The Revenge

44.

Te gjithe naten e kishte kaluar pran saj , pervec disa minutave qe kishte qen ne dush edhe kur kishin ardh vajzat te pyesnin per te e Nana qe kishte ndenjur pak ti bente shoqeri .
Tani ishte vetem , ai dhe ajo . Qendrronte siper saj e kontrollonte her pas here . Deshironte te shtrihej pran saj por kishte frik mos i lendonte plagen . Mjaft dhimbje i kishte shkaktuar deri tani , nuk mund ta lendonte edhe tani qe ishte e plagosur , pastaj doktorri ia kishte ber te qarte . Kishte raste kur e merte gjumi por prap zgjohej , deshironte te kujdesej per te ter naten .
Vetem nga mengjesi e kishte marre gjumi .

....

Diku nga ora 1 e drekes Kailit i del qetesuesi . Mundohet te hap syt ngadale qe te mesohet me driten verbuese qe depertonte prej dritares , i ferkon fort me njeren doren e me pas i hap . Mundohet te ngrihet gjysem trup duke harruar qe ishte e plagosur .

- Ahhh - ndjen nje dhimbje theres , ul koken posht nga barku e vendos doren . U shtri serisht e iu kujtua cfar kishte ndodhur . Syt iu mbushen me lot . Nuk kishte menduar qe do mbetej gjalle . Hodhi syt nga ana tjeter e krevatit e aty ne cep ndodhej Williami i cili ishte mbeshtetur ulur dhe e kishte marr gjumi . Lotet filloj te dalin ngadal . Ajo kishte shpetuar e William ishte mir .

" Mbaroi ? Tani vertet mbaroi cdo gje apo jo ? "

Fliste me mendje te saj e shikonte drejt tij , ishte i lodhur , dukej mjaft qart qe kishte ndenjur ter naten zgjuar , syt i ishin ejtur dhe fytyra reflektonte e lodhur .
Kaloi doren nga plaga dhe e preku leht . I dhimbte , i dhimbte shum .

- Ej William - psheretiu leht zeri i doli shum i lodhur , i ulet , ishte normale . Zgjati doren ta prekte .

- Kaili cfar ndodhi je mir ? - u ngrit per njeher ai dhe u drejtua asaj .

- Ej jam mir ska gje - buzeqeshi pak ajo . Akoma nuk e kishte marre veten mire , ndjehej shum e lodhur , e pafuqishme .

- Me ne fund u zgjove - buzeqeshi pak ai dhe u afrua ta merrte ne krahet e tij . E shtrengoi fort , shum fort me an te atij perqafimi donte ti thoshte te mos largohej kurr prej tij , te ishte gjithmon me te , ai nuk mund ta perballonte ikjen e saj . Ai perqafim nenkuptonte shum gjera por per Kailin nje perqafim i leht , nje perqafim malli dhe largim te shqetesimit .

- Ma more frymen William - u ankua leht ajo , edhe plaga po i dhimbte por nuk donte ta jipte veten .

- Harrova fare , je mire Kaili ? Te shqeteson ndonje gje ?- pyeti kurioz ai drejt saj . Ishte i shqetesuar per te , kishte frik se nuk do ta afronte , kishte frik mos kalonte ne depresion .
Kishte frike ta humbte ate .

- Mir jam , nuk vdiqa apo jo dhe kjo fal teje - buzeqeshi pak

Ai mbeti pak pa fjal perball saj , nuk e kishte shpetuar . E ajo mendonte se e kishte shpetuar ai . Serisht u ndje fajtore . Ajo ishte ne ate gjendje per fajin e tij .

- Nuk te shpetova un Kaili por Eithen . Un te solla ne kete gjendje . Per fajin tim ti ndodhesh ne kete gjendje - foli leht duke i kapur doren . Mendoi mos ajo do ta ofendonte , do ta largonte prej dhomes . Nuk do kishte deshir qe ai te ishte prane saj . Mendoi qe ajo nuk do ta donte me pranin e tij .

