Always

16: "... ve yer yer çizikli."

Boruto, annesi ve Himayla vakit geçirmek için eve dönmüştü. Fakat Hima görevden çok yorgun geldiği için erkenden uyumuştu.

Boruto, koltukta oturan annesinin yanına oturdu, kafasını omzuna koydu.

"Dün babamı gördüm rüyamda."

Hinata elindeki kitabı kapattı.

"Nasıl gördün?"

"Yeşil bir ovada gibiydim. Her yer parlaktı. Omzumu tuttu biri, dönüp baktığımda babamı gördüm. Sonra diğer omzum da tutuldu, kafamı çevirdiğimde dedemi gördüm. Arkasında da diğer hokageler vardı. Kakashi dede bile."

Hinata güldü.

"Kakashi dede diyince kızıyor biliyorsun değil mi?"

"Gelmiş altmış küsür yaşına, dede değil de ne artık?"

Hinata güldü. Kolunu, oğlunun sırtına doladı.

"İçim kötü anne."

Hinata bir şey demedi.

"Sarada ile yemek yediğimizden beri içimde bir rahatsızlık var."

Hinata bir an boş bulundu.

"Ramen dokunmuş olmasın?"

Boruto güldü.

"Yok. Kalbim rahatsız."

Hinata, oğlunun çenesini kendine doğru kaldırdı. Saçını okşadı.

"Görev için endişeli olabilir misin?"

Boruto kafasını salladı.

"Ama kendime değil. Anlam da veremiyorum."

Hinata, Boruto'nun alnını öptü.

"Her şey olması gerektiği gibi olur Boruto. Merak etme."

Anne oğul bir süre öylece oturdular. Pozisyonlarını Hinata bozdu.

"E hadi artık. Yarın erkenden yola çıkıyorsun."

Boruto annesinin uzattığı eli tuttu. Beraber üst kata çıktılar.

"İyi geceler Boruto."

"İyi geceler anne."

Boruto odasına girdi. Yatağına gitmeden önce odasındaki çerçevelere baktı. Her fotoğrafı uzun uzun inceledi. Babasıyla olan çerçeveleri elinden bırakamadı bir süre.

Kendini yatağa attığında içindeki huzursuzluğun büyüdüğünü fark etti. Kafasını çevirdiğinde Sarada ile nişanlandıkladı gün çektirdikleri fotoğrafı görünce gülümsedi. İçinin hafiflediğini hissetti.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Boruto, gece geç yatmasına rağmen güneş doğmadan uyandı. Annesini ve Hima'yı uyandırmadan evden çıktı.

İçinde bir ses, ona Hokage dağına gitmesini söylüyordu.

Ses doğru söylemişti. Sarada orada duruyordu.

"Erkencisin."

Sarada sahibine aşık olduğu sese döndü.

"Kuşlar gelmemi fısıldadı."

"Seninki güzelmiş, benim midemden geldi aynı ses."

Sarada güldü. Boruto, Sarada'nın yanına geldi.

"Konohamaru ile konuştun değil mi?"

Sarada, yapmacık bir şaşırmayla cevap verdi.

"Konohamaru mu? Aman duymasın ona böyle saygısızca hitap ettiğini!"