RR_Epilogue

99 5 0
                                    

EPILOGUE

Andito ako ngayon sa bahay na tinitirhan ni Lolo Clemencio. Pansamantala ko munang iniwan ang buhay sa lungsod. Masyado nang maraming nangyari na hindi kaigaya-igaya.

Ipinagtapat ni Sicily sa akin ang lahat. At gaya nga ng hinala ko, ang ama niya ang may kagagawan ng lahat. Magmula sa insidenteng sinapit ng mga magulang ko hanggang sa pamamaril na kung saan naman nabiktima si Samantha---ang babaeng mahal na mahal ko.

Good thing at pinagbayaran na ni Lizardo ang kahayupang ginawa niya. He was already behind bars. In spite of the misfortune happened, Sicily and I are still in good terms.

Ang impit ko lamang na panaghoy ay may kaugnayan sa babaeng itinatangi ng aking puso. Magmula nang mangyari ang insidente ng pamamaril ay wala na akong balita sa kanya. Ni hindi ko alam kung ano na ang nangyari matapos siyang maisugod sa pagamutan.

There was a total news blackout. Minabuti talaga ng embahada na walang makakalusot ni katiting na impormasyon mula sa media. Whatever happened to the patients will ever be remained within those four-walled structures.

Pinuno ko nang sariwang hangin ang dibdib. At dahil naka-pwesto ako sa rooftop, nagawa kong maigala ang paningin sa malawak na lupaing pag-aari ng aming angkan. Natuon ang atensyon ko sa pwestong kinatitirikan ng puno ng willow. Malapit iyon sa lawa. Awtomatikong napangiti ako nang maalala ang mga tagpong naganap sa mismong lugar na iyon. It was definitely a kiss we shared under the moonlight.

Ngunit kagyat din namang napalis ang matamis na ngiting iyon ng mapagtantong iba na ang sitwasyon ngayon.

Actually, naisipan ko ngang ipahanap ang whereabouts ni Samantha sa isang plainclothesman, only to find it a failure. All information pertaining to the Crown Princess was blocked. Intervening powers of Royal Security, that’s why.

Sa kasalukuyan talagang nangangapa pa ako. The pain that lances through my heart is quite unbearable. The intensity of aches I felt the time Boo left me is nothing compared to what my sweet Sysi did to me. It’s as if she left a great havoc.

The sky suddenly darkens, there’s a rumble of thunder in a distant and a streak of lightning flashes through the space. The rain started to fall and becomes a steady downpour. It drenches me yet I didn’t budge to seek shelter. I just allow the rain to engulf me as much as I allowed my beloved Sysi to dominate in me.

Three years later. . .

“Suppose the API is considering changing its credit terms from ‘net30’ to ‘net 60’. API expects sales that are all on credit to increase by ten percent, and it expects its average collection period to increase from 35 days to 65 days.” I was talking via speaker phone. I’m on my way to the office, still driving yet already working.

Ragamuffin RoyaltyWhere stories live. Discover now