பேருந்து நிலையத்திற்கு இன்னும் ஒரு ஸ்டாப் இருக்கையில் கௌதமோ ஜான்வியை எழுந்திரிக்க சொன்னான் .
அவள் "இன்னும் ஒரு ஸ்டாப் இருக்கு கௌதம் "என்க
அவனோ "தெரியும் ஜானு இறங்கு "என்க அவளும் என்ன செய்கிறான் என்று புரியாமல் இறங்கி அவனுடன் அந்த நடை பாதையில் நடந்தாள்.
அவளை ஒரு டிபார்ட்மென்டல் ஸ்டோரிக்குள் அழைத்து சென்றவன் சாக்லேட் செக்ஷனிற்கு கூட்டி சென்றான் .அங்கு சென்று "என்ன வேணும் ?"என்க
ஜான்விக்கோ அவன் விலை உயர்ந்ததாக பரிசு வாங்கி தந்திருந்தால் கூட அவ்வளவு சந்தோஷப்பட்டிருப்பாளா என்று சொல்ல முடியாது எனில் சாக்லேட் என்றதும் முகம் அதனை ப்ரகாசமடைய "கிட்கேட் வேண்டும் "என்றாள்.
அவன் "எத்தனை ?"என்று கேட்க
அவளோ "அத்தனையும் வாங்கி தந்தா நல்லா தான் இருக்கும் "என்று kit katலேயே கண்ணை வைத்து கூற அவனோ அவள் தலையிலேயே கொட்டியவன் இரண்டு பெரிய சைஸ் கிட்கேட் சாக்லேட் வாங்கி தந்தான் .
தன் தலையை தேய்த்தபடி முனங்கிய ஜான்வி "அவன் தான எவ்ளோ வேணும்னு கேட்டான் கேட்டதுக்கு கொட்டுறான் கொரங்கு "என்று முணுமுணுக்க அவனோ அது தெளிவாய் காதில் விழுந்தாலும் அவளிடம் காட்டிக்கொள்ளாது தனக்குள்ளே சிரித்தவன் அவளுடன் அந்த நடைபாதையில் நடக்க துவங்கினான்.
அவளோ எனக்கென்ன என்பதை போல் kitkatடை பிரித்து உண்டபடி நடக்க அவனோ அவள் உண்ணும் அழகை பார்த்தபடி நடந்தான் .
வெயிலின் தாக்கம் அதிகமாய் இருக்க நெற்றியில் வியர்வை பூக்க தனது கைக்குட்டையை எடுத்து நெற்றியில் துடைக்க அப்பொழுதே அவளிற்கு தனது கைக்குட்டையில் ஞாபகம் வந்தது .அவனிடம் திரும்பியவள் மிட்டாயை உண்டபடி "என்னோட kercheif எங்க ?"என்க
அவனோ "கேட்காமயே போயிருவியோன்னு நெனச்சேன் "என்று கூறி நின்றவன் தனது பாக்கெட்டிலிருந்து அதை எடுத்து கொடுக்க அதை வாங்கியவள் தனது கைப்பையில் அதை பத்திரப்படுத்திக்கொள்ள அவன் எடுத்து கொடுத்ததில் அவனின் purse கீழே விழுந்து உள்ளிருந்த கார்டுகள் சிதற அவளோ "அட லூசு ஒழுங்கா கவனிக்க மாட்டியா "என்று அதை எடுத்தவள் அதில் ஒரு தம்பதியினரின் புகைப்படம் இருப்பதை கண்டு அதிர்ந்தாள்.
