Hyde and I (SPG)

ONE

HER body ached.

It wasn't anything new. This is her fifth day in the city of Breeze Land and she has no money left.

"We'll call you, thank you" told by an HR. She didn't know kung pinag-titripan lang ba siya ng lahat ng company na in-applyan niya.

She stretched her body and decided to find more company.

Huminto ito nang may makitang mataas na building. She sighed heavily at hindi na nagdalawang isip subukang pumasok.

I hope this is the last.

"May appointment po ba? Sino po sila at anong oras?"

"Good day sir, I'm here to apply." Ipinakita ko ang dala kong envelope.

"I'm sorry ma'am, hindi na po tumatanggap ng applicants dito." Sa laki nyan? hindi tumatanggap?

"Ah how? I mean, why sir?"

He smiled "It's too confidential ma'am." Tumango na lamang ito at sinimulang mag-lakad paalis.

"Wait kuya, I know her! Girl!" She stopped walking at humarap sa pinanggalingan ng boses.

She looks familiar, pero wala itong maaalala na may kakilala siya dito sa lugar na ito.

"I'm Nics, yung nakausap mo sa blue coffee shop. Remember?" I don't.

"Baka hindi, pero kasama ako yung nakakuha ng pen mo." Pag-papatuloy nito.

"Nics?" pag-kukunwari ko, kahit hindi ko maalala at never pa akong nakapunta sa blue coffee shop na sinasabi niya. "Oh, it's you. Nagtatrabaho ka dito?" It's an opportunity, if yes.

"Uh yeah, ano ba ginagawa mo dito?"

"Mag-aapply sana ako, kaso wala na palang available spot."

Napangiti ito sa sagot ko, kinuha nya ang wrist ko tapos hinila papasok. Mukhang wala naman nagawa yung guard.

"I know you, nakita kita sa isang company na pinag meetingan namin kanina at narinig ko yung sinabi ng HR and I saw you na parang pagod ka." Tumango tango lamang ako.

"I'm Nics, buti hindi mo sinabing hindi mo ako kilala dahil sure, di ka papapasukin." I smiled and hugged her sa sobrang saya. "Thank you."

"Yeah! I knew it! It's me, kung may maitutulong ako, why not dib--

"I'm Eira, thank you so much, I owe you for this." kahit wala pa naman siyang naitutulong actually, sobrang saya ko lang dahil may kilala na ako sa lugar na ito.

"It's fine, papakilala kita sa HR namin, Tell her na ipinasok ka ni Nics Buena as her assistant." Assistant?

Huminto kami sa may Gold design na room na sobrang laki at makikita na isang tao lang ang nasa loob.

"I have to go, after mo pumunta doon, punta ka 48th floor, 2nd door." Madami pa sana ako itatanong pero mabilis itong umalis.

"Good day Ma'am"

Bati ko sa naka-kunot noo'ng babae.
Hindi mahihinuha ang katandaan sa ityura nya.

"Who are you?" aniya. I smiled.

"I'm Eira Minc--

"I don't care about your name." Seryosong anito.

Mukha mo, kulubot. Tatanong tanong ka eh.

Ngumiti na lamang ako. "Nics told me to come here. You're an HR, you supposed--"

"Can you give me your credentials, ma'am?"
Naging mahinahon ang tono nito, is it because of Nics?

Iniabot ko ang mga requirements na dala ko, hindi na nito binasa at agad inanyayahan ako palabas ng office niya.

Pumunta na ako sa 48th floor na sinasabi ni Nics. Nagiisip pa rin ako, hindi kaya siya ang may-ari dito?

IPumunta ako sa 2nd door na tinutukoy ni Nics. I knocked the door thrice. Narinig ko naman ang signal niya kaya ako pumasok.

She smiled at me, napansin niya ata na kinakabahan ako.

"Sinungitan ka ba ni Ma'am Fe? Ganun talaga pag menopaused. By the way, that is your mini room temporarily and but today ay wala ka pa naman gagawin. Sasamahan mo lang ako later kumain." Mini room to? A full of glass office na may chandelier at may mga appliances, may PC na may malaking monitor. Di' ko aakalain na mapupunta ako sa ganto, within an hour?

"I don't think na narinig mo sinabi ko, do I have to repeat it?

"Uh, ma'am I'm sorry. Hindi po kasi ako makapaniwala."

Tumawa lang ito ng marahan at sinabing wag ko siyang tatawaging ma'am kapag kami lang dalawa, dahil same age lang naman daw kami.

"Where do you lived?"

"I lived in manila, I'm just here for some reason. Hindi ko kasi akalain na mas-stock ako dito kasi balak kong 3 days lang, at naubos lahat ng budget ko that's why nag hahanap ako ng work pang samantala." She nodded.

"Thank you for this Nics, I owe you dinner. But not now, I have no money left." Nahihiyang sabi ko.

She laughed and told me that I owe her a lot so I should bring her to manila.

It's already 5 pm nang inaya niya na akong mag-out. Three hours ko pa lang siya nakakasama pero parang ang tagal na namin mag kaibigan. Nalaman ko na ang mother nya ang may-ari ng Wonder Company, which is itong napakalaking building.

Medyo na weweirduhan lang ako dahil pamilyar talaga ito. Napansin ko rin na parehas kami ng kulay ng mata at ng mga gusto sa pag-kain.

Sumakay kami sa sasakyan niya, at sinabi na itotour nya muna ako sandali at dadalhin niya ako sa Steak house. I know na I don't deserve this because she's my boss, pero parang hindi ako nahihiya, sobrang komportable akong kasama siya.

Nakarating kami sa steakhouse na sinasabi niya, sakto'y buong araw yogurt lang nakain ko.

"So, how's your life in manila?" Aniya.

"Simple lang, empleyado sa banko." She nodded na parang may gusto pa siyang malaman.

"Wala bang naghahanap sayo?" she curiously asked. "None, ako lang mag-isa sa buhay." I simply said.

Napatulala siya, hindi ko maintindihan yung reaction niya. "B-bakit?"

"Uh nothing, someone's calling on me." Kinuha nito ang bag niya at agad pumunta sa labas.

I don't want to judge her actions baka nga may tumawag sa cellphone niya, at naka silent lang.

We ate quietly, medyo nabibingi ako sa katahimikan.

"Eira, where do you stay tonight?"

"Sa apartment na ni-rent ko for a month. Uh Nics, sorry to ask this, but can I leave next week? I mean, permanently? sorry again to a--

"Yeah Eira, no problem. This is your one month salary." abot niyang sobre. "You can go back, anytime. If you want to leave today, don't worry, it's fine. Actually, it's good if you leave today" medyo naguguluhan ako sa sagot nito.

"Why? What did--

"Nothing, I just want to help." She smiled, pero iba na yung ngiti niya ngayon.

Bigla itong nag paalam at sinabing biglang sumakit ang tiyan. She waved at me, and I waved back. Tinignan ko ang sobre, medyo makapal.

Fifthy thousand?