Ο Κολλητός του αδελφού μου[1]

Αλήθεια

Γιάννης POV

Το ότι την έχω στην αγκαλιά μου είναι το καλύτερο συναίσθημα

Η αγκαλιά της

Το άρωμα της

Τα μάτια της

Το χαμόγελο της

Μαλακα μου μέχρι και τα αυτιά της με ανάβουν

Έχουμε δύο ώρες που έχουμε τελειώσει

Και ένα έχω να πω

Ήταν το καλύτερο αίσθημα

Να κάνεις έρωτα με την κοπέλα που είσαι ερωτευμένος

Και ο τρόπος που κοιμάται είναι τόσο γλυκός

Ο παλιός Γιάννης δεν θα μίλαγε έτσι

Ο παλιός Γιάννης δεν ήταν ερωτευμένος

Λες να μετανιώσε για αυτό που έγινε??

Φακ

Δεν θέλω να έχει μετανιώσει

Θέλω να ξεκαθαρίσω την κατάσταση με την Εμμανουέλα και να ξαναγίνουμε ζευγαρι

Σηκώνομαι και φοράω γρήγορα ένα εσώρουχο

Έχω αρχίσει να πεινάω

Και είμαι σίγουρος ότι όταν ξυπνήσει θα πεινάει και αυτή

Άρα φτιάχνω φαγητό

Βασικά βρίσκω τι έχει μαγειρέψει η μαμά μου

Μουσακάς μυρίζει

"Αγόρι μου ήρθαμε"λέει η μαμά μου

"Καλά κάνατε"της λέω και πιάνω τον δίσκο

"Η Άρια έφυγε?" Ρωτάει πονηρά η μαμά μου

"Πάνω είναι κοιμάται" της λέω χαμογελοντας σαν ηλίθιο

"Τα ξαναβρήκατε?" Με ρωτάει και γυρνάω και την κοιτάω

"Που ξέρεις ότι....?" Την ρωτάω και χαμογελάει

"Αγάπη μου εγώ σε γέννησα λες να μην ξέρω ότι ερωτεύτηκες?" Απαντάει

"Φαίνεται πολύ ε?"

"Όσο δεν φαντάζεσαι αλλά άστα αυτά τώρα θα τα πούμε μετά βάλε στο κορίτσι να φάει και πάρε και γλυκό στο ψυγείο το έβαλα" μου λέει και αφού μου αφήνει ένα γρήγορο φιλί στο μάγουλο φεύγει

Να σε καλά μάνα

Αφού βάλω σε δύο πιάτα μουσακά βάλω και δύο ποτήρια κόλα μαζί με το μπανοφι που έχει φτιάξει η μαμά μου

Και που λατρεύει το μωρό μου ανεβαίνω πάνω

Όταν ανοίγω την πόρτα την βλέπω ακόμα να κοιμάται