Why Can't We Be? (Completed)

The End

Chapter 50

"Archer's POV"

"Sigurado ka bang gagawin natin to kay Kiely?"

Naiinis kong tanong, mapagtripan kaba ng sarili mong mga kaibigan, alam naman nila na ayaw na ayaw ko sa mga babae na lumapit gayon din sila ngunit heto at naisipang maglaro.

"Archer, Hindi naman Yan kakagat si Kiely, malandi yon at wala Yong planong magseryoso sa isang lalaki"

Matalim kong Tiningnan si Clark na tumawa lamang

"Wag mo nga siyang tawaging malandi, wala Kang alam sa babaeng yon kaya wag kang manghusga"

"Tama nga naman si Archer, Kung nakikita niyong malandi siya sakin she's not, yes she play with boys but that doesn't mean she is malandi."-dagdag ni Spenser na ipinagtaka ko. Ni minsan hindi ito nagtanggol ng babae habang nakikipag biruan itong si Clark ngayon lang talaga

"Spenser wag Kang KJ! Laro lang naman to at kapag nanalo si Archer na mapaibig niya si Kiely na alam naman nating hindi yon mangyayari ang Premyo lang naman ay Yong bagong bili kong sasakyan"

Mas lalo akong natawa sa sinabi ni Clark, minsan din hambog itong si Clark tsk tsk tsk.

"Makakabili ako ng sasakyan Buang ka"

bisaya yang si Clark, kaya minsan nakukuha na naming magbisaya ng konti. Nakakahatak talaga minsan kaya hindi na namin nakakalimutan.
Pero Yong totoo hindi talaga ako nagmumura kahit na sobrang inis at galit ko na hindi ko ugaling magmura.

"Laro nga ito! To naman ang k-kj niyo"

"Paano kung mahulog silang dalawa sa isa't isa?"

Nilingon ko naman si Demicco na Seryosong nakasandal sa pader nakatayo lang ito kala mo naman walang Upuan dito sa bahay ni Clark.

"Anong mahuhulog kala mo sakin? Naka move on na kay Cathalia?"-

"Move on na bro gamitin mo si Kiely para sayo din naman itong ginagawa namin, Kung mahuhuog kayo sa isa't isa ede kasalan na!!!"

Pumalakpak pa sa ere itong si Clark.

Sa bawat araw na nagdaan na ginagawa ko ang Plano namin unti unti akong nahuhulog sa babaeng ito. Nong una akala ko mahirap siyang ibigin ngunit ang totoo napakadali niyang ibigin. Sa bawat pagmumura niya na noon ikinairita ko ngayon hinahanap hanap ko na. Sa bawat patak na Luha na tumutulo sa kanyang mga mata na ako ang dahilan sobrang hirap para sakin, parang may kutsilyong tumuturok sa puso ko.

I hate seeing Kiely cry because of me, Kung sa una nalilito pa ako kung Mahal ko ba talaga siya o si Cathalia parin ngunit don ko na realized na siya na nong kusa na siyang sumuko sa akin.

Minahal ko ng totoo si Kiely, kung akala nila ipinagwawalang bahala ko lahat ng effort na ginagawa niya, mga araw na parati siyang nag e-effort na ipakita lang na Mahal niya talaga akong totoo, sa mga panghahabol niya sa akin ng ilang buwan tiniis kong hindi siya pansinin dahil nasaktan din akong nalaman na laro din pala lahat ng pinakita niya, pareho kaming dalawa na naglaro.

Kung akala niya ako ang nanalo, nagkakamali siya dahil kaming dalawa parehong talo sa larong ginawa ng mga kaibigan namin.

"Babalikan mo si Kiely o hindi?"

Isang suntok ang bumungad sa akin mula kay Kiefy kapatid ni Kiely

"Don't you see? Hirap na hirap na ang kapatid ko. Hindi namin kayang tiisin at makita na Nasasaktan siya ng dahil sayo"

Kusang tumulo ang aking mga luha, hindi lang naman si Kiely ang nasasaktan pati din ako ngunit hindi ko na alam kung saan magsisimula muli gayong tuluyan ng sumuko si Kiely sa akin.

