The Revenge

45.

...

Kishin kaluar dit qe prej asaj dite te tmerrshme , Kaili e kishte marre veten me se mire . Gjate kohes qe ajo nuk mund te ecte per shkak te plages , William e shtesite me karoce , madje keto dite vetem ai i kishte gatuar , hanin gjithmon bashke nuk perziheshin me pjesen tjeter . Ajo i kishte kerkuar gjithmon te hanin jasht ne kopesht e ai gjithmon e nxirrte . Pjesen me te madhe te dites e kalonte  ne kopshte.

Me ore te tera kishte veshtruar nga dritarja ndersa tani ishte ulur jasht perpara kopshtit , veshtronte rreth e qark , merrte fryme lirshem , ndjehej mir , tashme qe kishte mbaruar cdo gje ajo ndjehej gjall , kishte koh nuk dilte jasht , ndjente token nder kemb e flladin e leht ti luante floket , ti perkedhelte fytyren , merrte fryme thell nuk ngopej me ajrin jasht . Ter keto koh kishte qen si e mbyllur , veshtronte nga brenda dhomes shijonte ne mendjen e saj , ndersa tani po e shijonte prej verteti lirine , tashme qe mbaroi gjithcka ajo ishte e lire , nuk kishte pse te kishte me frik , nuk kishte pse te mos dilte me , tashme ishte e lire . Do ikte .
Edhe pse thell brenda vetes nuk deshironte , kishte vendosur te ikte . Nuk mund te qendrronte me ne ate shtepi , nuk kishte se si kush te qendrronte . Te qendrronte si Kaili ? por cfar mund te bente ajo ? Te qendrronte si doktorresh ? ajo as nuk ishte dipllomuar akoma . Te qendrronte si e dashura Williamit ? Ai nuk ia kishte shprehur ndonjeher deshiren qe ajo te mos ik . Pra nuk mund te qendrronte aty ku ishte e padeshiruar . Nuk mund te qendrronte nese ai nuk ia kerkonte dicka te till .

E kishte vendosur do largohej , kishte plot gjera per ti rregulluar ne jeten e saj , kishte shum koh nuk kishte shkuar ne shtepine e saj , nuk e dinte nese teze Lili ishte gjalle apo jo , jeta e saj ishte kthyer permbys e ajo kishte nevoj ta sistemonte sa me shpejt ate . Nuk mund te ishte me " e bija e romanovit " ajo duhet te mbaronte shkollen , te krijonte nje te ardhme per veten , vertet kishte shum gjera qe duhet ti bente ne jeten e saj .

Qendrronte heshtur dhe veshtronte pamjen , po fillonte te mendonte cfar do bente kur te largohej qe aty . Kishte plot gjera qe duheshin bere por e para fare ishte te nderronte mbiemrin . Duhet te krijonte nje jete te sajen nuk mund te jetonte gjith kohen keshtu .
Ishte e perhumbur ne planet per jeten e saj .

William kishte koh qe ishte mbeshtetur ne nje cep te muri pak larg saj e veshtronte drejt saj , mbante dy kafe ne duar , i kishte mar ti pinin bashk por kur e kishte par te perhumbur i kishte len pak minuta ne qetesi duke u perhumbur dhe ai pas saj . Ajo as nuk e kishte ven re qe ai ishte aty . Dukej kaq e larget . Tashme ai nuk mund ta prekte me pretekstin se ishte e plagosur , plaga i ishte sheruar . Ai nuk mund ta merrte ne krah ta vendoste ne karoce , nuk mund ta ndimonte te krihte floket , nuk mund ta ndimonte te vishte bluzet , tashme nuk kishte me pretekst . Ajo ishte mire nuk kishte me nevoj per te . Por ai kishte shum nevoj per te . Deshironte ta kishte gjith kohen pas vetes , deshironte shum gjera me te . Sa po i pelqente pamja qe po i servirej perpara , prania e saj zbukuronte cdo vend madje shtepine e tij e kishte kthyer ne vendin e tij te preferuar , nese dikur sdo kishte dashur te kalonte as dy or aty , tashme deshironte te mos largoheh as 10 minuta . Prania e saj ishte kenaqesi me vete .Uli koken nga kafet e ato po ftoheshin , u nis drejt saj .

- Ka vend dhe per mua - foli me ze te qet duke i zgjatur njeren kafe .

- Po sigurisht - hapi pak vend Kaili kur ndjeu zerin e Williamit pran saj. - Faleminderit - foli pas pak e mori kafen qe ai i zgjati .

- Kenaqesi e imja doktorresh - qeshi leht ai , dhe ajo pas tij duke i dhen nje shikim qe kuptonte qart qe Williamit nuk i shkonin fare fjale te tilla  .

