Ο Κολλητός του αδελφού μου[1]

Διακοπές

Αριάδνης POV

1 μήνας αργότερα

Θα πάω Ζάκυνθο με το μωρό μου

Οι δύο μας

ΝΑΙΙΙΙ

"Έτοιμη?" Με ρωτάει ο Γιάννης από την πόρτα

Αυτός ο μήνας για τον Γιάννη δεν ήταν πολύ εύκολος

Είχε γενέθλια η Ηλιάνα και έκλεισε τα 10

Μετά απο μια εβδομάδα ο πατέρας του έκλεινε 10 χρόνια από τον θάνατο του

"Πανέτοιμη"του λέω και του δίνω την βαλίτσα μου

"Αγάπη μου θέλω να προσέχεις να μην πίνεις πολύ να με περνεις τηλέφωνο να είστε μαζί όλοι την ώρα να μην τρώτε πολύ από έξω να φτιάχνεις μόνη μου αγάπη μου θες να σου μάθω εγώ? Λοιπόν για γεμιστά..." Ξεκινάει η μαμά μου το παραλήρημα της

"Μαμά" την διακόπτω

"Μην ανησυχείτε κυρία Ζωή θα την προσέχω εγώ"λέει ο Γιάννης και αγκαλιάζει την μέση μου

"Δεν ανησυχώ για αυτό αγόρι μου είμαι σίγουρη οτι το θα μου την προσέχεις εσένα ποιος θα σε προσεχή με αυτήν που διάλεξες?" Μου λέει και την κοιτάζω νευριασμένη

"Εγώ αυτήν αγαπώ" του λέει και με φιλάει γλυκά στο μάγουλο και αυτόματα ηρεμώ

"Έλεος" ακούγετε η φωνή του Κώστα από της σκάλες

"Πώς και ξύπνησες τόσο νωρίς?" Τον ρωτάω

"Φεύγει η αδελφή μου με τον κολλητό μου διακοπές να μην τους αποχαιρετήσω?" Κατεβενει με το σοβρακο με της πεταλούδες

Πώς γίνεται να είναι αδελφός μου αυτός?

"Αμάν το κέικ ξέχασα" φώναζει η μαμά μου και τρέχει στην κουζίνα

"Να μου προσέχετε εε θέλω και τον κολλητό μου και την αδελφή μου ζωντανούς" μας λέει και μας αγκαλιάζει

[...]

2 ώρες μετά είμαστε πάνω στο πλοίο για Ζάκυνθο

Ήθελα να πάω Παρίσι αλλά ο Γιάννης λέει ότι θα πάμε Παρίσι με τα παιδιά μας

Καλά ακούσατε

Θέλει να κάνουμε παιδιά

Δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα βέβαια

Απλά θέλω να τελειώσω το σχολείο

"Τι σκέφτεσαι?" Με ρωτάει ο Γιάννης και με αγκαλιάζει από πίσω

"Ότι θες να κάνουμε παιδιά"

"Γιατί εσύ δεν θες? Δεν θες μια μικρή μπαλαρίνα με ξανθα μαλλάκια σαν τα δικά σου και τα μάτια ΜΟΥ ή έναν ποδοσφαιριστή με μελαχρινα μαλλιά και την υπέροχη μυτούλα σου"μου λέει και πειράζει την μύτη μου