The Revenge

31.

Nje jav nuk kishte shkuar ne shtepi . Kishte fjetur ne nje nga dhoma e kazinove qe kishte .
Nuk kishte qen gati te shikonte doktorreshen .
Nuk ishte gati te perballej me shikim e saj plot dhimbje .

Sa shum i dhimbte fakti qe nuk e degjoi asnjeher ose qe nuk e pyeti njeher te vetme "Pse ?"
Sa shum i kishin dhembur fjalet e saj . Ajo nuk kishte faj . Cfar faji mund te kishte nje femer si Kaili te cilen e kishte denuar zoti me nje fat te till . Cfar faji kishte Kaili per gabimet e babit te saj .
Dhe me e bukura ishte qe ai e kishte ber te vuante per gabimet e babit te saj kur ajo mezi kishte shpetuar prej tij .

Kur kishte menduar qe kishte shpetuar i kishte dal perpara Williamin.

" Pse nuk e degjove njeher . Njeher te vetme pse nuk e degjove "

I bertiste vetes cdo nat . I uleriste vetes cdo nat . Madje edhe sonte ishte ber tap . Kishte hequr dor nga cdogje . Keto dite vetem te pinte kishte deshire , edhe veten e kishte len pas dore edhe punet . Cdo gje e kishte len pas dore . Tani primar per te ishte vetem Kaili . Por qe tani ajo e urrente . Ajo e urrente dhe kishte plotesisht te drejte ai nuk e degjoi . Ai e lendoi , i mori guximin , deshiren per te jetuar , forcen per te buzeqeshur .. ai e mori gjithcka ...

Ai beri cfar mundi qe ta largonte prej vetes se tij . E arriti ate qe nuk donte kurr , arriti qe ta lendonte, lendoi te vetmin person qe deshironte te kishte prane . Ai e lendoi ate dhe bashke me te edhe zemren e tij .

Te gjith e kishin keshilluar te kishte kujdes , te mos bente gjera per te cilat te pendohej por tashme shum vone ai e kishte ber , madje ishte penduar si dreqi .
Cfar te bente tani ? Cfar te bente qe Kaili ta falte . Deshironte aq shum qe ajo ta falte , ti jepte nje mundesi jo per me shum por edhe si shok mjaftonte qe ajo ti jepte nje mundesi . Ta shikonte ndryshe jo me at shikim qe e godiste fort ne zemer .

Ishte munduar te flinte gjith keto dit por ajo nuk e kishte len , ajo dhe fjalet e saj i perplaseshin ne mendje pa ndal , duke i dal cdo nat ne enderr , duke e torturuar cdo min qe kalonte . Sa her mbyllte syt ne mendje i vinin syt e saj plot lot , i shfaqej gjith dhimbja qe i kishte shkaktuar , e kjo e bente me keq .

Ishte katandisur si mos me keq , e kush ai i pathyeshmi William Divits qe nuk i dhimbte asgje, tashme i dhimbnin lotet e nje femre .
Ai qe nuk trrembej nga asgje tashme ishte trrembur se kishte larguar nje femer prej vetes ...

Ishte mbeshtetur ne nje tavolin ne cep te dhomes e vazhdonte te pinte .
Kur ndjeu deren te hapej .

- William cfar ke ber kshu vlla ? - u fut brenda Eithen . Kishin dit qe e kontrollonin por asnjeher ta shikonin nga afer , kishin vendosur ta linin disa dit te qetsohej , te mendonte me qart por ai ishte ber si mos me keq .

- Eja Eithen eja ulu te mbush nje gode - u ngrit ti mbushte nje god ati kur pa qe ne dhome u fut Eithen .Por e pa mundur ai nuk kontrollonte dot as veten e tij . I merreshin kembet nje hap para e dy pas.

-Nuk me besohet qe je katandisur keshtu William seriozisht . Ulu ulu - e kapi nga krahet dhe e uli serish ne karrike .

- Per cfar erdhen Eithen te me thuash qe me kishe paralajmeruar ? - u mbeshtet ne karrike

- Jo William erdha te marr ne shtepi , shiko si dreqin je bere si palaco - drejtoi doren drejt tij dhe e shikonte me keqardhje .

- Nuk esht asgje ne krahasim me ate qe i bera Doktorreshes . Sa shum e lendova . Apo jo he me thuaj dhe ti - ngriti koken drejt tij