CHAPTER 163

368 22 0
                                    


Kanina pa ako nakatayo sa may cafeteria ng hindi ako iniiwan Nila Ethan.

"Naiintindihan na kita kung Bakit mo nilapitan si denise.pero hindi ibig sabihin non ay hahayaan ko nalang na Saktan mo ang kapatid ko."Ethan said.

"Kaibigan ka parin namin.responsibiladad pa din namin na damayan ka.alam Kong nasasaktan ka din pero isipin mo nalang Kung gaano nasasaktan si girlfriend,na nag lalakad ka papalapit sa ibang babae."Alex said.

"Dude,i like her.at Alam mong hindi lang tayong dalawang ang nag kakagusto sakanya.napaka swerte mo dahil nakuha mo Yung taong inahangad  ng iba."Owen said.

Tama sila...napaka swerte ko para saktan pa siya.

Isa-isa Nila akong tinapik sa braso.

"Karibal mona ang nag sasabi  sayo."panimula ni alex."You should keep her,do the best for her and make sure you don't lose that gem again because she's hard to find."huling saad niya bago tumalikod.

Tears fell into my cheek.

"I won't lose her again...hinding-hindi kona siya sasaktan pang muli."

***
Nathalie's POV

Ilang oras na akong nakahiga sa aking Kama nang sang katok ang nakakuha ng aking atensyon.

Hindi ito nag salita.

Fuck!nakalimutan kong ilock ang pinto.

Tatayo na Sana ako nang biglang bumukas ang pinto.

Huli na Kaya bumalik nalang ako sa aking pagkakahiga.

Umupo sila sa akin tabi.

Walang akong balak mag salita.

"Jay.."tawag nila sa aking pangalan.

Tumalikod ako sakanila ng aking pagkakahiga para ipaalam sakanila na ayaw ko silang kausap.

"A-are---"

Hindi kona pinatuloy ang sasabihin ni Christine dahil yon naman talaga ang dahilan kung Bakit silang pumasok sa aking kwarto.

"Hindi ako okay!Kaya lumabas na kayo!"

Alam Kong nagulat sila sa sinabi ko.

Gusto Kong bawiin ang sinabi ko..

"Gusto ka Lang namin damayan."

"Para saan pa?Para maalala na naman ang masasakit na nangyari sa akin?"tumayo ako at malamig na tumingin sa kanila."So please!tama na..pagod na ako.."I started to cry."Pagod na akong isipan na H-hindi  talaga ako minahal ni Sam...he's just playing my fucking feelings."nakayuko ako dahil sa sobrang Pag iyak."I want to be alone...h-hindi ko kayo kailangan."tumingin ako sa mismong mga Mata nila."Dahil kahit I comfort niyo ako hindi pa din non mawawala ang sakit."

Pag katapos kong mag salita ay umayos na ako at humiga na ulit.

Tumalikod ako sakanila para hindi nila makita ang aking pag iyak.

"Hindi niyo Kailangang mag-alala.i use to it,Sanay na ako.... I'm tired that's all."tugon ko at ipinikit na ang aking mga mata.

mga yabag ng paa ang tangi Kong narinig at ang pag Sara ng pinto.

Tinadtaran ako ng text nila Kuya ngunit hindi ko man Lang binasa ang mga ito.

Oras na nang magising ako.

Agad akong pumasok sa cr para maligo.

Hinayaan ko Lang na mabasa ako ng tubig habang tumutulo na naman ang aking mga luha.

Ramdam ko ang hapdi ng mga Mata ko dahil sa pag iyak.

Pag labas ko ay Wala na ang mga kaibigan ko.

Bumuntong hininga ako.

Bubuksan Kona Sana ang pinto nang mapag isipan Kong huwag nalang munang pumasok.

Pag talikod ko ay bigla nalang akong napahinto sa aking kinatatayuan nang marinig ko ang pag bukas ng pinto.

Napapalunok akong humarap dito.

>_<

Nag sisi ako Kung Bakit pa ako lumingon dahil nasa harapan ko ngayon ang taong nanakit sa akin.

Malamig akong tumingin sa mga mata.

Tumalikod na ako sa kaniya at nag umpisa ng mag lakad.

Yumakap ito Mula sa aking likod.

Napapikit ako habang pigil ko ang aking pag iyak.

"P-please s-stop."pagmamakaawa ko."ayoko ng masaktan."

"I love you."tanging sagot nito.

Pilit Kong tinatanggal ang kaniyang kamay na nakahawak sa aking beywang.

"Let me go."malamig Kong tugon.

Alam Kong Wala siyang balak bitawan ako Kaya itinulak ko siya para mapalayo ito sa akin.

"I'm sorry,Hindi ko ginustong saktan Kita."

"Halos ikadurog ko tapos sorry lang?"

"Kung alam ko lang,hindi Kona Sana siya nilapitan pa."he started to cry."gagawin ko lahat para mapatawad mo ulit ako."

Pilit niyang kinuha ang aking kamay ngunit mabilis ko itong inilayo sa kanya.

"Labas!"sigaw ko.

Wala akong nakitang sagot sa kaniya.

"Ayaw mong lumabas?"malamig kong tanong."Sige,ako nalang ang lalabas."dagdag ko.

Mabilis akong tumakbo palabas ng dorm habang nagpapakawala ng mga luha.

"Jay!"tawag nito sa akin ngunit hindi ko man lang ito nagawang lingunin.

Nasa may harapan na ako nang dorm ng Makita Kong umuulan.

Dumaretso pa rin ako kahit na umuulan.

I know him hindi siya titigil hanggat hindi niya ako nakakusap.

Napaluhod nalang ako sa sobrang Pag hagulgol ko.

Kasabay ng pag tulo ng ulan ay siyang pagtulo ng aking mga luha galing sa aking mga Mata.

Inalalayan ako nito na tumayo.

Nakita ko nalang siyang naka-yakap na ng mahigpit sa akin.

"M-mahal Kita,pero tama n-na."hagulgol kong wika.

Hinawakan niya ako sa aking braso.

"P-please huwag,jay."

And that moment I know he's now crying.

"Huwag ka naman maging makasarili.kahit isang beses lang naman oh,pakinggan mo Naman ako."tumingin ako sa mga mata niyang puno ng pag hihinagpis."Mahal kita,pero ayoko ng masaktan...."

Yumakap ako nang mahigpit sakanya dahil alam Kong iyon na ang huli.

"For the last time,Sam...I love you..."pumikit ako para pigilan ang pagkaka piyok.dahil alam Kong masasaktan kaming dalawa sa huling sasabihin ko."Pinapalaya na Kita"Hindi ako binigo ng aking boses pero nabigo naman ako ng aking mga Mata.

Bumitaw ito sa aming pag kakayakap at ganon din ito.

"Fine...if that's what you want.t-tatanggapin ko."utak niyang tugon.

Tumalikod na ito at mag simula ng maglakad.

Napaluhod nalang ako dahil sa nangyari.

"Tama na din siguro ito."

Hinding-hindi na ako masasaktan.


© Chubbyseksiako

[Book 2]I FOUND MY LIFE:THE TRUTH (Completed)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