"Kung sakaling makapag desisyon ang kapatid ko na tuluyan ka ng kalimutan itong tatandaan mo, hinding hindi kana makakalapit sa kanya hanggang kamatayan to"

"Help me"-inayos ko ang sarili ko.

"I don't want to lose her, Mahal na Mahal ko kapatid mo but I don't know where to start. Sumuko na siya sakin"

Sumeryoso ang mukha ni Kiefy

"Kahit na sabihin niyang sumusuko na siya sinungaling din yon minsan, Kung talagang Mahal mo siya pakasalan mo siya, handa akong tulungan ka"

Bawat desisyon na ginawa ko pinag-iisipan ko talaga ng mabuti

"Hoy! Ang Mahal ng passport pvtangina tapos Hindi din pala matutuloy props lang?"

Angal ni Livvy na binato naman ng passport ni Clark na agad naman itong nasalo

"Oh ayan! Ako na bumili sayo, nakakahiya sayong babaeng ka napakainot!"-sigaw ni Clark dito na Ikinatawa ng lahat

"Ganern! Daghang salamat dong, apaka bait na tao"- saad ni Livvy pati sa bisaya na kuha na din niya kay Clark.

"So, ready for everything?"-kinakabahan kong tanong.

"Here, wag mong kalimutan"

Nginitian ko si Spenser ng abutan niya ako ng bulaklak.

"Good luck"

Tanaw ko ang pagyayakapan nilang magkakaibigan ang galing talaga magpanggap ng tatlong to, para sa kaibigan nila lahat at kaya nilang gawin.

Sa bawat hakbang na ginagawa ko ay ang pagkabog ng puso ko sa sobrang excitement. Mahal na Mahal ko si Kiely na kaya kong gawin lahat, naging tanga man ako na hinayaan siyang masaktan at umiyak ngunit ngayon hinding hindi ko na hahayaan na mangyari iyon.

"Kiely"- muling pagbigkas ko sa pangalan niya sa harap niya muli.

"I'm sorry"

Wala akong lakas para pigilan ang mga luhang nagbabadya sa aking mga mata. Napakahina ko pagdating sa babaeng to.

Mas lalong napahagulhol si Kiely ng tinanggap na niya ang bugkos ng mga bulaklak. I can't live without this girl anymore, she's my life my everything.

Mahigpit niya akong niyakap gayon din ako.

"I love you"

Saad niya na parang hinaplos ang puso ko.

"I'm sorry for causing too much hurt from you, I'm sorry kung natagalan ako bago na realized na hindi ko kayang mawala ka, I'm sorry kung naramdaman mong unworthy at unchoosable ka, I'm sorry kung naramdaman mong hindi Kita minahal"

Kumalas ako sa aming yakapan humarap sa kanya ng maayos at pinahid ang kanyang mga Luha, pinahid ko din ang akin at umayos ng pagkakatayo.

"Kiely I love You so much na handa akong gawin lahat lahat para lamang sayo"

Unti unti akong lumuhod sa harap niya na ikinasinghap niya.

"Owemjiii"-naiiyak na niyang aniya

"Feintrene Kiely Aurian, will you be my wife and have start a family in me. Are you willing to be Mrs Harman"

Sabay sabay na nagsipatakan ang kanyang mga luha. Lumingon siya sa gawi nila Demicco at napangiti ng mabasa ang nakasulat sa dala ng mga ito

"Will You Marry Me?"

"Yes! Yes! Yes!"

Sigaw nito sa sobrang say agad akong tumayo at isinuot ang singsing sa kamay niya.

"Now I promise to love you now and forever and to not make you cry never."

Hinalikan ko siya sa kanyang mga labi at muling nagyakap.

Sa lahat ng pinagdaanan namin, Proud na proud ako sa babaeng ito dahil hindi niya ako sinukuan. Nagkabaliktaran man kami ng sa humabol hindi ko man maitatanggi na Mahal na Mahal ko ang babaeng ito.

She may not my first love but she was the girl who win my heart back again.
To this girl I won't let you go anymore.

You're mine and I'm your's Forever..

                     ----THE END----

A:N/ Thank You for all the love and support for reading my story.
Until to my next story again.

Thank You for reading!
I love ya'll :)