Me pas ra nje heshtje vrastare mes tyre . As zhurma qe krijonte era nuk po ndjehej me , kishte ren nje qetesi shurdhuese , nje heshtje dhimbjeje . Veshtronin te dy pamjen por mendjen e kishin larg njeri-tjetrit . Ndjehej ndonjeher zhurma qe krijonin buzet e tyre kur pinin kafen e cila e prishte ate qetesi te shpifur . Ishte e veshtir ateher kur fjalet mbarojn e mbetet vec heshtja , tashme nuk kishin per cfar te diskutonin , nuk kishin per cfar te grindeshin , mes tyre kishte ren qetesi .
Qetesi qe asnjerit nuk i pelqente .

- Te shqeteson ndonje gje Kaili ? A mund te bej ndonje gje ? - Theu heshtjen ai e u kthye drejt saj .

- Mbaroi apo jo ? Tashme qe mbaroi na mbeti jeta .. - foli disa minuta pas zerit te tij . Nuk kishte cfar te bente ai , nuk kishte sesi ta ndimonte .

- Po Kaili mbaroi - pohoi me zerin e saj . Ia ndjente zemra qe do ti thoshte qe do ikte shpjegim tjeter nuk kishte . Ai vet i kishte then qe kur te mbaronte gjithcka mund te largohej , e ajo dite kishte ardhur . Dita qe ajo te largohej kishte ardhur , kesaj dite i ishte trrembur , dhe ai ia kishte pohuar qe mund te largohej . Gabimi i tij i radhes .

- Tashme jam e lire ?.. - u kthye drejt tij ajo , e foli me ze te qete .

- Do ikesh apo jo ? Tashme qe mbaroi do ikesh ? - E dinte qe do ikte por e pyti dhe njeher me shpresen se mos ajo ndryshonte mendje .

- Jeta ime esht e kthyer permbys , kam shum gjera qe duhet ti sistemoj William , shkollen duhet ta perfundoj , kam koh nuk e kam pare shtepine , me mungon jeta ime edhe pse ishte nje monotoni e shpifur mua serisht me mungon aty isha vetvetja . Nuk mund te jetoj gjith jeten e mbyllur . Duhet te sistemoj jeten time , duhet te ndryshoj mbiemrin , te filloj pune . Kam shum gjera qe duhet ti bej e tashme ka ardhe koha ti filloj , nuk mund ta le jeten time pas dore . Erdhi koha per te ikur , ishe ti vet qe me the kur te mbaroi gjithcka mund te iki . - Foli e bindur ajo . Nuk mund te qendrronte me aty . Nese William nuk vendoste cfar kishte mes tyre ajo nuk kishte me arsye pse te qendrronte . Megjithese thelle brenda vetes deshironte ta degjonte ti thoshte " mos ik qendrro me mua " por e dinte qe ai do ta linte te largohej .

- Po , ke plotesisht te drejt ka ardh koha te largohesh ..- qeshi ironikisht nuk deshironte te largohej por sic e tha dhe ajo kishte nje jet per te sistemuar .

- Sonte dua te iki - pohoi pas pak heshtje .

- Ne rregull do ti them Kleos te dergoj - buzeqeshi , buzeqeshi sa per sy , thell brenda vetes ndjehej bosh . Qe tashme ndjehej vetem . Vetem ideja qe ajo do largohej e bente te ndjehej vetem .

- Ne rregull , do shkoj te qendrroj pak me te tjeret meqe jan oret e fundit - buzeqeshi hidhur pas tij. Qendrroi per pak duke veshtruar pa ndale syte e tij . Ata syt e bukur qe i kishte memorizuar mir ne mendje dhe kurr nuk do ti harronte . Ndenji pak ashtu e me pas iu hodh ne qaf . Nuk e kishte perqafuar asnjeher , e perqafoi fort e ndjeu duart e tij ta shtrengonin shum her me fort . I thonin qart mos te largohej , as ajo nuk donte te largohej por ja qe duhej .

Shtrengonte pas vetes trupin e saj , ndjente aromen e flokeve te saj . Ndjente ate dhe nuk mund ta besonte qe do ishte hera e fundit. Nuk i besohej qe do largohej e ai do mbeste vetem , cfar do bente pa te ai ? .. Do ishte thjesht nje i humbur e dinte kete .. . Kjo ishte dashuri apo jo ? Ia kupton vleren ateher kur iken , ateher kur e largon me duart e tua ia kupton vlen .

Dashuria e till eshte . E di sesa fort e ke ndjer ateher kur nuk e ndjen me ...

U largua prej perqafimit te tij , e pa dhe njeher , la kafen ne vendin ku ishte ulur dhe u largua drejt sallonit duke e len ate vetem te perhumbur . Duke e len ate bosh , te fiksuar syte tek buzet e saj te cilat ishin ngjitur fort pas filxhanit te kafes e kishin mbetur shenj ashtu sic kishte mbetur shenj ajo tek ai .

Ktheu dhe njeher syt pas e trupi i saj nuk dukej , ishte futur brenda ..

" Ahh doktorresh "

Psheretiu leht ...