ben'ce biraz aşk olsun

ölüm sana yakışmadı

şüpheleniyorum bazen

göz kapaklarımın altında bir çeşme oldugundan!

bu gece de aynı şüphe içimde

set koymaya çalışmak nafile

akıyor...

içimi çok acıtıyor özlemin

kırgınım insanlara

en çok da sana!

gittigin için

ağır geliyor yaşamak

sen orada, ben burda

gerek yoktu anlatmaya uzun uzadıya

yeterdi gözlerime bakman

kırpardın tek gözünü

anlardım hatırımı sordugunu

yana yatırırdım başımı

gülümserdim

'iyiyim' demekti bu

'iyiyim' yanındayım ya

'yok problemim'

gittin!

soldum!

anlatamıyorum

anlatmayı da istemiyorum hiç!

dertleşirdik saatlerce

bazen gülerdik olur olmaz

sen varken ne çok şey vardı gülecek!

gerçi anlatırdın, anlamazdım

söylerdin, dinlemezdim

yap derdin, yapmazdım

sus derdin, susmazdım

kızmazdın yine de

ne sabırlıydın be abim

gittin!

sustum!

gülemiyorum

gülmeyi de istemiyorum hiç!

bilirdin herşeyimi

hatalarımı,

yaramazlıklarımı

ama vurmazdın yüzüme

düzeltmeye çalışırdın incitmeden

çok minnettarım

çok şey ögrendim senden

doldurandın güven kelimesinin içini

gittin!

bittim!

güvenemiyorum

güvenmeyi de istemiyorum hiç!

biliyor musun

kimsem yok derdimi anlattıgım

güvendigim

yanında sadece kendim oldugum

hiç kimse yok

sahteleşti herşey

dudaklarda kaldı gülüşler

gözler donuk bakıyor

yüregin gülerdi senin

ışıl ışıldı gözlerin...

bazen güzel insanlar oluyor

ama...

senin gibisi yok abim

gittin!

bıktım!

çocuksu davranamıyorum

davranmayı da istemiyorum hiç!

kısaltırdın ismimi

bir de 'can' eklerdin yanına

hoşuma giderdi

ben de ekliyorum sevdiklerime

'.... can' diyorum

benzemiyor

tutmuyor aynı samimiyet

gittin!

üşüdüm!

dost sohbetinde bile

ısınamıyorum

ısınmayı da istemiyorum hiç!

sen gidince

girdim boyumdan büyük işlere

âşık oldum

derde soktum başımı

acıtıyor, abim

olsaydın yanımda

cebinde gezdirirdin beni!

böyle derdin ya bana hep

müsaade etmezdin âşık olmama

olsaydın,

sıkıştırırdın burnumu

derdin 'her yere sıkıştırma'

olsaydın,

hüznümü anlardın

dudak kıpırdatmadan

başkaları sadece özlem zannederdi

ama sen anlardın işte

gittin!

sıkıştım!

aşık oldum!

aşık olmayı da istemiyorum hiç!

gencecik yaşında giydirdiler kefeni

bindirdiler tabutuna

koydular topragın altına

sevdiklerin yarıştı üzerini örterken

düşündüler son vazifemiz

durdular biraz yanında

herkes dagıldı evine

ama!

ben orda kaldım abim

bekliyorum hâlâ

duran zamanım ilerlemedi bir saniye

gittin!

durdum!

ilerleyemiyorum

ilerlemeyi de istemiyorum hiç!

...

Yaratan daha çok sevdi seni

boynumuz kıldan ince

ama...

kefen sana büyük geldi

ölüm sana yakışmadı abim

gittin

öldüm!

yaşamıyorum

...