CHAPTER 174

386 17 0
                                    

Sam's POV

...Masaya...kabado...halo-halong emosyon ang nararamdaman ko nang nasa harapan na ako ng pinto Kung saan ko makikita ang aking nathalie.

Parang bumalik ang lahat ng alaala kasama siya.

Napalunok muna ako bago binuksan ang pinto.

Bumungad sa akin ang naka ngiting babae na siyang inaasahan ko.

Damn!I'm so in love with this woman!

Nakangiti akong lumapit dito at agad siyang niyakap.

"Raelynn.."tawag ko.

"Sammy.."she whisper

Parang mas dumagdag ang saya sa aking pakiramdam nang banggitin niya ang aking pangalan.

"Hindi mo alam Kung gaano ako kasaya ngayon..."

Masaya ako dahil nakilala kita jay...pero mas naging masaya ako nang malaman ko kung Sino ka sa buhay ko...

"Masaya din ako,dahil nasagot na ang maraming katanungan sa aking isip."

"Akala ko patay kana...hindi ko alam na matagal na pala kitang kasama."sabay hawak ko sa kaniyang mukha.

"Mapag biro ang tadhana,sam...ngunit hindi pa rin niya tayo pinabayahang mag hiwalay...sa kabila nang lahat ng pagsubok naging matatag parin tayo ng hindi natin napapansin."hinawakan niya ako sa aking kamay na nakahawak sa kaniyang mukha."Hindi ako mag sasawang mag pasalamat sayo dahil sa kabila nang lahat Hindi mo parin ako iniwan."she kiss my lips.

"Kahit hindi mo sabihin ay lagi ko iyong gagawin hindi ako mag sasawang mahalin ka hanggang sa huling hininga ko.I love you,jay...nathalie...raelynn...reese,so what ever.haha"natatawang tugon ko."sasamahan kita hanggang sa pagtanda,sasamahan kita..."sabay halik ko ng kaniyang noo.

"Hindi mo ako sasamahan sa bed?"biro niya ba siyang ikinasama nang tingin ko sa kanya.

"Babe..."diin Kong tawag sa kaniya.

Tumingin ito sa Kung saan sabay turo niya sa kaniyang sarili.

"Ako?"

"Hindi ako."I said sarcastically."from now on call me babe,okay?"tugon ko na siyang nag pa ngiti sa kaniya.

"But I prepared na tawagin Kang Sam."aniya.

Bumusangot ako.

"Okay fine,b-babe!"Parang napalitan na sagot niya.

Tumingin kami sa pintong bumukas.

Iniluha non si tito robert,tita Janine,Brianna and Ethan.

Nawala ang masayang mukha ni jay.

Pinisil ko ang kaniyang kamay para tumingin siya sa akin.

"I know,you can forgive him."bulong ko at umalis na.

Hindi kayang mag tanim ng sama ng loob si jay.

She has a kind heart.

____

Natahalie's POV

Pag katapos umakis ni Sam ay bumaling na ako sa mga kasama ko.

Unang lumapit si mommy at ate Brianna.

Blangko ang titig ko sakanila.

Hinawakan ni mommy ang aking kamay habang umiiyak.

"S-sana dumating ang araw na mapatawad mo ang daddy mo.alam kong malaki ang kasalanan niya sayo pero pinag sisisihan na niya ang lahat."

Lumapit si kuya.

"Susuko na si daddy...Pag katapos non lalayo na kami s-sayo."I could feel the sadness on his voice.garalgal ito na parang pinipigilan niya ang kaniyang iyak."H-hindi na muli kaming mag papakita sayo."he cry.

Parang may tumusok sa aking dibdib dahil sa sinabi ni kuya.

I can't...

Ramdam ko ang pag init ng galid ng aking mga mata.

Sinasabi palang nila ay masakit na...

"Nag kamali Lang si dad,pero hindi ibig sabihin non kakalimutan kona ang unang naging kilala kong pamilya."Naka-yukong tugon ko."Alam kong hindi niya kagustuhan yon.Nangyari na,ano pa nga bang magagawa ko?"ini-angat ko ang aking tingin Kay dad.hindi ko kayang nakikita silang umiiyak."kayo ang nag turo sa akin Kung papaano maging mabuti.kinupkup niyo ako.minahal niyo ako.now,tell me.paano ko Kayo kakalimutan nalang basta-basta?paano ko kayo tatanggalin sa puso't isip ko kung araw-araw sinanay niyo akong kayo ang lagi kong nakikita."hinigpitan ko ang pag kaka-hawak ko sa kamay ni mommy."walang silbi ang Makita ang totoo Kong pamilya Kung aalis din kayo sa buhay ko."umiwas ako ng tingin para hindi makasalubungan ang tingin nila."hindi ko kayang kalimutan ang mga taong nag turo sa akin Kung papaano ako maging matatag."

Dinig ko ang mga hikbi nila.

"K--kaya sana,huwag dumating ang araw na bigla nalang kayong mawawala sa paningin ko nang dahil lang sa isang pagkakamali."Tumingin ako aa mga Mata ni dad."Galit ako,dad.pero hindi pa rin non mababago ang pagmamahal ko sayo,sa inyo.hindi pa rin mababago non na niligtas mo ang buhay k-ko."

Lumapit ito sa akin at niyakap niya ako nang mahigpit.

"S-salamat anak.babawi ako..para sayo at para sa totoo mong ina."tugon niya.

Mabilis akong umiling.

"Ang alam ko lang namang gawin ang patawarin ka."bumitaw ito sa pag kakayakap sa akin."Siguro may magandang plano ang diyos Kaya niya ako nilagay sa sitwasyon na ito."

Umupo sa kabilang side si ate Brianna at ethan para makatabi ako.

"You have a kind heart."dinig kong wika ni ate Brianna.

Nginitian ko lang ito bilang pag tugon.

Totoo nga yung,THE KINDEST OF HEARTS HAVE FELT THE MOST PAIN.

"Mom.dad.kuya ethan.ate bri..."tawag ko sa kanila.

"Please,kailangan ko kayo..huwag na huwag niyo akong iiwan."tugon ko.

Mula sa likod ay yumakap sa akin si kuya.

"We won't leave you...never..."sabay halik nito sa aking buhok.

© Chubbyseksiako

[Book 2]I FOUND MY LIFE:THE TRUTH (Completed)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt