MOONFLOWER ; dahyun x eunwoo ✔

Final Chapter: End

Ormanda elimde fenerle etrafa bakınıyordum, ondan hâlâ bir iz bulamamak kalbimi durdurmak üzereydi. Telefonumu kaydetmediğim bir numaranın aramasıyla telefonu açmıştım

"Eunwoo, benim Jeongyeon!"

Tanıdık sesi duyunca rahatlamıştım.

"Bir sorun mu var Jeongyeon? Dahyun geldi mi?"

"Taehyung ve Jimin'i şirket çağırdı bu yüzden gittiler ve şey... Doyeon ve Yoojung da gidecekler bu gece."

Sadece bir şirket aramasıyla onu terkeden Taehyung yine gerçek yüzünü göstermişti işte, bu beklenmedik değildi.

"Anladım Jeongyeon, Dahyun'u bulup geleceğim endişelenmeyin ve evden uzaklaşmayın."

"Eunwoo sanırım yağmur yağacak. Dahyun gök gürültüsünden korkar, elini çabuk tut lütfen."

Telefonu kapatıp ormanın derinlerinde adını haykırarak onu aramaya başlamıştım. Yağmur yağıp şimşek çakmaya başlayınca hem etrafta bir şey göremez olmuştum hem de sesimi duyuramıyordum artık. Başına bir şey gelmiş olabileceğini düşünmek bile dizlerimin bağını çözecek gibi hissettiriyordu.
Yarım saat olmuştu ve hâlâ onu arıyordum, yağmur hiç durmadan yağıyordu ve ona dair tek bir iz bile yoktu. Kalbimdeki ağrı iyice artıyordu, kim bilir o ne kadar da korkmuştur...

Fenerle gezinirken duyduğum ağlama sesiyle çalıların arasına koşmuştum. Ayçiçeğini görünce derin bir nefes verip bütün diken ve çalıları üzerinden atıp ona sıkıca sarıldım. İkimiz de sırılsıklamdık, kollarımı boynuma sarıp daha şiddetli ağlamaya başlamıştı. Korktuğu het halinfen belliydi ve tir tir titriyordu. Geriye çekilip ellerini yanağıma koydu ve o ana kadar farketmediğim gözyaşlarımı sildi.

"Her şey için özür dilerim Ayçiçeğim, seni asla bırakmayacağım. Bir daha canının yanmasına asla izin vermeyeceğim! Beni ne kadar korkuttun biliyor musun? Daha iyi misin?"

"Ayağımın üstüne basamıyorum, kalkmayı denedim ama şimşekler... Onlar çok korkutucu!"

Ayağını birkaç dal parçası ve tişörtümden koparttığım kumaşla sabitlemiştim, eve gidene kadar sabit kalsa yeterdi benim için. Ceketimi çıkartıp üşümüş bedenine sarmıď ve onu kucağıma almıstım. Kollarını boynuma sarmış masum bir bebek gibi sakindi artık.

"Özür dilerim Eunwoo, sadece seni korumak istemiştim... Belki gidersem yalnız kalabilirsiniz diye düşündüm..."

"Ben senden başkasını sevemem ki, bizim o gün o dövmeyle beraber kalplerimiz de mühürlendi."

Bana bakıp gülümsedi ve kafasını göğsüme yasladı. Yağmur yağsa veya gök gürlese bile onu bulmanın rahatlığından gayet sakindim. Birkaç dakikaya eve varıp kapıda bizi bekleyen Jeongyeon ve Moonbin'e doğru ilerlemiştim, ikisi de en az benim kadar rahatlamış görünüyorlardı. İkisinin arasından dağ evine girip kucağımda onunla beraber şöminenin önüne oturdum. Ayçiçeğinin tir tir titrediğini görünce onu Jeongyeon'un getirdiği battaniyeye sardım ve elini tuttum.

"Ödümüzü kopardınız! Sırılsıklam olmuşsunuz ikiniz de."

MJ elinde kahveyle bize doğru gelip kahveleri bize uzatmıştı. Ayçiçeği hâlâ kucağımdaydı ve gülümseyerek bana bakıyordu. Yanağından bir damla yaş akınca onu kendime çekip dudağına uzun bir öpücük kondurdum. Gözlerimi kapatıp üşümüş bedenlerimizi dudaklarımızın ısıtmasına izin verdim. O kadar huzurluydum ki, dudaklarının zarifliği tüm vücudumu uyuşturmuştu sanki, beni tamamen etkisi altına almıştı.

