Fearless Love

Capítulo Cinco

"Kuya, mauna na pala akong umuwi," wika ng kamukha ni Jimena habang nakatingin na kay Raphael.

I couldn't take my eyes off at her. I keep on analyzing her. From her appearance, the way she acts and to the way she talks.

"Pero malapit na rin naman kaming umuwi ni Victorina. Mas maganda na magsabay na tayo," Raphael said. Nakita kong nagbuntong-hininga na lang ang kamukha ni Jimena at umupo sa tabi ng kuya niya raw.

I sat on my seat and gave Raphael my sweet smile.

"Victorina, siya pala 'yong binabanggit ko sa'yong kapatid ko, si Luisana."

Napunta ang tingin ko sa babaeng katabi ni Raphael. Tinaasan ko siya ng kilay.

She really looks like her.

"My name is Maja Victorina, Luisana," I said giving emphasis to the name Luisana as I presented my hand to her.

Tinanggap niya naman ito na agad niyang binitawan.

Raphael's phone rung kaya minabuti niyang umalis muna at naiwan kami nang sinasabi niyang kapatid.

I scanned her face throughly. There's no doubt na kamukhang-kamukha niya talaga si Jimena. Pero kung siya si Jimena, paano siya naging kapatid ni Raphael?

That's odd.

"Are you done staring at me, Maja Victorina?" she asked me with an eyebrow raised dahilan upang mapailing na lang ako.

I'm sure of it. This girl is definitely Jimena.
Her aura, her apperance, even the way she speaks is indeed the Jimena way.

"I'm sorry. Naiilang ka ba, Jimena?"

Nakita ko ang bakas nang pagkabigla niya sa tinawag ko sa kanya but she immediately masked it off.

What a very great pretender?!

"Hindi Jimena ang pangalan ko. At isa pa, why are you calling me such name?" aniya na parang hindi big deal 'yon.

"Hindi ba? Sorry... My bad." I paused and stared at her directly. "Imposible nga naman na maging ikaw si Jimena. That girl is back in San Diego, happily married with my brother."

I tilted my head. "Come to think of it. Nakakapagtaka na bigla na lang siyang papayag sa kasal gayo'ng halos isumpa niya na ang kasunduang 'yon dati. Strange right, Luisana?" I asked in a slow manner.

"What are you insinuating? Na hindi ang babaeng dapat pakasalan ng kuya mo ang kasama niya ngayon?"

"Siya nga ba talaga 'yon? Nang umalis ako sa San Diego, I  met a very kind and sweet lady. That wasn't  the Jimena I knew." I paused again. "I'm sure. Ikaw ang may pakana ng lahat ng 'to, Jimena," I said with a gritted teeth.

"Hindi ko kilala kung sino ang babaeng sinasabi mo?"

"Quit acting already. Huli ka na. Sa tingin mo ay mapapaikot mo ang lahat sa palad mo. Well, honestly your wrong. Si Raphael, he'll know that you are just hiding at someone's clothing."

"Wala kang ebidensya."

I chuckled mockingly "Kailangan pa ba 'yan? Hindi pa ba sapat na ibang-iba na ang Luisanang nakasama niya." I paused. "He's smart, sigurado akong alam niya kung kailan siya pinapaikot lang."

"Don't you dare—"

"Why? Scared now?" nangiinis kong tanong sa kanya hanggang sa naramdaman ko na lang ang palm niya sa cheek ko.

"Luisana! What are you doing?" madiing tanong ni Raphael nang makalapit na sa amin. Pinagtitinginan na rin kami ng mga tao dahil sa lakas nang pagkakasampal sa akin ni Jimena.