Ο Κολλητός του αδελφού μου[1]

Χωρισμός

Άριας POV

Δεν μπόρεσα να κοιμηθώ το βράδυ

Δεν ένιωθα αυτήν την ζεστασιά που μου δίνει ο Γιάννης

Τον ένιωθα λες και ήταν ξένος

Έμμεσα μου είπε οτι δεν βλέπει μέλλον μαζί μου

Δεν λέω να παντρευτούμε ή κάτι

Αλλά όχι από την πρώτη μέρα να μου μιλάει για χωρισμό τι σκατα σχέση είναι αυτή?

Έπρεπε να ήμασταν αγκαλιά τώρα όχι έτσι

Και αυτός κοιμάται του καλού καιρού

Ε όχι πάω να φάω παγωτό μόνο έτσι θα ξεπεράσω τα προβλήματα μου

Αφού κατέβω αθόρυβα στην κουζίνα μην ξυπνήσω την ωραία κοιμωμένη

Τον βλάκα

Τον ηλίθιο

Τα νευρά μου χτυπάνε κόκκινο

Και το παγωτό βανίλια δεν βοηθάει

ΓΑΜΩΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΑ ΜΈΡΑ ΤΑ ΈΧΟΥΜΕ ΜΌΝΟ

"Μωρό μου" ακούω στον Γιάννη από πίσω και γυρνάω και τον κοιτάω

"Γιατί δεν κοιμάσαι?" Τον ρωτάω όταν βάζω το σιρόπι φράουλας πίσω στη θέση του

"Γιατί δεν είσαι καλά και φταίω εγώ για αυτό"

Πάλι καλά που έχεις αυτογνωσία

"Μια χαρά είμαι"

"Αφού τρως παγωτό στις 4 το πρωί πως είσαι καλά?" Με ρωτάει και με περνει αγκαλιά

"Αυτό που είπα πριν δεν το εννοούσα έτσι. Μαρεσεις και το ξέρεις αλλά φοβάμαι μην σε χάσω. Μπορεί να τα έχουμε μια μέρα αλλά όταν είσαι δίπλα μου νιώθω άλλος άνθρωπος. Θέλω να πω ότι είμαι καινούργιος σε αυτά... Όλες οι σχέσεις που είχα ήταν πηδιμα και έξω από την πόρτα... Αλλά με εσένα νιώθω διαφορετικά. Και αν λέω μαλακίες δώσε μου φαπα γιατί δεν θα τα εννοώ απλά φοβάμαι μην σε χάσω"

Παιδιά είναι τόσο γλυκός

Πριν τον έβριζες

Ψέματα

"Εντάξει απλά μην τα πετάς έτσι... Ααα και για να ξέρεις δεν στεναχωρήθηκα για αυτό που είπες απλά μου τελείωσε το παγωτό μπισκότο"

"Ναι ναι μωρό μου πάμε για ύπνο τώρα γιατί θα έρθει ο Κώστας το πρωί και πρέπει να έχω φύγει" μου λέει και με φιλάει γλυκά

Το επόμενο πρωί ο Γιάννης έφυγε και πήγε σπίτι του να ετοιμαστεί

Όλο το βράδυ ήμασταν αγκαλιά