Ο Κολλητός του αδελφού μου[1]

Και εγώ σε θέλω

"Άντε αγάπη μου σήκω να σε χαιρετήσει η μανούλα που ήρθε και να πας σχολείο" ακούω την μαμά μου να μου λέει ενώ χαϊδεύει τα μαλλιά μου

Γυρίσανε σήμερα το πρωί αλλά κοιμόμουν

Σιγά μην ξύπνησα

"Καλημέρα" της λέω με ένα χαμόγελο

"Καλημέρα γλυκιά μου άντε ετοιμάσου γιατί είναι κάτω τα παιδιά να φάτε πρωινό να πάω στην δουλειά γιατί θα αργήσω"

"Ο μπαμπάς δεν ήρθε μαζί σου" την ρωτάω και την βλέπω να κομπλαρει

Ξαφνικά τα μάτια της γεμίζουν δάκρυα

Τι φάση?

"Μαμά τι έπαθε ο μπαμπας?" Την ρωτάω ανήσυχα και σηκώνομαι από το κρεβάτι

"Τίποτα αγάπη μου κακό ηρέμησε καλά είναι απλά έφυγε νωρίς για την δουλειά... Άντε κατέβα γιατί εγώ φεύγω όταν γυρίσετε το φαγητό είναι στο φούρνο" απαντάει και φεύγει βιαστικά

Κάτι συμβαίνει εδώ

Θα το μάθω που θα πάει

Αφού πάω στο μπάνιο και τελειώσω με την πρωϊνή μου ρουτίνα πάω στην ντουλάπα

Χμμ δεν έχω γυμναστική άρα ένα μαύρο ψιλεμεσο τζιν με ένα γκρι πουλόβερ

Τέλεια παπούτσια air force και πάω σχολείο

"Δεν με νοιάζουν οι εξηγήσεις σου το καταλαβενεις?" Ακούω μια γυναικεία φωνή μόλις κατεβενω και βλέπω μια γυναίκα να χτυπάει τον Νικ

Πάλι θα έμπλεξε ο βλάκας

Καθώς κατεβενω βλέπω τον Γιάννη να με κοιτάζει με χαμόγελο

Γιατί μου χαμογελάει ο ηλίθιος ενώ θα έπρεπε να μου ζητάει γονατιστός συγνώμη

"Εσύ είσαι αυτή που με απάτησε μαζί του ε?" Με ρωτάει αυτή η κοπέλα γυναίκα τι στο καλό είναι του Νικ

"Τι λες κοπέλα μου πας καλά?"

"Ναι εσύ είσαι είμαι σίγουρη μου τον πήρες για να με εκδικηθεις που είμαι τόσο ωραία" μου λέει και ακούω τους υπόλοιπους να γελάνε

"Ναι γιατί σε ήξερα και από εχτές"

"Φυσικά και με ξέρεις... Πες ότι δεν με θυμάσαι κιόλας" μου απαντάει και την κοιτάω καλύτερα

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ

ΚΡΑΤΆΤΕ ΤΟΎΡΚΟΙ ΤΑ ΆΡΜΑΤΑ

"Δεν το πιστεύω ότι έμπλεξες με αυτήν" απαντώ φωνάζοντας στον Νικ