youandme!

43

"Günaydın baba." Esneyerek söylemiştim. Evde sinirli sinirli gezen tombik göbekli babama baktım. Cevap vermedi bile.

Annem omzuma dokundu gülümserken. "Günaydın canım. Taehyung bir şeyler bıraktı. Ayrıca kolyeni takmanı söyledi." Gülümsedim. "Öyle diyorsa öyle olsun." Babam bana baktı.

"Ağlamayacak mısın?" Kaşlarımı çattım. "Niye ağlayayım?"

"Taehyung gidiyor." Kafamı salladım. Babamın spastik hareketlerinin Taehyung yüzünden olduğunun kanısına varmaya başlamıştım. "Hep konuşmaya devam edeceğiz. Ayrıca ziyarete gelecek. İyi olarak dönsün bana yeter." Kahvaltı masasına görünce gülümsedim. "Jungkook yok mu?"

"Burdayım." Dedi arkadan gelirken. "Aman be. Bak şimdi ağlayacağım."

"Abla! Tata sabah buraya geldi! Sana çikolata bırakmış!" Elinde yarısı yenmiş çikolatalarla onu kucaklamamı söyleyen Luna'ya baktım.

Terbiyesiz bebek. Çikolatalarımı yemiş, bir de.

"Masaya geçmek için kırmızı halı mi serelim?" Dedim sandalyeye otururken. "Üzülmedin yani?" Dedi babam.

"Üzüldüm, baba. Ama oraya ikimiz için gidecek. O iyi olursa ben de iyi olurum." Annem gülümsedi. "Çok güzel bir ilişki. Merak etme, olması gerektiği gibi seni destekleyip yardım edeceğiz. Ayrıca, ailesiyle de görüşeceğiz. DEĞİL Mİ?" Babama döndü.

Babam bakışlarını yere çevirdi. "Benim işim var, birazdan gelirim."

"Çok çabuk büyüyorsunuz." Dedi annem gülümserken. Jungkook'un ağzına attığı üçlü beşli pankeklere çevirdi kafasını sonra. Hayal kırıklığıyla gülümsedi. "Yani sen. Sen çok hızlı büyüyorsun Jennie."

Güldüm.

"Ne be?" Diye mırıldandı Jungkook. Luna kahkaha attı. "Abi at gibi yiyor!"

En büyük kahkahamı attım. Annem de şaşkınlık arası gülerken Jungkook arkasına yaslanıp bana baktı sorarcasına.

"Yemin ederim ben öğretmedim."

"Tata abi abimden daha yakışıklı!" Gülümsedim. "Bak bunu ben öğrettim." Gülmeye başladık.