[Book 2]I FOUND MY LIFE:THE TRUTH (Completed)

CHAPTER 170

"Sa susunod na makuha ulit kita, sini-sigurado kong maaabutan kana lang nilang Wala ng buhay."huling dinig ko at humarurot na ang kanilang sasakyan palayo.

Hindi Kona magawang matakot dahil sa nalaman ko.

Ibinaba nila ako malapit sa amin.

Nag lalakad lang ako nang diretso ang tingin.

Ilang oras palang siguro nang kunin ako ng mga taong iyon.

Bakit ganon? ganito nalang ba?puro sakit nalang ba ang lagi kong nararanasan?

Hindi Kona namalayan na nasa malaking bahay na pala ako.

Nakabukas ang gate Kaya kusa nalang akong pumasok.

Pag pasok ko ang unang bumungad sa akin ang mga pamilyar na sasakyan na naka parada.

Naramdaman ko nalang na may yumakap na sa akin.

Pag angat ko nang tingin ay si Sam pala.

Pansin ko ang pag lapit nila dustine.

"Fuck!are you okay?Wala bang masakit sayo?"natataranta niyang tanong.

Suddenly tears fall into my cheek.

I tried to smile in front of them.

"I'm tired..I have to rest."lumuluha Kong sagot.

Kusa Kong binitawan ang naka hawak niyang kamay sa aking braso.

Gusto kong mag pahinga.. that's all..

Alam Kong naka sunod sila sa akin.

Diretso lang ang aking tingin nang makapasok ako sa loob.

Natigilan ako nang biglang yumakap sa akin si daddy.

Nag pumiglas ako sa pag kakayakap dahilan para mapaatras siya.

"W-what's wrong,Nathalie?"nag aalalang tanong ni ate Brianna.

"I should be the one who ask that."kalmado kong tugon.

Tinignan ko si dad.

"What's wrong dad?"Kumawala ako ng buntong hininga."bakit gusto nila akong patayin?"Wala akong pake Kung marinig  nila Sam ang totoo."Sino ba talaga ako?"hinintay ko ang sagot nila ngunit Wala akong nakuhang sagot."do I have to suffer? consequences ba ito ng pagiging ampon ko?"Hindi Kona mapigilan umiyak.

Kita ko ang hindi makapaniwalang mga mukha nila.

My mom's crying.

"I heard it,at matagal ko nang alam."tumingin ako isa-isa sa kanila."Hindi ako nagalit sa inyo nang marinig Kong ampon lang ako.i choose to shut my freaking mouth.Dahil ayokong magalit sa inyo."tumingin ako kay kuya." I ask myself many times.ano ba ang totoong pangalan ko? kailan ang totoo Kong birthday?Sino ba ang mga magulang ko?may kapatid ba ako?masaya ba kami?mas Mahal ba nila ako kesa sa pinaparamdam niyo sa akin?"napayuko ako dahil sa sobrang iyak.

"Nathalie..."umiiyak na tawag sa akin ni kuya.

Kami nalang ang natira sa loob, lumabas na din Sina Sam bilang pag respeto.

"Totoo ba dad?"humihikbi kong tanong.""Totoo bang ikaw ang sumira ng masaya Kong pamilya?"umiiyak kong tugon.

*Pak!*

Isang sampal ang nakuha ko Kay mommy.

"Huwag na huwag mong pag bibintangan ang daddy mo!"galit na sigaw niya.

"Hindi ko gustong pag bintangan siya!"Hindi Kona mapigilang tumaas ang aking boses."Alam kona ang lahat!"tumingin ako kay daddy na ngayon ay hindi makatingin sa akin.

Napaka sama ko ba para maranasan ito?

"Gusto ko lang malaman ang totoo,dad.Gusto kong ipilit sa sarili ko na hindi mo pinatay ang totoo kong n-nanay."napiyok kong tugon.

Napahawak Sina ate bri at mommy sa kanilang bibig.

