ဆုေမာ့၏ ေသြးေအးရက္စက္မႈ အတိုင္းအဆနွင့္ ေကာက္က်စ္ယုတ္မာနိုင္မႈအတိုင္းအတာတို႔ကို အျခားသူမ်ားထက္ ရႊယ့္ေခ်ာင္းက အသိဆံုးျဖစ္သည္။ ခ်င္းေလာ့မ်ိဳးႏြယ္စု ေခါင္းေဆာင္ ဆုေမာ့၊ လက္ရွိ သိုင္းေလာက ေခါင္းေဆာင္၏ သားမက္ ဆုေမာ့။ သူသည္ ေယာကၡထီးနွင့္အတူ သိုင္းေလာကတစ္ခုလံုးကို အစိုးရသူျဖစ္ေလသည္။ အခုျဖစ္ပံုအရမွန္းရလ်င္ အျပင္ဘက္သိုင္းေလာကဝယ္ ကေသာင္းကနင္း ျဖစ္ကာ ဗေလာင္ဆူေနေရာ႕ၿပီ။
ဆုေမာ့ မည္မ်ွပင္ သနားစရာအသြင္ ျဖစ္လာသည့္တိုင္၊ ရႊယ့္ေခ်ာင္းကေတာ့ အမွတ္တမဲ့လို မေနနိုင္။ ဆုေမာ့ ကိုယ္ေပၚကဒဏ္ရာမ်ား ေပ်ာက္ကင္းစျပဳလာခ်ိန္မွာ ရႊယ့္ေခ်ာင္း သူ႔ကို အနက္ေရာင္ေဆးတစ္လံုး အတင္းတိုက္ေကြၽးခဲ့သည္။ အစာအိမ္ထဲထိ အဆိပ္ဝင္သြားလ်င္ေတာင္ ျပန္အန္ထုတ္နိုင္စြမ္းေသာ ဆုေမာ့တစ္ေယာက္ ထိုေဆးလံုးကိုေတာ့ လိမ္လိမ္မာမာ ၿမိဳခ်ခဲ့ေလသည္။
"အရသာက ေကာင္းလည္း မေကာင္းဘူး..." ဆုေမာ့က စသည္။
"သိုင္းပညာေတြ ပ်က္ဆီးေစတဲ့ ေဆးပဲ... ဘယ္လိုလုပ္ အရသာ ေကာင္းနိုင္မွာလဲ..."
ရႊယ့္ေခ်ာင္း စကားကို ၾကားၿပီးသည့္တိုင္ ဆုေမာ့ ဘာမွ မလုပ္ခဲ့။ ဒီအတိုင္း ဆက္ထိုင္ေနၿပီး ရႊယ့္ေခ်ာင္းကိုသာ မမွိတ္မသုန္ ဆက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ သူ ခဏေလး အၾကည့္လႊဲလိုက္သည္နွသ့္ သူမ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမည္ကို စိုးရိမ္သည့္အလား။
သိပ္မၾကာလိုက္၊ ဆုေမာ့ ေသြးေၾကာေတြ ေထာင္ထလာသည္။ သူ႔အသက္ရွဴသံက ျပင္းထန္လာသည္။ သူ ေသအံ့ဆဲဆဲ နာက်င္ေနသည့္အလား။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ မ်က္လံုးအစံုသာမွိတ္ထားလိုက္ၿပီး အံႀကိတ္ထားေတာ့သည္။
ရႊယ့္ေခ်ာင္း သူ႔ကို တစ္ခဏမ်ွသာ လွည့္ၾကည့္ၿပီး အခန္းထဲမွ ျပန္လွည့္ထြက္သြားေတာ့သည္။
YOU ARE READING
ဆောင်းခွာလေသည့် နှင်း
Short Storyေဆာင္း ခြာေလတဲ့ နွင္း Jiu Lu Fei Xiang ရဲ႕ ဝတၳဳတိုတစ္ပုဒ္... အဲ့သလိုေျပာရင္ သိလိုက္ေတာ့ _________ ဆောင်း ခွာလေတဲ့ နှင်း Jiu Lu Fei Xiang ရဲ့ ဝတ္ထုတိုတစ်ပုဒ်... အဲ့သလိုပြောရင် သိလိုက်တော့