The Revenge

37.

Doli prej dushit e hodhi syt te shikonte ate .
E kishte marre gjumi . U afrua pran saj, akoma ishte e zhveshur , njejte sic e kishte len ai .
Ngriti me lart mbulesen e cila kishte zbritur tek beli duke mbuluar trupin e saj te lakuriqte  .
Ndenji dhe per pak siper saj duke e veshtruar .
Deshironte te shtrihej anash saj e ta rrethonte me krahet e tij , por jo , ajo kishte nevoj per pak hapesir tani .

"Cfar  me ben keshtu doktorresh , je kaq e embel dhe e eger ne te njejten koh  "

Buzeqeshi ne cep te buzes e me pas filloi te vishej .

....

- Ateher ?

Ndodheshin ne zyr , e William po priste pergjigje prej djemve. I kishte kerkuar qe te kerkonin te gjenin se ku ishte fshehur Romanovi .

- Asgje William , nuk kemi gjetur asnje te dhene .

- Si ka mundesi te zhduket sa hap e mbyll syt - perplasi grushin ne tavolin

- Me shum mundesi ka dal jash vendit , ndryshe do ta gjenim .- u mbeshtet Eithen ne karrike

- Si ja ben te largohet kaq leht pra Eithen , kemi njerez kudo ne Rusi doemos dikush do ta ket pare - foli Diego

- Do ta gjejm por kur ? Cjan kete njerez kaq te paaft keshtu e - shtrengoi duart e u ngrit prej tavolines

- Cfar te bejn njerzit kur ai esht i afte te fshihet William ?

- Kot nuk punon Kleo , nuk je kot ketu je sepse je i afte te gjesh informacione per shkak te njohjeve . Ku i ke ato infromacione tani ?- ngriti zerin i acaruar drejt Kleos

- Do ta gjejm William qetsohu - nderhyri Eithen mes tyre perpara se William te fliste ndonje fjal tjeter per ta renduar Kleon .

- Gjejeni pra nuk kam durim te pres as edhe nje dite me shum, madje kaq ka jetuar si teper - perplasi karriken e kaloi duart nga qafa duke i kthyer shpinen djemve .

- Ateher po interesohem njeher nese ka dal jasht Rusis - tha Kleo e beri te largohej .

- Ok gjithsesi mbledhja mbaroi mund te dilni - Foli i acaruar drejt tyre e akoma vazhdonte te shikonte jasht dritares .

- William do ta gjejm - u ndje Eithen te afrohej pran Williamit pasi Diego e Kleo kishin dale .

- E di , vetem se dua ta gjej perpara se te ndodh ndonje gje tjeter Eithen - foli i nervozuar

- Cdo te thuash ?

- Ti e di shum mir cfar dua te them Eithen , vajza e tij ndodhet ketu .

- Edhe ?

- Pra kam nje femer ne shtepi . Vajzen e tij , nje pik te dobet . Me kupton cfar dua te them Eithen - u kthye drejt tij i shqetesuar

- Pik e dobet ? - ngriti njeren vetull Eithen

- Ate kuptove e ? - e pa me dyshim

- E kuptoj cfar do te thuash por nga do ta kuptonte ai qe ajo esht pika jote dobet William ? Esht e pamundur

- Me thuaj pra pse nuk e kam vrar ose hedhur jasht shtepis Kailin ?

- Sepse ... nuk e diii , ose nga qe e di te verteten- E dinte shum mir thjesht nuk ja pohonte Williamit .

- Ateher si mendon qe ka menduar Romanovi Eithen ? A nuk do ta perkrah un kur ai e ka hedhur te bijen e tij ?

- E drejt - kaluai duart nga qafa Eithen i nervozuar

- Domthen ai ka dicka ku te sulmoj tani ..

- Do ta gjejm , kete her do ta gjejm

- Shpresoj perpara se te ndodh dicka

- Mendo njeher te shkreten pozitivish or burr - ngriti duart Eithen

- E vetmja gje pozitive ne ket jet esht Kaili dhe per aq koh sa ai shetitet i lire pa paguar cfar ka ber si mua si Kailit nuk mund te mendoj pozitivisht . Sepse nga momenti ne moment ai mund ti bej ndonje gje asaj . Dhe puff pozitiviteti zhduket

- E ka vajzen e tij William ..

- Prandaj e hodhi ne rrug se e ka vajzen e tij - ironizot fjalet e Eithenit

E ai nuk dha me koment por u ul ne cep te tavolines e po qendrronin ne heshtje ..

- Te fali ? - pyeti serisht pas disa minutave heshtje

- Jo akoma , me urren

- aq sa e urren ti , apo me shum ?- foli teper qete

- Jo .Ndoshta me pak sesa mua ...

- Esht problem kjo

- E di , por cfar te bej nuk ndaloj dot , e urrej edhe e urrej cdo dit e me shum me kupton Eithen ? - u kthye drejt tij

- E urren cdo dit e me shum ...

- Po e urrej vlla , e urrej qe nuk e lendoj dot , e urrej qe nuk dua te vuaj , e urrej kur ia shoh syt me lot , e urrej kur me kundershton , e urrej kur me provokon , e urrej kur me rri ne mendjen 24 or , e urrej kur dua te shtrihem ne krahet e saj , e urrej kur me sfidon , e urrej kur me cmend , e urrej , shum e thjesht e urrej . Me kupton tani Eithen ?

- Shum qart vlla , me qart sesa kupton ti veten . Por mos ndoshta kjo urrejtje esht kthyer ne dicka tjeter ?!.- i rrahu shpatullen Williamit

- Jo - tha prer

- Je i sigurt - ngriti njeren vetull , e njeren dor e mbante ne shpatullen e tij .

- Shum i sigurt - tha serisht e hodhi shikim larg

- Ne rregull , por gjithsesi mendoi njeher fjalet e mia . Ndoshta mund te jet urrejtje tjeter .. - i rrahu dhe njeher shpatullen e me pas u largua duke e len Williamin te perhumbej ne mendime .

Veshtronte jasht dritare , e ishte perhumbur ne ter momentet qe i kishte kaluar me Kailin .
Po mundej te gjente vertet se cfar ndjente per doktorreshen. Por jo , perpjekje e deshtuar nuk mundej te ndante dot ter ato ndjenja te cilat ishin perzier tek ai.

Ferkoi fort fytyren me duar e me pas largoi ter ato mendime duke u kthyer te punonte per te gjetur Romanovin . Tashme ishte shtuar edhe nje arsye tjeter per ta vrar ate . Nuk do ja falte ter ato qe kishte ber te kalonte doktorresha . Nese ajo e falte , ai jo .

" Askush nuk mund ta lendoj Kailin pervec meje "

U mbeshtet ne karrike u shfru i lodhur , hodhi syt nga ora , e kishte shkuar 12 e nates .Buzeqeshi ne cep te buzes e largua per te shkuar pran Kailit .

Hapi deren e u fut brenda , ajo akoma flinte hoqi bluzen qe mbante veshur e u shtri pran saj . Rrethoi trupin e saj me duar e kuptoi qe ishte veshur , kuptohet kur ai nuk kishte qene .
E mblodhi mes kraheve te tij e afroi fytyren pran flokeve te saj , mbulli syt te flinte duke ndjere aromen e saj . Nuk kishte qetesi me te kendshme sesa ajo qe i falte doktorresha atij .

" Me urrej Kaili , me urrej kaq shum sa un ty ..."