Ο Κολλητός του αδελφού μου[1]

Η αρχή

"Αριά ξύπνα επιτέλους θα αργήσεις πρώτη μέρα" Φωνάζει από κάτω η μαμα

Πρώτη μέρα στο σχολείο. 2αρα λυκείου πλέον. Ενθουσιασμός είναι το μόνο συναισθημα μου. Όχι επειδή θα αρχίσουν τα σχολείο αλίμονο σε ποιον αρέσει. Αλλά επειδή επιτέλους θα βάλω υποψηφιότητα για αρχηγός τον cheerleaders για το χορό στο τέλος της χρονιάς για την ομάδα ποδοσφαίρου για να πάρει δρόμο η Αζια που μας έχει πριξει.

Και έτσι χαροπα χαροπα σηκώνομαι και αρχίζω να φοράω τα ρούχα που διάλεξα εχτές το βράδυ για σήμερα
Τα ρούχα ⬇️

Έκανα τα μαλλιά μου μπούκλες έβαλα λίγη μάσκαρα λίγο λιπ γκολς και κατέβηκα κάτω.

" Καλημέρα" λεω στην οικογένεια μου που κάθεται και τρώει πρωινό

" Δεν θα κάτσεις να φας κοριτσάκι μου?" Ρωτάει ο πατέρας μου αφήνοντας την εφημερίδα του κάτω και κοιτοντας με.

"Όχι θα έρχεται η Μελίνα να με πάρει να πάμε σχολείο" απαντάω και ο αδελφός μου από δίπλα σηκώνεται απότομα

" Η Μελίνα? Τώρα?" Ρωτάει

Κώστας Γιαννοπούλου ένα όνομα μια ιστορία. Βλακείες του σχολείου. Ο αδελφος μου μαζί με τους 3 κολλητούς του είναι το υποτιθέμενα Playboys του σχολείου. Έχουν πάει σχεδόν με όλες από το σχολείο. Αυτός, ο Γιάννης, ο Άγγελος και ο Νίκ. Όσο palyboys και να είναι και οι 4 είναι αδυναμίες μου

Ο Γιάννης ίσως περισσότερο

" Ναι αδελφουλη η Μελίνα μια όμορφη κοπέλα με μαύρα μαλλιά και μπλέ μάτια που είναι κολλητή μου 11 χρόνια τώρα. Αυτή" Μπορεί να έχει οποία θέλει αλλά αυτός θέλει την Μελίνα

Φαίνεται από το χαμόγελο του όταν την βλέπει και από τον τρόπο που της μιλάει. Δεν μιλάει έτσι σε καμία άλλη κοπέλα. Ο Γιάννης τον θεωρεί ηλίθιο που ειναι κολλημένος σε μια κοπέλα.