[İftardan sonra okumanız tavsiye edilir. (Daha önceden yayınlanmaz sam bunu sileceğim. Amayayınlarsam bilin istedim)]
🔱|Nisanur
"Kalk lan orangutan ile ornitorenkin çiftleşmesi sonucu oluşan yaratık!" "İkiz siktir git! Gece geç uyudum zaten! Bir de sabah sabah senin mükemmel küfürlerini duymak istemiyorum!" "Kalkacaksın ulan! Ayrıca hepimiz gece yarısına kadar oturuyoruz. Hatta gece yarısından sonra da oturuyoruz. Yani uykulu olman normal. Ama bir şeyi atlıyorsun." "Neyi?" "SAAT BİR LAN! KALK ARTIK!" "YA HARBİ DİYORUM SİKTİR GİT!" "Tamam ulan! Bana başka çare bırakmadın!" "Ne?"
Evdeki ahaliyi uyandırmıştım ama bir tek canım ikizim uyanmıyordu. Söz ile uyandırmayı denedim ama gördüğünüz gibi olmadı. O zaman sırada temas ile uyandırmayı deniyeceğiz. Yerdeki Izuku Midoriyayastığını kaptım ve yan dönmüş ikizimin suratına geçirdim.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Uyan lan yalak kafa!" Sıçrayarak uyandı. Nuruhuhuhuhuhu işte zafer budur! Gözleri beni buldu. Bulduğu gibi de gözlerindeki yanardağ patladı. Hay lanet! "İkiz kaçmak için sana beş saniye veriyorum çünkü birazdan ağzına–" yastığı yüzüne fırlatıp depara kalktım ve odasından çıktım. Odası çöplük gibiydi zaten. Sevdiği her animenin eşyası var. Aynı benim gibi. Kapıyı arkamdan çarpıp depara kalkarak merdivenleri indim. Arkamdan ikizimin geldiğini duyuyordum ama şimdi onu düşünmenin zamanı değil.
Salonu geçip mutfağa girdim. Bizimkiler yemek hazırlıyordu. Elimi masaya koyarak masanın üstünden atladım. Zaten üstünde bir şey yoktu. Ayaklarım yere değince Sevde'nin üstüne uçuşa geçtim. Domates doğramayı bırakmış,bana bakıyordu. Hemen onu omuzlarından tutup önüme ittim. Arkasına saklandım. İkizim mutfağa ultra kara aura saçarak girdi. Sarımsı kahverengi saçları dağılmış,kahverengi gözleri ateş ediyordu. Yeminlen şuan odadaki herkesi doğrayabilirdi. Yutkundum. Sevde omzunun üstünden bana baktı.
"Unnie ne yaptın?" [Sevde] "*Gergince güler* bir şey yapmadım canım." [Nisa] "NE DEMEK LAN BİR ŞEY YAPMADIM?! BİR AYLIK HARÇLIĞIMIN YARISINI VERDİĞİM YASTIĞI YÜZÜME VURDUN LAN! BEN ONA SARILIP UYUMAYA KIYAMAZKEN HEMDE! BİTTİN İKİZ! BU EVDEN CESEDİN ÇIKACAK!" [Öykü] "Vallaha ben aradan çekilmek istiyorum. Olay derin hanımlar." [Sevde] "Hayır hiçbir yere gidemezsin! Sen şuan benim insan kalkanımsın. Sen gidersen ben ölürüm." [Nisa] "Gel buraya Sevde. Ben seni kurtarırım." [Merve]
Merve Sevde'nin kolundan çekip onu yanına aldığı zaman savunmasız kaldım. Hay ben böyle işin... İkizim psikopat gibi sırıttı ve üstüme yürümeye başladı. Ben ise tezgah ile bütünleşmek üzereydim. İyice yaklaştığı zaman aklım kaçmak için planlar yapıyordu. Tam dibimde durduğu zaman işimin bittiğini anlamıştım. Gözlerimi kapatıp acıyı bekledim ama onun yerine mor ışığım Ayşenaz'ın sesini duydum. "Öykü hatırlatırım sende geçen hafta Nisa'nın NaLu tişörtünün içine sıçmıştın. Üstelik Nisa onu atmak zorunda kalmıştı. Bence şimdi ödeştiniz."
