hatırlar mısın
dondururdu iliklerimizi kar soğuğu
yine de tırmanırdık köyümüzdeki dağlara
...
hatırlar mısın
beklerdik her gün, zirvedeki kardelenlerin kardan başını çıkarmasını
nihayet ilk filizi gördüğümüzde bir sevinç çığlığı atmak isterken kapardın ağzımı
'kar topu olup yuvarlanmak istemezsin herhalde' derdin
isterdim biliyor musun yuvarlanmayı
korkardım kızıp gitmenden
susardım
...
hatırlar mısın
donardı köyümüzdeki göl
kayardık üzerinde saatlerce
düşmeme gülerdin
ben gülemezdim sen düşünce
içim acırdı çok
sen kutup insanı olduğundan üşümezdin hiç
tir tir titrerdim ben
artık bilmem soğuktan mıydı
seninle olmanın heyecanı mıydı
titrerdi
en çok da yüreğim!
...
hatırlar mısın
yaptığımız kardan adamları
çok eğlenirdik yaparken
evden havuç almaya hep ben giderdim
bitirince ağlardım
nedenini sordukça daha da ağlardım
sonra sıkılır
bırakırdın sormayı
aglardım
eriyince karlar
ellerinin dokundugu yerler de eriyecek diye
...
hatırlar mısın!
hatırlamazsın
çünkü
bizim dağların zirveleri yok
kardelenleri hikayelerden öğrendik biz
bizim buralar o köye uzak
bizim buralarda kar olmaz
en fazla yağmur
gölümüz de yok burada
olsa da donmaz
işte ben seni
ancak o yer ve zamanda görebilirim...
hayal köyünün dağlarında
zirvelere çıkarken...
kardelenler açarken...
YOU ARE READING
ben'ce biraz aşk olsun
Poetrymasumdur minik damlacık bebekler bile gıpta eder nazlı nazlı buharlaşır gökyüzüne en nihayetinde buluşur sevda yüklü buluşma yerinde diğer aşık damlacıklarla kaynaşır hoş beş ederler birlikte 'hadi' der damlacık 'şimdi gönüllere akalım tek tek' başl...