Taehyung bir mimardı, Jeongguk ise anne rahminden çıktığı ilk andan itibaren Taehyung'a gün yüzü göstermemeye yemin etmiş, onun evinde üniversite sınavına hazırlanan bir baş belası...
0 5 0 1 2 0
taehyung's pov
~texting+düz yazı~
Okulum basladi ve bölümüm asiri zor. Bu yüzden sömestr bitmeden iki hafta önce ders calismaya basladim ve bu biraz ilham kaybiyasatti bana. Lakin sorun yok bebislerim, bu fic bazen aksasa da ilerlemeye devam edecek.
Final yaklasiyo olabilir bu arada, lütfen dovmeyin beni. Tadinicikaracikara okuyun.
Seviyorum sizi 😚😚😚
cleanbandit-24hours (feat. yasmin green)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
***
"Tae, ben çok sıkıldım!"
Jeongguk, parmaklarının arasına sıkıştırdığı kulak mememle hafifçe oynarken derince bir iç çektim.
"Ders çalışman lazım, sınavına on gün kaldı." diye mırıldandım bıkkınca. Bunu söylememle birlikte bana öyle alay dolu bir ifadeyle bakmıştı ki, söylediğim şeyin saçmalığıyla ben de yüzümü buruşturdum. Pekâlâ, belki de o kadar çalışmasına gerek yoktu, tüm konulara yeterince hakimdi fakat yaklaşık on gündür ders çalışmayı o kadar aksatmıştık ki, içten içe vicdan azabı duymaya başlamıştım.
Sıkıntıyla oflayıp birkaç saniye dirseğinden destek alarak başını yasladığı avcuyla beni izledi. Bu sırada dudaklarını büzmüş, dolgun yanaklarını iyice ortaya çıkartacak bir surat ifadesine bürünmüştü. Çok tatlıydı, o kadar tatlıydı ki kucağıma alıp sevesim geliyordu.
Ve bunu yapmıştım da...
Elinden tutup tekerlekli sandalyemi geriye iterek onu kendime doğru çektiğimde kafası avcundan kaysa da toparlanmayı başarmış, itiraz etmeden elindeki kalemi masaya bırakıp uzun bacaklarından birini yan tarafıma atarak kucağıma yerleşmişti. Bir elini düşmemesi için beline atarken ötekisiyle yüzünü çevreleyen tutamları geriye itip yanağını okşadım usulca. Ona dokunduğum her an yaptığı gibi yine birkaç saniye gözlerini kapatıp kendini bana bırakmış, ardından yeniden bana bakmak üzere açtığı iri gözlerini hafifçe kırpıştırmıştı.
Güzelliğin de bir sınırı olmalıydı ama...
"Nasıl hissediyorsun?" diye sordum onu sevmeye devam ederken. Ensemde çarprazladığı ellerinin yerini değiştirip başını sağa meylederek beni o şekilde ilgiyle izlemeye devam etti.
"Mükemmel hissediyorum." dedi tereddütsüzce. "Sanki her zaman olmam gereken yerde ve konumdaymışım gibi..."
"Onu kastetmediğimi biliyorsun güzelim."
Pekâlâ, ben de mükemmel hissediyordum, hatta o kadar mükemmel hissediyordum ki, kaçamak tatilimizin üç gün sonra biteceği gerçeği canımı fena halde sıkıyordu fakat benim sorduğum şey düşük dozdaki bağımlılığıyla ilgili durumunu öğrenmekti. Jeongguk muhteşem bir çocuktu, gündelik hayatta şiddet seviyesi gittikçe düşen yoksunluk krizlerini kendi içine hapsedip bunu kontrol edebiliyordu fakat uykuya daldığında...
