University Series : Stacey Desire Zulueta

Chapter 10

Margarette's PoV:

We spent the remaining time yesterday at the mall. I also met Erin, Xyzrielle's friend. Grabe. Ang bilis at naging click agad kaming tatlo. Window shopping, arcade, food trip at syempre ang pagsasight-seeing ng mga fafa ang ginawa namin kahapon. Isa na kami ngayong cutie explorer hahaha...

Thursday na ngayon. I can't wait na mag friday na agad. As usual, I always tried my best para hindi makasalubong or mameet si Desire. So far so good naman. Sana naman ay magtuloy tuloy na yon.

Today is a rainy day. Wait may bagyo ba? Hindi naman ata ako nainform hmp. Mygoodness. Nakakatamad naman pumasok neto. Wala pa bang suspension?

Mabilis kong chineck ang website ng aming school ngunit nakakalungkot talaga dahil wala pa. Argh. Pano pag nasa school na kami nyan? Ang lakas pa naman ng ulan. Todo na yon? Push na talaga?

Kahit tinatamad, bumangon na ako para mag ayos ng sarili. Medyo traffic rin ang mga daan. Geez. Bakit ba kase maulan ngayon?

Nang makarating ako sa University, I saw students that are in hurry. Siguro  wala silang mga dalang payong. Buti na lang talaga at nagdala ako non. I am ready si ako eh. Mang Tani lang ang peg hihihi...

Kakaunti lamang ang makikita mong estudyante naglalakad sa hallway ng school. Hayst.

As usual pagpasok ko pa lang sa aming classroom ay mangilan ngilan lamang ang pumasok. I already expected that. Mga takot siguro mag kasakit ang mga kaklase ko. Or baka tulad ko rin sila na tinatamad na pumasok. Ang sarap sarap kayang matulog lalo na at ganto ang panahon. Yum.

Hindi pa rin tumitila ang ulan. Bagkus ay lumakas pa ito. Nako po. Mukhang nagambala ata si Bathala ah. Kumain na lang kami ni Al dito sa cafeteria dahil break time na. Ang cafeteria rin ay hindi crowded. Well, buti naman.

Ang section namin ay bagot na bagot na nakikinig sa aming guro. Halatang pati ang aming guro ay ayaw ring magturo ngunit kailangan. Parang nagsisisi na talaga akong pumasok ngayon hmp. Argh kaasar naman.

Itinungo ko na lang ang aking ulo kaysa sa makinig sa sinasabi ng guro na pumasok at lumalabas din sa aking mga tenga. I was abput to sleep when I heard a numerous whine.

"AAHHH! BROWN OUTTT!"

"What the hell?!"

"Mommy! Daddy! Help me!"

Napailing na lang ako sa mga narinig kong reklamo mula sa aking mga classmates. Damn these spoiled brats. Parang nawalan lang ng kuryente eh. Hindi naman sila mamatay non. Halatang hindi sila sanay sa ganitong mga panyayari tsk.

Buti na lang talaga at nakajacket ako at may dalang flashlight. Mas lalong lumamig ang ihip ng hangin. Ang sarap humilataaaa at matulooggg.

Maya maya pa ay tumahimik ang lahat at nakinig sa nag aanounce.

"Announcement students of Sarxel University.  May naputol na linya ng kuryente dahil natamaan ito ng kidlat. Mas minabuti naming patayin na lang ang lahat upang hindi makapagsimula ng sunog. Suspended na ang lahat ng klase. You may now go home.Stay indoors and keep safe. Saty tuned kung mayroon pang pasok bukas. May bagyo raw na paparating sa atin." ang mahabang sabi ng announcer. Gosh.

Iba-iba ang naging reaction namin. May mga natuwa at nainis. Mixed reaction kumbaga hahaha...

Anyways, dapat talaga hindi na ako pumasok huhuhu. Sayang lang. Pahirapan na naman tuloy nito umuwi dahil sobrang traffic kahit malapit lang ang condo unit ko.

Inilabas ko na ang aking payong and started to walk towards the parking lot. Pasipol sipol pa ako nang may mamataan akong nakatalikod na tao. I think babae sya. She's looking into a car which I assume na sa kanya.

"Damn you stupid car arghhh?!" Sigaw nya and even kicked the tire of the car. Ano bang trip nya hahahaha...

Nilapitan ko na ito upang itanong kung anong nangyari at para matulungan na rin sya kung kaya. I think gusto na rin nitong umuwi katulad ko.

"Uhm... Miss anong problema?" I asked to someone. Nakatalikod sya kaya hindi ko makita ang kanyang reaksyon.

"Ayaw mag start nitong fucking car na 'to damnit!" Her voice looks familiar to ms. Hindi ko lang matandaan kung sino ito. Anyways ang kyut nung way nung pagkakasabi nya non hahaha.

She's mad. I can say that.

My eyes widen in shock nang malaman kung sino nag kaharap ko ngayon. Ang babaeng nag pa question sa aking sexuality.  Ang babaeng gumugulo sa isipan ko nitong mga nakaraang araw.

"D-Desire???" pagtatanong ko pa kahit alam ko na kung sino ito. I know she got shocked too based on her expression. But then again, she smiled sweetly at me

"Yes its me, Demi my love." She said na para bang nakalimutan na ang nangyari sa sasakyan niya. 

"Let me check your car." I said and she just nodded as a response.

Pagkacheck ko,bnapag alaman kong may sira ang battery ng sasakyan nya. Hindi ito agad agad maaayos. Kailangan itong palitan para gumana uli o kaya naman ay icharge.

Isinara ko na ang harap ng kanyang kotse at ipinabatid sa kanya ang problema.

"I think may sira ang battery nyan kaya hindi gagana." I said. I can see that she'e shivering dahil na rin sa lamig. Damn.

Mukhang nanadya ata si Tadhana at umihip pa ng malakas ang hangin. Putek.

Without hesitation, I pulled her closer. Body heat kumbaga. She quickly hugged me back as I gently caress her hair. Naramdaman kong nabawasan ang pag kangatog nya. Buti naman. Nagstay pa kami ng ilang sandali sa ganoong posisyon nang makaisip ako ng paraan.

"I can give you a ride if you want." Turan ko. Nakita kong nanlaki bigla ang mga mata nya at biglang namula ang kanyang mga pisngi.

Wait.

May nasabi ba akong mali?

Hinawakan ko ang kamay nito. Putek ang lamig naman. Ano to yelo?

"May sakit ka ba? Bakit namumula ka?" Hindi ko maiwasang mag-alala sa kanya.

"N-No. Wala lang to."

When we reached my car, I opened the door for her.

"Ilagay mo na lang dyan sa likod yung mga gamit mo." She just nodded and put her things at the back.

"Sa Azrael Condominium ba kita ihahatid?" I asked her habang ini istart na ang aking kotse.

Gosh. Don nga pala may nangyari sa amin. I shooked my head and shoo that thoughts away.

Kakaunti na lang din pala ang mga estudyanteng mga naririto. Mukhang nag unahan silang umuwi agad. Wala akong narinig na sagot mula sa kasama ko. I think narinig naman nya ang aking sinabi.

"No wag don." She answered. Na delay lang pala hehehe...

"I'll go with you kahit saan pa yan." pagtutuloy nya. I heaved a sigh and  looked at her as if she's just joking. Mukhang hindi sya nagbibiro at seryoso talaga. Argh. Ang hirap nya talagang basahin.