"Oo,naging masama akong tao pero hindi ako pumapatay ng mga taong walang kalaban-laban."lumapit ito sa akin na siyang ikinaatras ko."Hindi ko gustong masira ang pamilya mo, anak."he's crying."may utang na loob ako sa kanya.Hindi ako makatanggi dahil alam Kong papatayin niya ako."tumingin ito sa aking mga mata."Gusto niyang makuha lahat ng yaman na meron ang kapatid niya..gusto niyang kunin lahat,Kaya pati ang sarili niyang kapatid kaya niyang patayin which is your biological dad."yumuko ito."Ipinag katiwala ka nang tito mo sa akin.he wants me to kill you."umiiyak niyang dagdag.

"Tito?"I ask.

He nod."the man who killed your mother.Gusto kong tumakas sa kaniya pero hindi ko magawa dahil kahit  saan man ako pumunta makikita at makikita niya ako."tumingin muna ito sa mga kasama namin na umiiyak bago ito nag salita."

"God knows how much I hated myself,napaka Bata mo para maranasan ang bagay na iyon.Hindi ko sinunod ang ipinag uutos ni leo "tumingin ito Kay Mommy."Kaya napag desisyonan Kona buhayin ka,dahil hindi ako masama sa iniisip mo.Napamahal kana sa akin."

*Pak!*

"A-alam mo pala ang rason Kung Bakit nanganganib ang buhay ng anak natin?Isa ka pala sa sumira ng buhay ng minahal nating anak!"napaluhod si mommy sa harapan ni daddy dahil sa bigay ng kaniyang nararamdaman."b-bakit mo nagawa ang bagay na iyon?masaya Sana siya ngayon.hindi niya Sana nararanasan ang lahat ng ito!"

Lumapit Kay mommy si ate at kuya.

"Why dad?Bakit mo pinabayaan na mamatay ang magulang ni nathalie!"umiiyak na tugon ni kuya.

Nanlalambot akong napaupo.

"Gusto kanilang patayin,anak.ngunit ang tanging magagawa ko lang ay ang iharang ang sarili ko para mabuhay ka.Handa kong itaya ang buhay ko para sayo."

"Para mo din akong pinatay dahil sa ginawa mo."malamig Kong tugon."Pinapatay mo ako ng dahan-dahan,dad..."

"I'm sorry,anak...kung pwede ko Lang ibalik ang lahat gagawin ko at hindi ko pinag sisisihan na itinago kita."he wipe his tears."Mag tiwala ka lang sa akin,magiging okay din ang lahat..."tumingin ito sa mga Mata ko ng malungkot."susuko ako at pag babayaran ang lahat ng ginawa ko."

"Paano pa ako mag titiwala sa inyo,Kung kayo mismo ang sumira ng katauhan ko?"seryosong tanong ko.

Tanging Pag iyak lang nito ang tangi Kong narinig.

"Ang tungkol sa pagkatrauma ko sa ulan at kidlat?ang mga napapanaginipan Kong mga tao,Sino ang mga iyon?parte ba sila ng buhay ko?"

He nod."nang pinagplanuhan ng iyong tito ang pag pasok namin sa bahay niyo.nakita Kita sa ilalim ng mesa kayong dalawa ng kapatid mo.nag panggap ako na hindi ko kayo mahanap pero nakita niya din kayo.umuulan non at kumikidlat.iniwan namin ang kapatid mo habang ang ama mo ay kasama na duguan ng iyon ina.sinubukan kang kunin sa akin ng kapatid mo,nag makaawa siya ss akin pero iniwan ko siya at pinaharurot na angsasakyan habang hawak ka. "He sigh."simula nang dinala Kita dito,lagi kanang umiiyak at nag be-breakdown tuwing umuulan at kumikidlat."

May rason pala ang aking trauma.

Tumayo na ako at tumalikod na sakanila.

"Where are you going?"nag aalalang tanong ni kuya.

"Malayo sa inyo..."malamig kong tugon.

Gusto Kong bawiin ang sinabi ko pero huli na.

I always says to myself.malakas ka diba,Kaya mo Yan.while tears falling.

____

Ilang chapter nalang matatapos na😭

© Chubbyseksiako