[Book 2]I FOUND MY LIFE:THE TRUTH (Completed)

CHAPTER 165

"Lil sis.."tawag sa akin ni kuya bago pa ako tumalikod sa kanya.

Bored akong tumingin dito.

"Hmm?"

Lumapit ito sa aking ng seryoso.

"Can we talk?"he asked.

Agad din akong tumango.

Actually ilang araw na din kaming hindi nag uusap dahil umiiwas ako.

Nag lalakad Lang kami hanggang sa makarating kami sa pinaka gusto Kong puntahan.

Simula nang mangyari ang bagay na ikinasakit ko hindi Kona magawang mag sabi Kay kuya sa mga problema ko.

Umupo kami sa lagi naming inuupuan ni Sam at ng mga kaibigan namin.

Tahimik ang buong paligid habang ako ay pinag mamasdan ang kalikasan.

Napangiti ako.

"I miss your smile.i miss your laugh's."Biglang lumungkot ang kaniyang Boses.

"Binago ako ng sakit."mapakla kong tugon.

"Pero hindi ganiyan ang kapatid ko na matatag,na hindi agad sumusuko sa lahat ng problema."

"Pero hindi sa lahat ng oras magiging matatag ako."tumingala ako sa himpapawid para pigilan ang pag tulo ng aking mga luha."pinaniwala ko kayo na sa lahat ng oras...okay lang ako na Kaya Kong ihandle lahat."tuluyan ng pumatak ang kanina pang nag babadyang mga luha."but the truth is I'm really tired...tired of people who hurts me and expecting me to be fine."

"My princess..."bahid ng kalungkutan.

"Durog na durog na ako.."umiiyak Kong tugon."It's the worst thing when the only person who can make me feel  better..... is the same person who is making me cry..."

Pag angat ko ng tingin sa aking harapan bumungad sa akin ang mga nag aalalang mukha ng mga kaibigan ni kuya.

Hindi ako nag dalawang isip na bigyan sila ng malamig na tingin.

Umupo sila sa tabi ko ng tahimik.

"Ilang araw ng hindi lumalabas ng kwarto si sam at hindi kumakain."panimula ni Dylan."he's hurting too.may sapat siyang dahilan para piliin niya si denise."he sigh."mas pinili niyang saktan ka para sa buhay ng babaeng iyon."

Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya but I choose to shut my mouth.

"Malaki ang pag sisisi niya...he never like that before,hindi siya nag kukulong ng dahil sa babae lang."lumingon ito sa akin."at hindi siya umiiyak ng dahil sa babae.he Love's you,Mahal na mahal kaniya."

"No,never niya akong minahal."malamya kong tugon.

"Jay, ngayon niya kailangan ang pang intindi mo.naloko na naman siya ng maling tao..."Dylan said.

Hindi ko man maintindihan ang Sinasabi nila ay nag pumilit pa rin ako.

"I'm sorry,huli na para intindihin ko siya."

Tumayo na ako at nag umpisa ng maglakad.

Napahinto ako nang biglang may nag salita.

"Kagaya mo din siya,tinatago ang sakit.kahit kami ay gulat na gulat dahil kasama niya si stephanie."

"Napaka unfair niyo,mas iniisip niyo ang sitwasyon niya kesa sa akin.Paano naman ako?Kailan niyo ako aalalahanin?ako na mas nasaktan.ako na nakaramdam ng kurot sa dibdib.ako na pinag kakaisahan."tumawa ako ng mapakla."ano pa nga ba, best friend niyo yon eh.natural lang na siya yung---"

"Hindi na Sana ako sumama sa kanila na ipaliwanag Kung bakit pinili ni Sam si denise kung Hindi ka din maniniwala."huminto si alex sa pag sasalita."gusto kita,matagal na."Hindi ko magawang nagulat dahil sa sinabi niya."Pwede kitang makuha sa kanya anytime,kahit ngayon na nasaktan kaniya.pero bilang kaibigan niya at kaibigan mo din alam kona mas magiging masaya ka sa kanya.Kaya niyang gawin para sayo huwag ka lang mawala sa kanya."huling dinig ko at umalis  na ng tuluyan.

Ayoko ng marinig ang mga kasinungalingan nila.

Ayoko ng marinig ang mga bagay na tapos na.

Nakikita ko naman na masaya na siya Kay stephanie.

***

Gabi na ng napag desisyonan konang pumunta ng dorm.

Diretso lang ang aking pag lalakad.

Napahinto ako sa may pasilyo ng Makita ko si Sam sa hindi kalayuan.

Naka sandal ito sa may pader na Parang may hinihintay sa misming harapan ng aming pinto.

Nang mapansin niya ako ay biglang sumeryoso ang kaniyang tingin diretso sa aking mga Mata.

Hindi ako nag patinag binigyan ko ito ng malamig na tingin.

Nag umpisa na itong mag lakad papalapit sa akin.

Diretso sa aking mga Mata ang tingin niya.

Pilit Kong nilalabanan ang titig niya.

Hanggang sa lagpasan niya ako ng walang sinasabi.

Muntik pa akong matumba Mula sa aking kinatatayuan.

_____

Sam's POV

Kanina pa ako nag hihintayin sa harapan ng dorm nila jay.

Pero nabigo akong Makita ito.

Hindi pa ito umuuwi,at kinakabahan na ako.

Kaya napag desisyonan ko nalang na pumasok ng dorm.

Mabuti nalang at kilala ako ng nag babantay.

Sumandal ako sa harapan mismo ng pinto mg kwarto nila jay.

Mabuti nalang at walang taong dumadaan.

Gabi na din pero hindi pa rin ako sumukong hintayin siya.

Hanggang sa mahinto ang aking paningin sa babaeng malamig ang titig sa akin.

Ang maamo niyang mukha.

Para akong tinusok ng maraming karayom.

Tinignan ko ito ng napaka seryoso.

Nag umpisa na akong mag lakad.

I want to hug you...I want to tell you how much I love you..

Gusto ko man Huminto ay Hindi ko magawa.

Alam Kong nasaktan ko na naman siya.

Gusto ko lang makasiguro na safe siya.

Kahit ako'y nagulat sa ginawa kanina ni stephanie.

Humingi na siya ng sorry sa akin,may parte sa akin na ayaw siyang patawarin at may parteng napatawad Kona siya.

Hindi ko sin inaasahan na dadsting siya kanina.

I Know she wants to help pero hindi sa paraan na sasaktan niya ang taong Mahal ko.

Napahinto sa tabi nang manghina ako.gusto kong lumingon pero ayaw ng aking katawan.gustong-gusto Kong bumalik.

Hindi Kona napigilan ang pag tulo ng mga luha sa aking mga Mata.

Ayokong makitang hawak na siya ng iba.

© Chubbyseksiako