1|Does She Know?

Kabanata 22

Does She Know?

Kabanata 22
You broke my trust

Naiinis kong itinaklob sa aking katawan hanggang leeg ang kumot. Tahimik na tumutulo ang luha sa mata ko and I didn't do anything to wipe it away.

Pipikit na sana ako ng may kumatok sa pinto ko. Hindi ako gumalaw hanggang bumukas na ng tukuyan ang pinto ko and I saw Kuya Jem standing by the door. Nakapamulsa siya habang nakatingin saakin.

Inirapan ko siya and moved lara maiiwas sakaniya ang mukha ko. I got the pillow and buried my face on it.

Naramdaman kong bahagyang lumugso ang isang parte ng kama ko and his warm hand touched my shoulder at tinapik tapik ako bago guluhin ang buhok ko, "He's just confused. Hayaan mo muna si Kuya."

With what he said mas lalo akong napaiyak. Kumawala sa nanginginig kong labi ang kanina ko pang pinipigilang paghikbi. I know he's confused, pero ano ang tingin niya saakin?

Kapag ba ibinuhos niya saakin ang galit niya lilinaw sakaniya ang lahat? I've been trying to understand his grumpy side dahil iyon na siya noon pa man, but to shout me gayong wala naman talaga akong kasalanan.

I can't take it.

"Shh, it's okay, sis. Magpahinga ka na muna." He caressed my hair before finally leaving my room.

Bumangon ako at pinaalis ang luha sa pisngi ko and throwing my pillow at the side. Nanginginig akong tumango at may mumunting hikbi pa ang lumalabas sa labi ko habang binubuksan ang walk-in closet ko at tangan sa isang kamay ang isang maleta.

I'm leaving. I'm freaking serious with this. Ayoko na dito. Kung wala akong kwenta then I'm just gonna get lost. Iyon ang gusto niya hindi ba?

Matapos kong mapuno ang maleta ay dinampot ko ang cellphone ko at ang wallet na nasa ibabaw ng side table at inilagay iyon sa shoulder bag bago walang pagaatubiling binuksan ang bintana sa tabi ng kama ko.

I heaved a sigh before jumping of the window. I took off my heels before jumping, of course.

A smile left my lips. Finally, nagagamit ko na rin ang mga natutunan ko noon sa taekwondo. Dali dali kong tinakbo ang gate. Wala akong planong gumamit ng sasakyan dahil alam kong mas madali nila akong matretrace kapag gumamit ako noon.

Nakalabas na ako ng subdivision and I took a look at my wrist watch. Magaalas onse y media na. My head is throbbing. Ngayon umeepekto na naman ang alak sa sistema ko, I thought I sobered up.

Sumandal ako sa malapit na puno at kinuha ang cell phone sa bulsa ko. Si Lumi. Kay Lumi muna ako. I'm not mad at her, she's a friend. Kay Kuya Jesse lang, hindi ako irrational na idadamay ang iba sa problema.

"Cyvyn? Okay ka lang ba? Jesse shouted you kanina hindi ba? Alam kong wala kang kasalanan, don't worry I scolded him good—" Kinagat ko ang ibaba kong labi bago putulin siya.

"I'm fine. It's just that, hindi ko makayanan na makita siya. Can I stay at your house for the mean time? Ayoko lang talaga sa bahay."

"What? Eh, nasaan ka ngayon? Alam ba ng Kuya mo? What?!" She shouted as if she's starting ti freak out.

Nagsimula akong maglakad ulit habang hila hila ang maleta, "No. Maglalayas nga diba? Just shelter me for a while, we're friends right?"

I heard her heave a sigh before finally agreeing. Tinext niya ang address niya. She said she's not living with her family dahil paminsanang dumadalaw si Kuya Xy, they're like live in.

Nakarating ako sa tapat ng small but modern looking house. I rode a taxi dahil may kalayuan iyon sa bahay.

Pipindutin ko na ang door bell ng bumukas ang pinto at sinalubong kaagad ako ni Lumi giving me a warm big hug. Walang emosiyon akong sumunod sakaniya sa loob.