- Por ti ndenje me mua , Eithen me shpetoi , por doren ma mbajte ti , plagen ma shtrengove ti , ter naten ndenje me mua - buzeqeshi leht ajo , e kuptonte mjaft mire ate . Por nuk ishte fai i tije , nuk e kishte ai fajin qe jetet e tyre kishin qen te nderlidhura me babin e saj . Nuk ishte faji i tij qe ajo u plagos . E dinte qe nje dit do perballej me te dhe ishte e lumtur qe kishte ndodhur tani . Ajo kishte njohur Williamin , kishte patur mbeshtetje mes ter kesaj dhimbjeje dhe pse nje pjes te saj e shkatoi William , por ai serisht gjeti rrugen tia sheronte plaget , nuk do ta fajesonte Williamin . Perkundrazi ajo donte ta kishte prane , kishte nevoj per te .

- Por serisht u plagose Kaili , je keq - foli ai , i pasigurt nga fjalet e saj dhe pse ato sikur e qetesuan pak .

- Jo jam mir , jemi njesoj tani - qeshi leht ajo duke nderruar tem

- Njesoj ? - pyeti ai kuriz

- Po kemi nje te perbashket jemi plagosur ne te njejtin vend nga i njejti person- qeshi leht dhe drejtoi doren drejt plages .

- Si e pare qe esht , e perbashket e bukur - buzeqeshi pas saj ai .

Po qendrronin ne heshtje , ajo ishte mbeshtetur tek ai dhe ai ledhatonte floket e saj . Ter keto veprime ,  tregonin shum dashuri por ajo donte fjale , deshironte tia pranonte ai , deshironte ta degjonte prej tij ,,, ndersa ai nuk kishte fjale por vepra , ati fjalet i dukeshin perverse .. Fjalet i dukeshin jasht intimes ,, deshironte intimitet midis tyre vec ai dhe ajo , fjalet ishin te teperta ..

- Mbaroi tani William ? - degjoi zerin e saj ti psheretinte . Kishte frik nga pergjigja e tij . Deshironte dicka pozitive , tja vlente e gjith kjo .

- Po Kaili mbaroi , vdiqe , je e sigurt tani - ia miratoi ato fjal qe ajo deshiroi aq shum ti degjonte qe prej fillimit por kishte frike nga pergjigja . Qeshi e lumtur .E hodhi syt drejt tij . Ai buzeqeshte me te .

- Mbaroi tani .. Me ne fund mbaroi ter makthi . Jam kaq e lumtur - foli me zerin qe dalloheshin qart notat e gezimit ne te .
E ai thjesht e perqafoi duke i lene nje puthje ne koke .

- Tani dua te ha - foli serioze ajo

- Fol doktorresh shprehu cfar do te hash - qeshi me te ai e foli plot seriozitet

- Do me gatuash ti ? - pyeti e habitur ajo

- Fol doktorresh sa nuk kam ndrruar mendje , meqe je keshtu semure , normale te bejm pak sherbim - Foli serioz e me pas buzeqeshi ne fund te fjalise .

Ajo qeshi lehte . Ishte e lumtur . Ndjehej mire , ndjehej e gjalle . Buzeqeshi me zemer .

- Bej cte duash vetem mos me helmo - foli serioze drejt tij . Ai qeshi me te .
Ishte kaq e mire . Kaq e paqte .
Doli qe aty me buzeqeshje ne fytyre . Me ne fund pas kaq shum viteve vuajtjet e tij mbaruan . Hamarrjen e tij e mori dhe bashk me hajmarrjen ai mori dhe nje engjell . Akoma jo por ati i mjaftonte prania e saj ...

" Me ne fund u ktheve doktorresh , me kishe munguar "

Psheretiu perball deres pasi e mbylli dhe u largua .