♥️Dostluk Çılgınlığı

♥️Kalp Kırıkları⁴

Lalinisana sunar

Dostluk Çılgınlığı

17. Bölüm

Kalp Kırıkları⁴

İyi okumalar♥️

🔱|Nisanur

Neredeyim lan ben?!

Dur bir dakika.

Önlük giymiş doktorlar.

Ellerinde kesici aletler.

Loş bir oda.

Ameliyat aletleri sesleri.

Ameliyathane de ne işim var lan benim?!

Beynim en son yaşadıklarım ile dolarken ameliyatta olmamı normal karşıladım.

Ama ruh olarak ameliyat odasında durmak pek normal değil.

Bildiğin beyaz elbise giymiş,uçarak ameliyat odasının içinde duruyorum.

Dur.

Bununla büyük bir şerefsizlik yapacağım.

Büyük ihtimal bir kaç dakika sonra kalbim duracak.

Dönmeden önce güzellerim ne yapıyor görmeliyim.

Ameliyathanenin kapısına uçtum.

Duvarlardan geçmek çok iyi lan.

Kapının dışına çıktığım zaman gördüğüm manzara olmayan kanımı dondurdu.

Kızlar ayrı yerde,erkekler ayrı yerde ağlıyorlardı.

Geçmişim aklıma gelirken buruk bir şekilde gülümsedim.

Sol yanımdan gelen sesler ile o tarafa döndüm.

On Yıl Önce

"Anne anne anne! Sence öğretmenim ayıcığımı sınıfa koymama izin verir mi?"
"Hayır vermez Nisa! Ayıcığını evde bırak ve ayakkabılarını giy! Okula geç kalacağız."
"Tamam anne..."

~~~

"Anneeeee! Öğretmenim bana tokat attı!"
"Demek ki hak etmişsin."

İlk okulum zehirli bir şekilde başladı. Öğretmenim çok katıydı ve sürekli beni döverdi. Bu bir iftira olsun,küçük bir yalan olsun,her seferinde beni döverdi. Anneme söylediğim zaman hep hak ettiğimi söylerdi.

Bu yüzden,kendimi korumak istedim.

Küçük yaşta dövüşmeyi öğrendim.

Küfür öğrendim.

Ortaokula başladığım zaman okul değiştirmiştim.