Chasing Nathalie (She's Married To A Sex God)

Chapter 3: Nathalie

Chapter 3

Pagkalabas ko ng subdivision, takbo lang ako ng takbo. Hanggang sa nakita ko na lang ang sarili ko na nakaupo sa damuhan sa isang park.

I think eto yung park kung saan kami laging naglalaro dati nung mga bata pa kami ni Chase. Ten years ago, twenty one na ako ngayon and turning twenty two.

Si Chase, twenty two dahil mas matanda siya sa akin ng five months.

Ang gagong yun.

Bakit kase ang hilig niyang magbiro.

Hindi naniwala sila Tito't Tita, at Lolo na wala talagang nangyari sa amin nung araw na nakita kami ng parents ni Chase. Syempre alam kong wala kasi babae ako. Duh, kaya lang etong si Chase gumawa ng isang malaking joke na ikinapahamak naming dalawa, lalo na ako!

"Bwiset ka," sambit ko.

"Sabi ko na nga ba't andito ka lang," sabay lingon sa taong epal. Na boses pa lang alam ko nang pepestehin na naman ako.

Sino pa nga ba? Ang mokong.

"Just leave me alone, please lang!" deretso lang ang tingin ko.

Naramdaman kong mas lalo lang siya lumapit sa akin.

Umupo siya sa damuhan at inakbayan ako.

"Panindigan na lang natin ito," sabi niya.

"Panindigan hah!" humarap ako sakanya, at...

"Oh, anong mukha 'yan?" tanong niya na nakangiti pa.

Peck.

Lagi niya ginagawa ito kapag galit ako. But not this time. Hindi niya ako maidadaan sa ganito. Try ko.

Naalala ko tinry namin dati mag-kiss nung twelve years old kami, habang nanunood ng t.v. na ang palabas ay kissing scene.

Pero iba na ngayon, di na kami mga batang nag-e-experiment pa.

"Sorry," he said na... Oo, may halong sincerity.

"Dapat lang mag-sorry ka buong buhay mo. Pero huli na at wala na kanang magagawa."

"Sorry na please."

"I don't like this situation, Chase."

"Pagbalik ni Lolo, I will talk to him." No, si lolo na lang family ko na ina-accept ako kaya ayoko na sabihin niya wala akong utang na loob.

I immediately answered him back.

"No enough, it's not alright but fine Chase, tama na. I'll try to accept this. Accept the fact na kasal na tayo. At wala na tayong ibang choice kundi i-accept ito. Pero ang di ko lang kayang i-comprehend ay kung bakit ka nagsinungaling. I mean, bakit kinailangan mong magjoke," sabi ko sakanya.

Tumingin ako sa ibaba, sa may damuhan at nilaro ang mga damo. Di ko kayang titigan siya ng matagal. Mixed emotions. Fury. Sadness. Bliss?

"Hindi ko talaga inakalang aabot tayo sa ganito Nathalie. Gusto ko lang naman makita reaction mo kung nalaman mong may nangyari sa atin. Hindi ko inexpect na makikita tayo nila Dad and Mom," sabi niya pa ulit.

"Sana inexplain mo, si Lolo naman... Di ko siya magets, naniwala siya na walang nangyare pero pinilit niya pa rin akong ipakasal sayo."

"Ahh, kasi sinabi ko—-" pilit niyang tawa.

"Ugh, no stop. Ayoko na malaman. Maybe not today, maybe later kasi hindi ko pa kaya marinig yang mga sasabihin mo."

"Yung tungkol sa iisang kwarto lang tayo, kung ayaw mo huwag na. Nagbibiro lang naman ako." Sabi niya.

"Yan! Lagi ka na lang nagbibiro. Akala mo nakakatuwa!"

"Oh, sorry na nga. Hindi na,"

"Ewan ko sayo,"

"Sorry na"

"Nextime na hahalikan mo pa ako ng ganun, kakagatin ko yang labi mo hanggang sa matanggal yan sa bibig mo."

"Hindi na nga eh,"

"Ang baboy"

"Sorry na, nadala lang ako sayo."

"Ano?"

"Wala, sabi ko sorry na talaga."

"Uwi ka na. Gusto ko ng time please lang,"

"Ayoko. Sabay na tayo."

"Bakit ka pumayag na magpakasal, Chase? Kung sinasabi mong nagbibiro ka lang, bakit pumayag ka?" tanong ko sakanya. Ayoko na di ako makakatulog mamaya na hindi nalalaman ang rason.

"Tara uwi na tayo. Gutom na ako," hinila niya ako patayo. "Ang drama mo,"

"Bwiset ka, paulit-ulit ko 'tong tinatanong sayo. Nagmakaawa na nga ako para huwag kang pumayag eh. Kaya sabihin mo."

"Mahal kita, yun lang."

Hindi ako nakasagot.

Dug... Dug... Dug... Dug...

"Yung driver ni Lolo, naghihintay. Uwi na tayo." Hinila niya ako at ewan ko ba, nagpahila lang din ako.

Nasa bahay na ako kanina pa habang si Chase lumabas, may lakad raw.

Ang daming nangyare sa araw na ito. Kaninang umaga ang kasal namin, umalis din agad si Lolo after his meeting for business trip in Japan, then ang away namin ni Chase, tapos away ulit, drama and all. Haay

Graduating na kaming dalawa. Architecture ang course ko habang Management Accounting naman ang kanya, at parehas kami ng University na pinapasukan.

Since grade school to college. Minsan nakakasawa na siyang makita at laging kakwentuhan..

Andito ako sa kwarto ko, ako ngayon. Nagbabasa, and to think honeymoon namin dapat. Like, duh?

Lakongpake.

Si Chase, ayun siya ngayon. Nagba-bar hopping na naman tapos mag-uuwi ng babae sa condo niya. Tsk. Kadiri.

Sa sobrang inis ko, bumaba ako sa sala at nanood ng t.v. Tulog na si Yaya, 11:49 PM na kaya at wala pa din ang walangyang yun.

Nanonood ako ng replay ng basketball game nung narinig kong bumukas ang pinto.

"Uy! Hindi ko napanuod game nila kanina ayos yan! Replay," sabay upo sa right side na sofa.

"Lasing ka ba?" tanong ko.

"Hindi naman masyado. Konti nga lang nainum ko," sagot niya.

"Nambabae ka ba? Ew."

"Siempre hindi. First night natin ngayon bilang mag-asawa Mrs. Santinel," feeling ko namula ako dun.

Kasabay ng pag-three-point shoot ng di ko nakitang player ng Heat ay ang pag-kulog at nawalan ng kuryente.

"Aaah! Chase!" sigaw ko at pilit na sumiksik kay Chase.

May takot ako sa kulog at dilim.

After a while...

Biglang nagkaroon ng kuryente. Kaya umayos ako ng upo, nakatalikod ako ngayon sakanya at yakap niya ako.

Nanood na ulit kami ng TV. Then...

Nang bigla ko na lang naramdaman ang dalawa niyang kamay na humawak sa dibdib ko. Hindi ako kumikibo dahil hindi ko alam ano ang ire-react ko.

Ilang sandali, naramdaman ko na lang na pinipisil niya na ng dahan-dahan ang dibdib ko sa labas ng damit ko.

Oh my God. Bakit parang naninigas ako?

Parang nakukuryente rin ako. Tapos may kung ano sa tiyan ko.

Bigla niyang ipinasok ang isa niyang kamay sa loob ng shirt ko papunta sa left breast ko.

Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko.

Bakit hindi ko siya magawang pigilan?

"Ugh" sambit niya.