The Revenge

42.

- Joooo Kailiii - uleriti me sa kishte ne koke kur ai shkrepi plumbin ne barkun e saj .

Ajo nuk bertiti , kur ndjeu plumbin ti depertonte ne trup . Nuk beri ze . Do vdiste ? Vertet tani do vdiste . Kishte ndjer plumbin ne bark e trupi kishte filluar ti digjte , kembet po i merreshen , nuk po e mbante dot veten . Ngriti syt drejt Williamit .

- Kaili duro , mbaje vete - fliste perball saj . Nuk mund te bente asgje Rudolfi akoma e mbante ate dhe pistoleten ne zemren e saj . Cfar te bente ai .
Kur kishte degjuar plumbin te dilte prej foles e te futen ne trupin e saj kishte ndjer mijera plumba ne kraharor . Nje zhurme shurdhuese i perseritej pa ndal ne mendje . Kur shikonte Kailin e tij qe mezi mbahej ne kemb nuk e deshironte me veten . Nuk e donte me veten si dreqin i kishte cuar punen deri ketu . Si kishte qene kaq psikopat qe kishte menduar mos ta gjente .Po urrente veten qe per disa minuta kishte menduar te hiqte dor prej Rudolfit .
Fjalet e nanes i vinin perpara si filem .

" E nese ti heq dor prej mafias .. ajo kurr nuk di heq dor prej teje "

- Pra ku e lam William - Foli Rudolfi i cili e nderpreu ate nga ter mendimet e tij . Sa kenaqej kur shikonte ter kete skene . Si kishte mundesi qe babai te vras vajzen e vet ? Cfar dreq dite ka ardh sot ? Babi te vras te bijen pa pike meshire . Kush do ta bente dicka te till . Nese deri dje mendoje qe askush . Ai e beri qelloi vajzen e tij pa iu dridhur qerpiku . Nuk iu dhimbs aspak gjaku i tij . Kjo ishte jashtnormales . Ishte e paparazhijueshme . Dicka te till vetem nje i semur mendur e ben . E ai i till ishte .

- Rudolf leshoje ate mjaft esht vajza jote . Do vdes nuk e shikon - mundohej William ta bente te arsyentonte . Nuk po shikonte dot tek varej ne krahet e tij e ai e mbante me zor . Nuk duronte dot te shikonte syt e saj plot lot . Ndjente dhimbje ... eshte plagosur plaga dhembe ... edhe ai po ndjente dhimbe njejte sikur te ishte plagosur ai madje shum fish me shume .

- Jo , jo do vdes prej meje . E di pse erdha tani ? - fliste drejt tij e nderkoh armen e mbante ne zemren e Kailit .

- Pse ? - pyeti ai . Hodhi syt jasht po shpresonte qe dikush te vinte . Po i lutej zotit qe dikush te vinte , nuk mund ta lejonte Kailin te vdiste . Historia nuk do perseritej . Nuk duhet te fitoj gjithmon i keqi apo jo ? A nuk ndodh keshtu edhe ne perralla . Te keqit denohen nuk mund te fitojn gjithmon . Po tani pse dreqin nuk po gjindet dukush ti ndimoj ata . I lutej zotit me mendje .

- Qe ti te dashuroheshe pas kesaj vajzes time te gjore , e me pas un ta vrisja dhe ti serisht te vuaje e me pas te me kerkoje ne cdo vend . Te luanim kukafshehti me pak fjale - qeshte ai .

William e shikonte pa ja ndar syt , her ate e her Kailin e cila me zi qendrronte . Shikonte i shokuar drejt Rudolfit , ishte i semur mendore . Si ka mundesi te ekzistoj nje njeri si ky . Habitej me veten . Fajesonte veten si dreqin nuk e kishte gjetur deri tani . Si e kishte luaj kete .

- Oh e di po fajeson veten tani por prit zonjusha Nuk kaa vdekur , akoma. Fajesoje kur te vdes - qeshi fort e me pas dy te shtena arme u degjuan .

- Mosss - bertiti shtrengoi syt fort . Ne ate sekond u lut per nje mrekulli . U lut qe ai mos kishte qelluar Kailin por ate . U lut qe ajo te ishte gjalle . Hapi syt e pa drejt tij . Kishte leshuar Kailin e po binte i plagosur ne toke .
Hodhi syt jasht e Eithen ndodhej perball ti me pistoleten ne dor .
Kete her fati i buzeqeshi, lutjet e tij  zoti i kishte degjuar . Kishte sjell Eithenin ti shpetonte .
Vrapo drejt Kailit .

- Ej Kaili hapi syt , Kaili - e ngriti ne krah duke e ia vendosur koken ne preher . E po i shtrengonte plagen

- Vlla esht mir ? Jeni mir - nxitoi Eithen drejt tyre e pa drejt Kailit e cila ishte e plagosur e merrte fryme me zor

- Lajmero doktorrin urgjent silleni ketu - bertiti William . Nuk mund te humbte edhe Kailin . Nuk munnd ta lejonte kete gje .

- William - thirri emrin e tij . E ne goj po ndjente nje shije gjaku . Po i flihej gjum dhe nuk po kishte fuqi .

- Jam ktu Kaili jam prane teje . Mos e lodh veten mbaroi gjithcka mbaroi dhe doktorri po vjen . Do kaloi dhe kjo - e ferkonte fytyren e saj ai .

- Do vdes apo jo ? Mos u merzit kur te vdes un - fliste shum leht ajo . Ndjente lodhje , ndjente gjume

- Nuk do vdesesh Kaili . Nuk do me lesh . Mos guxo te vdesesh nuk te flas me pastaj - foli serioz ai . E me njeren dore shtrengonte plagen e saj mos humbte gjak e me tjetren ledhatonte fytyren e saj te bukur . Si vinka jeta e... dikur ia shtrengoi ajo plagen atij e tani po ia shtrengonte ai asaj . Kot nuk thone qe bota esht me rrota .Vertet e till .

- Nuk do me flasesh e - Qeshi pak ne cep te buzes me aq fuqi sa i kishte mbetur ..

- Jo Kaili jo mos e co neper mend te ikesh ne rregull . Nuk do vdesesh - fliste siper saj dhe e shtrengonte ne krah .. I vinte te plaste . Fajesonte veten . Nuk mund te lejonte te vdiste nuk do tia falte kurr vetes nese ajo do vdiste .

- Me vjen gjume - foli me ze te bute . Qepallat po i rendoheshin e syt po i mbylleshin . Ajo bluja e bukur po zhdukej ...

- Jo Kaili Jo mos fli Kaili me degjonn - tunde trupin e saj ne krahet e tij .

- Kaili mos ik po vjen doktorri duro dhe pak . Kaili mos ik - vazhdonte te tunde trupin e saj e ajo qendrronte qet ne krahet e tij ..

- Ku dreqin mbeti dhe ky doktorri . Eithen - uleriti me sa kishte ne koke .
Hodhi syt drejt saj e qepallat i ishin mbyllur .
Po dukej me e bukur se kurr .

- Kaili mos ik mos guxo - psheretiu leht