MOONFLOWER ; dahyun x eunwoo ✔

Chapter Six: Kiss

O günün pratiği bittiğinde pratik odasında resmen donmuş bir şekilde oturuyordum, hâlâ ne olduğunu sindirmeye çalışıyordum. Bu gerçek miydi? O kadar streslenmiştim ki doğru düzgün sevinememiştim bile. Ben hayal dünyamda kaybolmuşken MJ elinde dondurmalarla yanımıza gelmişti.

"Sanırım şu an en popüler stajyerler biziz, kolunu gerçekten omzuma attı~"

Hâlâ olanları düşünüyordum, tüm bedenimi ele geçirmişti sanki. Üzerimde bıraktığı etkiyi ve kokusunu düşündükçe aklımı kaçıracak gibi oluyordum, 2 yıl geçmişti ve gelip daha kalıcı bir iz bırakmıştı kalbimde. Sanki uyuşturucu gibi bütün bedenimi zevkle doldurmuştu, dans değil tutkunun ta kendisiydi bu...

"Herkes ikisinin ne kadar yakıştığını konuşuyor. Bence gerçekten çıkıyorlar, çok uyumlulardı."

Sanha'nın sözleri beni kendime getirmişti. Gerçekten beraber olabilirler miydi? Ayçiçeği, Doyeon ve beni izlerken yüzünde tek bir mimiğin bile kötüye oynadığını görmemiştim. Ama beni unutmamıştı ve ona Ayçiçeği dediğimi de unutmamıştı, Doyeon'u da biliyordu. Bana fena bir oyun oynamıştı, ben ise hâlâ etkisindeydim.

"Eunwoo kötü görünüyor."

"Kim Dahyun bana böyle dokunsa ben de kötü olurdum."

Bizimkiler aralarında konuşurken asistan içeriye girmiş ve bize gülümsemişti.

"Size güzel haberlerimiz var, öğlen yemeğinden sonra müdürün odasında olun."

Hep beraber elimizde atıştırmalıklarla basketbol sahasına inmiştik. Genelde burada basketbol oynayıp yemek yerdik ve pek sakin olurdu ama bugün fazla kalabalıktı. Kalabalığın arasından baktığımda Ayçiçeği ve Taehyung bazı stajyerlerle basketbol oynadığını farketmiştim... ve cidden hepsini eziyorlardı.

Boyu kısa olmasına rağmen garip bir şekilde iyiydi basketbolda, gerçekten çok yükseğe zıplayabiliyordu. Bütün erkek stajyerler ona ağızlarının suyu akarak bakıyorlardı, dayanamayıp hızlıca üstüme formamı geçirip sahaya ilerlemiştim. Beni gördüğüne şaşırmış gibi duruyordu, basketbol oynadığımı bilmiyor olmalıydı. O sırada Doyeon da gelmişti, işte şimdi başlıyorduk...

Taehyung ve ona karşı ben ve Doyeon oynuyorduk. Tek avantajımız Ayçiçeğinin bizden kısa olmasıydı. Maç Taehyung'un üçlük atışıyla başlamıştı, topu havadayken alıp onların potasına doğru koşmaya başlamıştım. Ayçiçeği potanın altında bekliyordu Taehyung ise beni engellemeye çalışıyordu. Topu Doyeon'a attığımda basket olacağından emindim ama Ayçiçeğinin kısa boyuyla smaç basacağını hesaba pek de katamamıştım.
Tekrar top elime geçtiğinde Ayçiçeği beni engellemeye çalışmıştı, ben tam atacakkense kimse farketmeden dudağımın kenarına bir öpücük kondurmuştu. Geçirdiğim kalp krizinden olacak ki topu atamamış ve yere düşmüştüm. Gerçekten beni öpmüştü ve maçı da kazanmıştı. Çok sinsiydi ama bir o kadar da etkileyiciydi. Beni nasıl bu kadar iyi tanıyabilirdi?

Öğlen arası bitince büyü kaybolmuş, Ayçiçeği yok olmuştu. Formalarımı değiştirdikten sonra geri döndüğümde çoktan gittiğini öğrenmiştim diğer stajyerlerden. Altımız da bir araya gelince müdürün odasına çıkmıştık, hâlâ kendime gelememiştim ve dudağımın kenarında o sıcaklığı hissediyordum.
Pdnim bizi karşısına oturttu ve bize birer belge verdi.

"Dahyun ve Taehyung'un onayından geçtiniz, artık Fantagio'nun yeni erkek grubu Astro'nun üyelerisiniz."