[Book 2]I FOUND MY LIFE:THE TRUTH (Completed)

CHAPTER 173

Natahalie's POV

Nagising ako sa isang hindi pamilyar na kwarto.

Maganda ito.

Naramdaman ko nalang ang pangingilid ng mga luha sa aking mga Mata nang maalala ang nangyari.

Napansin kona hindi kona din suot ang damit ko kagabi.

Nakuha ng aking atensyon ang pag bukas nang pinto Kaya dali-dali akong pumikit at nag panggap na natutulog.

Dinig ko ang yabag ng mga paa papalapit sa akin.

Ramdam ko ang pag upo niya sa aking tabi.

Hinawakan niya ang aking kamay.

"Ito na ulit ang unang beses na nahawakan ko ang kamay mo."panimula nito.pamilyar ang kaniyang boses."ito ang unang beses na nakita kong dalaga na ang aking anak."Hindi maaaring si daddy ito."Hindi man lang Kita nakita kung papaano l-lumaki."ramdam ko ang pag pipigil niya ng kaniyang pag iyak."ilang taon akong nangulila sayo...ilang taon akong umiiyak at naaalala ka,Hindi kita kayang kalimutan..."he's now crying."Dahil sa puso ko alam Kong buhay ka."bahagya kong iminulat ang aking mga mata.

Nang Makita kona ang mukha niya ay para akong na estatwa sa aking pag kakahiga.

Ang daddy ni dustine...

Nalilito man ay muli kong ipinikit ang aking mga Mata.

"Hindi kami sumuko,kami ng kuya mo...nag tiwala pa rin kami sa nararamdaman namin...and here you are,nahahawakan na Kita.."bumuntong hininga ito."Alam kong naging masaya ka sa pamilya mo at nag papasalamat ako sa kanila...pero hindi ko pa rin matanggap sa sarili kona ang tinuring mong ama ang siya ding dahilan nang pagkawala mo sa amin nang matagal...."ramdam ko ang mga luhang pumatak sa aking kamay.

Sa loob ng aking bibig,pilit kong kinakagat ang aking labi para pigilan ang aking pag iyak.

Totoo ba ito?hindi ba ako nananaginip?

Siya ba talaga ang tunay kong daddy?

"Hindi Kona hahayaan na malayo pa ang aming kaisa-isang prinsesa."wika niya."Mahal Kita anak."

Natahimik ito nang bigla niyang narinig ang aking pag hikbi.

Nakamulat na ang aking mga mata.

"Is it real?I-ikaw ang tunay kong daddy?"umiiyak Kong tanong.

Pinunasan niya muna ang aking mga luha bago ito tumango.

Mahigpit ko siyang niyakap.

"K--kaya pala ang gaan ng pakiramdam ko sa inyo.."tugon habang umiiyak sa kaniyang balikat."simula nang marinig ko sila daddy na nag uusap tungkol sa akin.Ang daming pumapasok sa isip ko.what if Wala na ang nga tunay Kong mga magulang?Alam ba nila na nawawala ako,na buhay pa ako?"umiiyak kong tugon.

"Anak,hinanap Kita kahit saan.ngunit Wala kahit na sinong nakakaalam kung nasaan ka.kaya napag desisyonan kong kumuha nang private investigator,hanggang sa sinabi niya na nag aaral ka sa academy Kung saan nag-aaral ang kuya mo."

"Naaalala ko lahat dad,kung papaano Kayo tutukan nang baril ng mga masasamang lalaking iyon."he wiped my tears.Inalala ko ang pangalan ng aking kuya sa aking mga panaginip."A-ang pangalan ba ng kapatid ko ay Reece?"i asked.

Agad din itong tumango.

"You still remember him."

"Kasama ko siya,nang mawalan kayo nang Malay.."

Inilibot ko ang aking paningin at nakita ko si dustine na nakatayo.

"Nasaan ang tunay kong ina?"nakangiti kong tanong."she's still alive right?"pilit kong kinukumbinsi ang aking sarili.

Malungkot silang tumingin sa akin.

"She's g-gone."malungkot na tugon ni daddy."i-iniwan na niya tayo.Namatay siya sa mismong pangyayari.sobrang durog ako nang mawala siya at ikaw."yumuko ito."akala namin namatay kana din."

"H-hindi ko man lang siya nahawakan kahit sa huling sandali."I cried."I never had a chance na sabihin ko sa kaniya Kung gaano ko siya kamahal."

Lumapit sa akin si dustine.

Agad niya aking niyakap nang mahigpit.

"Welcome home our baby."tugon niya.

Hindi ako makapaniwalang siya pala ang tunay kong kapatid.

"Nag da-doubt ako na hindi ikaw ang tunay kong kapatid dahil may pamilya ka."panimula niya."But in the end parang mas nag karoon ako nang rason para sabihin na ikaw nga ang nawawala kong kapatid."tumingin ito sa totoo Kong ama."pero nasasabi kona kuhang-kuha mo si Mommy...our Mommy... napaka buti niya kagaya mo."nakangiting tugon niya.

"I can't imagine na ikaw pala ang tunay kong kapatid."

"Matagal ka naming hinanap Kaya hindi namin hahayaan na mawala ka ulit sa akin dahil lang sa hindi ka makapaniwalang."biro niyang tugon.

"Alam kong masaya na ngayon ang inyong mommy dahil kumpleto na Tayo."nakangiti tugon ni daddy.

"From now on you can call me PaPa,alam kong may daddy kana.Hindi kita ipag dadamot sa kaniya."

Galit ako Kay daddy pero,hindi oa din non mawawala ang Pag mamahal ko sa kanya... Hindi-hindi mag babago.

"ikaw pala ang napapanaginipan kong lagi kong kasama."baling ko Kay dustine.

he nod."hindi ko din alam na ang Hinding-hindi natin makakalimutang sinaryo ang siya din dahilan ng muling pag kikita natin."

"K-kuya Reece."naiilang kong tawag sa kaniya.

"Raelynn Reese."balik na tawag niya sa akin na siyang ikinatawa namin.

_____

Dustine's POV

Sumakit na ang aking bibig dahil sa walang sawang kwento sa mgs kaibigan ko ganon din si sam.

Nandito kami ngayon sa nay balkonahe.

"You're dustine pajarilla right?"tanong sa akin ni Kai.

I nod my head.

"Yes,pero pinalitan ko ang aking apelyido para walang makaalam na ako ang anak ng isang mayaman na tao.Im dustine Reece Sebastian,the son of David Sebastian.Hindi niyo masyadong natanong kung anong apelyido ni dad dahil naging kontento kayo sa pangalan niya.Gaya ni jay or should I say raelynn Reese Sebastian mapanganib din ang kaniyang buhay dahil may taong gustong makuha ang aming kayamanan."seryosong tugon ko.

Nakausap Kona din si Ethan alam Kong blangko pa ang kaniyang pag iisip ngunit alam Kong naiintindihan na niya.

Ganon din si Sam na Hindi makapaniwala.

Alam kong masayang-masaya ngayon si sam hindi dahil sa nalaman niya na ang taong Mahal na Mahal niya ang siya din palang first love niyo,kundi nalaman niya na buhay ang kaniyang kaibigan.

© Chubbyseksiako