1|Does She Know?

Kabanata 27

Does She Know?

Kabanata 27
I don't kiss drunk woman

"I'm sorry."

Pagkauwi ko mula sa hospital akala ko ay mas paghihigpitan nila ako, they'll scold me good but Kuya Juston's bruised face said sorry to me. Binigyan pa niya pa ako ng isang yakap and caressed my hair.

Muntik na akong maiyak kung hindi ko lamang nakitang nakatingin saamin si Mom sa di kalayuan. She has this cold stares at me, kakausapin ko sana siya kaso nagderederetso siyang umalis at pumasok sa guest room.

I took a bath wondering where Kuya Jesse and Kuya Jem went. Pagkahatid kasi ulit saakin ni Kuya Jem ay umalis na siya, urgent daw which is weird. Hindi pa siya nagkakaurgent for all his life.

Mahigpit ang hawak ko sa shoulder bag habang naglalakad papalapit sa kotse kong nakaparada sa parking lot. Matapos kong makakuha ng isang goodnight sleep and bye bye all problem night dumeretso na kaagad ako sa parlor at spa and refreshed myself.

I was reborn.

Papasok na sana ako ng kotse ng makita ko sa di kalayuan si Xyne, kausap niya si Yanna sa loob ng kotse niya. I pursed my lips at dali daling pumasok ng makitang sinampal ni Xyne si Yanna.

Ayoko nalang makialam kaya dumeretso na ako sa boutique. Natagpuan ko doon si Baille na nakasubsob sa lamesa, buti nalamang at dumaan ako sandali sa starbucks along the way at bumili ng kape dahil halos wala pa ring tulog si Baille.

Is that because of me o dahil sa ibang bagay?

Nagdisenyo ako ng ibang damit and we fulfill some orders mula sa costumer. Hapon na natapos ang pagtratrabaho namin ni Baille at nagaya akong kumain muna kami sa Espresso Cafe pero kaagad naman niya akong tinggihan.

Magisa akong pumunta sa Espresso Cafe at nakakapagtaka dahil wala si Kuys Jem doon. I ate up at paalis na sana ako para umuwi ng tumawag saakin si Lumi. Ibinalik na kasi ni Kuya Juston ang phone ko at ang phone na ibinigay saakin ni Lumi.

"Yes, Lumi?"

"Okay ka na?" She asked.

Tumango ako at nagbayad ng bill bago naglakad palabas ng cafe, "Yup. Bakit naman hindi ako o-okay?"

"Its nothing. Napansin ko lang kahapon na puro pasa si Jesse naisip ko tuloy na itanong sayo kung okay ka lang."

"Hindi ba si Kuya ang dapat mong tanungin? Siya ang may bangas, e." Natawa ako at binuksan sng ointo ng kotse before sitting.

"Natanong ko na. Anyway, kausap kanina ni Mom ang doctor na tumingin kay Cryzler. They said pwede na siyang makalabas bukas or sa isang araw." Kaagad akong napangiti and turned the engine on.

"Really? That's great then." I pulled the car and started driving.

"Oh this calls for a celebration! Mall tayo bukas!" I almost rolled my eyes.

"Sige kahit kagagaling ko lang." Natawa siya bago kami magpaalam sa isa't isa.

Pagdating ko sa bahay. Mom and Dad was still there, akala ko ay babalik na sila sa main house namin pero nanatili pa sila. They're here pero mukhang wala. Hindi kami nagiimikan and that freaking suffocates me.

Nagbrebreakfast ako kinaumagahan when Kuya Juston approach me. Halata sa mata niyang wala pa siyang tulog, nakabihis siya ng stripped polo at nakasakbit sa balikat ang lab coat niya. He sat in the chair in front of me.

"Good morning," Bati ko sakaniya. Tumango siya at kumuha ng baso at nagsalin ng tubig.

"Can you work for me again. Kahit tatlong araw lang. I'll deposit your money immediately." Kaagad akong tumango dahil halata naman kay Kuya na problemado siya.