II. || bazen kabullenmek gerekir

1.7K 207 255
                                    

Bölüm Şarkısı // Day6 - You Were Beautiful

[Burada önerdiğim şarkılar bölümü yazarken dinlediğim ve bana bölüm için ilham vermiş şarkılar oluyor. Siz de okurken dinlerseniz aynı duygu durumuna girebiliriz diye düşündüğümden sizinle de paylaşıyorum. İlhamımı şarkılardan alan biri olduğum için güzel bir şarkıya denk gelene kadar bölüm yazamıyorum maalesef. Her neyse demem o ki medyadaki şarkıyla beraber okunması önerilir. İyi okumalar!]

*Jimin*

Taehyung depresyonunun 98. Günü.

Evet, duygu durumuma bu ismi verdim. Acınası biliyorum ama mühim değil, gerçekten. Çünkü galiba buna alışıyorum.

Göl evinden ve Koreden ayrılalı da 98 gün oluyor bu arada. Bu süreçte üç ülke gezdik, çoğunda ayık değildim. Şimdi, eğer sırayı karıştırmadıysam veya bindiğim uçak bir halüsinasyon değildiyse dördüncü ülkede, Danimarkadayız. Yani galiba.

Bee'nin doğum günü. Ölüme bir yaş daha yaklaşmasını kutluyoruz tam şuanda.

Buradayım çünkü Bee gitmeyeyim diye kapıları kitleyip anahtarları sakladı. Gitmek zor değil aslında ama bilirsiniz, kim bile isteye bir çocuğun kalbini kırmak ister ki?

"İyi ki doğdun fıstığım."

Eğilip onu kucakladım. Kısa bir sarılma olacağını sanıyorken kollarını bollaştırmak yerine daha da sıktı.

"Tamam, bırak artık."

"Olmaz."

Ne olduğunu anlamadığımdan gözlerimi Namjoon hyunga diktim. Bilmiyorum dercesine omuzlarını yukarı aşağı hareket ettirdi.

"Bee boynum acıyor, bırak haydi."

"Bırakmam!"

"Niyeymiş o?

"Kurabiye dedi ki sarılmak iyi hissettirirmiş ve sen iyi hissetmiyormuşsun."

Anında yüzüm düştü ve gözlerimi öfkeyle Jungkook'a diktim. Sevimli bir şekilde gülümsüyor olması falan umurumda değildi.

Eğilmeye son verip Bee'yi kucağıma aldım çünkü sarılmaktan vazgeçecek gibi durmuyordu.

"Çocuğa böyle şeyler mi söylüyorsun gerçekten?"

"Diyene bak. Sen değil misin iki gece önce salonun ortasına kusup sonra yuvarlana yuvarlana ağlayan?"

Yoongi hyungun hemen Jungkook'u savunmaya geçmesine uyuz olmuştum.

"Sarhoştum."

"6 yaşında küçük bir kız çocuğunun olduğu eve her gece kör kütük sarhoş gelmek ve sürekli rezillik çıkartmak... On numara örnek davranışlar Jimin, tebrik ederim."

Gözlerimi devirdim.

Aslında rezillik çıkartıyor olduğumun farkında olmuyordum çoğu zaman. Duygularım sarhoşken Taehyung'u gördüğümde taşıyorlardı ve ben onları tutamıyordum işte.

"Bee bırak haydi Jimin amcanı kızım. Yoksa kokusundan sen de sarhoş olacaksın."

Namjoon hyung uzanıp Bee'yi benden aldığında alındım galiba. Ben böyle olmak istememiştim ki. Onu görmek nasıl hissettiriyordu, haberleri var mıydı? Ama haklılardı hem de sonuna kadar. Kimse benim şımarıklığımı çekmek zorunda değildi. Benimle uğraşmak, yatağa taşımak, geceleri kabus çığlıklarımı dinlemek zorunda değillerdi.

IDYLLIC pt. 2 DEPAYSEMENT || vminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin