[Zawgyi]
တိုက္ခန္းမွာ ေရွာင္းက်န႔္ တစ္ေယာက္တည္း က်န္ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ပဲ ရိေပၚက ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြမွာ ပါဝင္ဖို႔ ျဖစ္လာတယ္။
ေန႔ေတြက တစ္ရက္ၿပီး တစ္ရက္ ကုန္ဆုံးတယ္။
ဒါကို တစ္ေယာက္မရွိရင္ တစ္ေယာက္ မျဖစ္ေတာ့တဲ့ ေန႔ရက္ေတြပါလို႔ နာမည္တပ္ပါတယ္။
ဒီလက္ေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ မလႊတ္ေတာ့ပါဘူးဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္ရယ္၊ ကိုယ့္ကို နာက်င္ေစခဲ့မွန္း သိသိရဲ႕နဲ႔ က်ဴးလြန္ခဲ့သမွ် အျပစ္ေတြကို အကုန္ ခဝါခ် ခြင့္လႊတ္ေပးၿပီး ဒီလူရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲကိုပဲ ျပန္တိုးဝင္ခ်င္တဲ့ တစ္ေယာက္ရယ္တို႔ရဲ႕ ၾကားမွာ ဘယ္သူကမ်ား ၾကားဝင္လို႔ေနႏိုင္မွာလဲ။
ေရွာင္းက်န႔္ကေတာ့ အန္ဒ႐ူးအေပၚကို အားနာစိတ္ပဲ ဝင္မိေတာ့တာပဲ။
ဒါေပမဲ့ ရိေပၚအနားမွာ ေနႏိုင္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္ သူ႔မွာ ရွိသမွ် အရာအားလုံးကို စြန႔္လႊတ္ႏိုင္တယ္။ အင္း... အကုန္လုံးကို စြန႔္လႊတ္ႏိုင္တယ္။ ရိေပၚက လြဲလို႔။
"အဲ့ေတာ့ ေကာက ကြၽန္ေတာ္ ၿပိဳင္ပြဲေန႔တုန္းက လာခဲ့တယ္ေပါ့။"
"လာခဲ့တာေပါ့။ မင္းသာ မိုးမျမင္ေလမျမင္ ေပ်ာ္ေနၿပီးေတာ့။"
"ေပ်ာ္ေနတယ္လို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ။"
"..."
"ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္လို႔ ဘယ္သူေျပာလဲလို႔။
ေကာ သိရဲ႕လား။ ကြၽန္ေတာ္ အဲ့ေန႔က ေကာကို ျပန္ေတြ႕ရဖို႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဆုေတြ ေတာင္းခဲ့လဲဆိုတာ"
"..."
"ေယရႈက ဆုေတာင္းေတြလည္း မျဖည့္ေပးဘူး။"
"မ႐ိုမေသနဲ႔။ ေပါက္ကရေတြ။"
ရိေပၚက ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ နဖူးကို ခပ္ဖြဖြအနမ္းေပးလိုက္တယ္။
"ရိေပၚ... ငါ မင္းကို ဘယ္တုန္းကမွ အျပစ္မတင္ခဲ့ဘူး။"
"..."
"ဘ႐ြတ္ကလင္းမွာ ငါတို႔ အတူတူ ရွိေနခဲ့တဲ့ေန႔ေတြကို အမွတ္ရေသးလား။ အဲ့တုန္းက မင္းေပးခဲ့တဲ့ အခ်စ္ခံရတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို ငါ အၿမဲ ေအာက္ေမ့ေနမွာ။
![Chaos with you [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/220264466-64-k855879.jpg)