ben'ce biraz aşk olsun

sefer-i aşk

topladım umutlarımı,

hayallerimi,

aşktan alıkoyan her zerreyi

koydum çantamın içine

attım kendimi dışarı

sağanak yağmura

ayaklarıma bulaşan çamura aldırmadan

başladım koşmaya

kaybettim kendimi

kontrol edemedim adımlarımı

öyle bir düştüm ki

sızladı bütün kemiklerim

ahh çok acıdı!

en çok sol yanım

'dön' dedi içimdeki ses

'neyine gerek'

dedim 'dönmek ölmek benim için'

sebat güzeldi bu yolda!

...

kalktım

artan sızıya aldırmadan

koştum yine

gördüm dumanını uzaktan

kalkacaktı

bir ömür kadar ağırlaşmıştı çantam

bıraktım zor da olsa kenara

vazgeçmek güzeldi bu yolda

...

önümde gül bahçesi

bir arada güller ve dikenler

aldım derin bir nefes

başladım yine koşmaya

paraladı dikenler her yerimi

gül kokusunu çektim içime

unuttum dikenleri

bir yanda sızlayan kalbim

bir yanda kanayan bedenim

bir yanda gözümde yaşlar

per perişan

'dön' dedi yine ses

dedim 'döneceğime ölürüm'

sabır güzeldi bu yolda

...

vardım nihayet istasyona

birkaç adam geldi yanıma

dediler 'talip misin'

'talibim'

dövdüler

kemiklerimi kırasıya

kaldım kan revan içinde

dediler ' emin misin'

korksam da dedim 'eminim'

korku güzeldi bu yolda

...

attılar beni trene

acı çekmeye bile kalmamıştı mecalim

oturttular pencere kenarına

aklımdan geçti

'acaba görür müyüm'

ümit güzeldi bu yolda

...

tekerlekler başladı dönmeye

dediler 'seyret'

gözyaşlarım ve yağmur

geldiler bir araya

başladım seyretmeye

tarifi olmayan bir huzur!

değermiş talip olmaya

sefer-i aşk

doyumsuzmuş

aşk güzelmiş

aşk mükemmelmiş bu yolda!
...