Doyeon'u kapıyı çarpmasıyla birbirimizden ayrılmıştık, onun irada olduğundan haberim bile yoktu. İkimiz de birbirimize bakıp güldük, bu bir kurtuluşa benziyordu.

"Ayağımı oynatabiliyorum şu an, sadece biraz acıyor."

Onun ayağındaki dalları çıkarttım ve koluna girip onunla beraber merdivenlere çıktım.

"Hey aşk kuşları, nereye?!"

Rocky'ye bakıp gülümsedim ve merdivenleri çıkmaya devam ettim.

"Islak kalmamızı beklemiyordun heralde."

Onu odama çıkarttım ve dolabı açıp giyebileceği bir şeyler aramaya başladım. Her şey ona büyük gelecek gibi duruyordu, ayçiçeğinin ne kadar ufak olduğunu kucağıma alır almaz farketmiştim.

"Tişörtünü giyebilirim belki, hm?"

"Olur, ablamın şortu olacaktı onu da alt raftan al, ben çıkayım."

Tam çıkacakken duyduğum sesle arkamı dönmüştüm.

"Eunwoo, sen gerçekten beni öptün mü?"

"Evet, hatırlamıyorsan tekrar yapabilirim."

Ona bakıp sırıttığımda bana elindeki terliği fırlatmıştı. Kahkahalarla hızla odadan çıkıp yan odada üstümü giyindim. Odaya ilerleyip kapıyı çaldım ve gel sesini duyunca odaya girdim.
Saçlarını topuz yapmıştı, giydiği şort tişörtün altından belli olmuyordu, şaşkın bir halde ona bakınıp yutkunmuştum sadece. Nasıl böyle uğraşmadan bile güzel olabilirdi?

Bana gülümseyip benden önce merdivenleri indi ve aşağıya indi. Aşağıya iki tane daha yalnız erkeğin olduğunu farkedince peşinden koştum ama biraz geç kalmıştım. İkisi de şok içinde ona bakıyorlardı.

"Ben Jeongyeon'la uyuyacağım, madem kızlar yok bir engel de yok."

"Sadece uyuyacaksınız değil mi?"

"Tabiki sadece uyuyacağız Rocky pis düşüncelerini kendine sakla!"

Onlar kendi aralarında tartışırken Dahyun'un elini tutup onu tekrar odaya çıkarttım. Sonunda başbaşa kaldığımız için ona sımsıkı sarıldım.

"Bazen seni kendimden bile kıskanıyorum."

Ayçiçeğinin yüzünü ellerimin arasına alıp gülümsedim.

"Hiç belli etmiyorsun ama, umrunda olmadığımı bile düşündüm."

"Ben sizin gibi değilim Bay Ayçiçeği, bugün az daha Taehyung'u bakışlarınızla öldürüyordunuz."

"Bir daha kimsenin size öyle dokunmasına izin vermeyeceğim Bayan Ayçiçeği."

Dudağıma küçük bir öpücük kondurup yatağa baktı. İkimizin de aklından aynı şey geçiyordu.

"Bir..."

"İki..."

"Üç!"

İkimiz de aynı anda yatağa atlayıp kahkaha atmıstık, gülüşmeler bir süre sonra yerini utanmaya bırakmıştı. Karanlıkta nefes alışverişlerimiz bile yankılanıyordu. Gök gürleyince korkmuş olacakki bana yaklaşmış ve kafasını göğsüme koymuştu. Bir rüyada mı yoksa cennette mi olduğumu soğumuyordum sadece o an. Ben ona çok fena aşıktım, o gün onu takip etmeseydim bunlar olmayacaktı belki de, o dövme sadece vücudumuzu değil kalplerimizi de mühürlemişti....

_________________________________
Yahoo! Tabiki de mutlu sonla bitecekti az acı çekmediler tabii.

Bu kitabı aylar aylar önce yazmıştım ve karakter değişikliği yapıp uzun bir süre sonra yayınlamaya karar verdim. Bu ilgiyi bile beklemiyordum çok teşekkür ederim oylarınız ve okumalarınız için. Yeni kitaplar yazmaya devam ediyorum onlara da bakabilirsiniz ve eğer daha çok Dahwoo istiyorsanız çekinmeden yorum yapabilirsiniz.

Eğer bir gün 1K olursak özel bölüm yayınlayabilirim bu yüzden kitabı kütüphanenizden çıkartmayın, hepinize tatlı günler!