Ο Κολλητός του αδελφού μου[1]

Διαβασμα

Άρια POV

Όλοι την ώρα στο φροντιστήριο βασανίζω το μυαλό μου με τα λόγια του Κώστα

Και αν δεν έχει πρόβλημα να είμαι με τον Γιάννη?

Θα έπρεπε να τον ρωτήσω όχι να του το κρύβω

"Του χρόνου δίνετε πανελλήνιες πως θα δώσετε με αυτά τα χάλια?" Διακόπτει της σκέψης μου η καθηγήτρια

Πανελλήνιες

Χα

Εγώ αγαπητή μου κυρία θα πάω στην Αγγλική σχολή χορού σιγά μην δώσω πανελλήνιες

Θα δώσω ωραία και καλά του χρόνου εξετάσεις εκεί και άμα περάσω έχει καλώς αλλιώς θα πάω να δουλέψω σε φιλοζωική

Όλα αυτά σκεφτομαι όσο πάω σπίτι

"ΓΚΟΛΛΛΛ" Ακούω να φωνάζουν μόλις μπαίνω μέσα

Και ναι... Μόλις είδα τον αδελφό μου, το αγόρι μου,τον Άγγελο και τον Νικ να έχουν μια μπύρα στο χέρι και τα φωνάζουν σαν ηλίθιοι

"Τι φωνάζετε μωρέ?" Τους λέω ενώ μπαίνω στο σαλόνι

Το βλέμμα μου πέφτει στο πάτωμα που έχουν πετάξει τα διακοσμητικά μαξιλάρια του καναπέ

Και τους κοιτάζω όλους με ένα επιθετικό βλέμμα

"Έβαλε γκολ ο Μέσι Άρια κερδίζουμε" φωνάζει ο Άγγελος και βάζει την μπύρα στο στόμα του

"Μμ να σας πω ότι με ενδειαφερει θα με πείτε ψεύτρα" του λέω και κοιτάζω τον Γιάννη που με κοιτάζει χαμογελοντας

Κάτι τέτοια κάνει

"Και για να έχουμε καλό ερώτημα εσείς δεν δίνετε φέτος? Κανονικά θα έπρεπε να διαβάζετε... Οπότε" τους λέω και κλείνω την τηλεόραση

"Εεε" αρχίζουν να φωνάζουν

"Αρχίζουμε το διάβασμα καθηστε κάτω να σας φέρω τα βιβλία να διαβάσετε γιατί και εγώ γράφω φυσική και δεν το έχω καθόλου"

Αφού ανέβω αφήσω την τσάντα μου και βάλω πιο ανάλαφρα ρούχα πηγαίνω στο δωμάτιο του Κώστα και περνώ τα βιβλία του και τα κατεβάζω κάτω

"Λοιπόν αγόρια ξεκινάτε να διαβάζετε" τους λέω

"Εγώ δεν διαβάζω" λεει ο Άγγελος

"Άγγελε πως τα πας με την Βάνα?" Τον ρωτά και χαμογελάει

"Τέλεια" λέει με χαμόγελο

"Χαίρομαι... Αν θες και του χρόνου να είστε τέλεια μαζί κάτσε διάβασε αλλιώς θα είστε τέλεια εσύ στην Πάτρα να σπουδάζεις ζαμπονοκοπτικη και αυτή εδώ Αθήνα να δίνει πανελλήνιες... Διάλεξε" του λέω και του απλώνω το βιβλίο της ιστορίας

Κατευθείαν το αρπάζει και αρχίζει το διάβασμα και εγώ γελάω

Όλοι διαβάζουν

Θέλουν να περάσουν Αθήνα και λογικό το βρίσκω εδώ είμαστε όλοι

Όσο διαβάζω φυσική το κινητό μου δονητε και το σηκώνω αφού διαβάζω το όνομα της Μελίνας

"Έλαα" της λέω

"Μην πεις ότι είμαι εγώ"

"Γιατί?" Ρωτάω περίεργα και γυρνάνε τα αγόρια και με κοιτάνε

"Ποιός είναι?" Ρωτάει ο Κώστας

"Μην του πεις πλιζ Άρια και θα σου εξηγήσω"

"Ο Χάρης"

"Ποιός είναι αυτός?" Φωνάζει ο Γιάννης

Και δαγκώνω τα χείλη μου

Είναι τόσο ωραίος ο ζηλεύει

"Ο Ξάδελφος μας " απαντάει ο Κώστας

"Για πες εσύ" λέω στην Μελίνα στο τηλέφωνο

"Πρέπει να χωρίσω με τον Κώστα"

Μου λέει και αρχίζει να κλαιει

"Τι λες μωρέ από πού και ως που?"

"Έλα στο πάρκο δίπλα από το σχολείο τώρα και θα στα πω όλα" μου λέει και το κλείνει

Χίλια ερωτήματα τρυπούν στο μυαλό μου

Για πιο λόγο αυτή μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε

"Εγώ πάω να πάρω παγωτό θέλετε να σας πάρω κάτι?" Τους ρωτάω και κουνάνε αρνητικά το κεφάλι τους

Ωραία

Καθώς πλησιάζω στο πάρκο βλέπω την Μελίνα καθισμένη σε ένα παγκάκι με δακρυσμενα μάτια

"Μελίνα τι έγινε?" Την ρωτάω

Γεια σαςςς

Καινούριο κεφάλαιο

Είναι μικρό δεν είχα πολύ έμπνευση για αυτό το κεφάλαιο

Από ότι είδαμε η Άρια έβαλε να αγόρια να κάτσουν να διαβάσουν

Και η Μελίνα είπε ότι πρέπει να χωρίσει με τον Κώστα

Τι λέτε να σημάνει αυτό?

Αυτά για τώρα

Θα γράψω όσο πιο γρήγορα μπορώ

Ως τότε τα λέμε ❤️

Αντιο🌠