Als iedereen in de bak staat, komen er wat stalhulpjes tevoorschijn om iedereen op zijn paard te helpen. Ik sta een beetje achteraan in de rij. Ik zie twee meisjes elkaar zachtjes duwen en naar Applepie wijzen. Ik aai hem over zijn hoofd. Na een tijdje komen ze samen aanlopen. "Ik ben Judith." Zegt het grootste meisje. Ze heeft mooi lang, blond haar en een leuke lach. Ze is gezellig rond, wat goed bij haar past. "Ik ben Emma." Zegt het andere meisje. Zij heeft ongeveer hetzelfde haar. Ze is in tegenstelling tot Judith eerder gespierd. Je kan zien dat ze aan turnen doet. "Ik ben Bella." Zeg ik terug. Ik kijk nog eens goed naar de meisjes. "Zijn jullie soms zusjes?" "Ja!" Zeggen ze in koor. Ik moet toegeven dat ze best op elkaar lijken. "Ik ben 12 en Emma is 9." Zegt Judith. "En hoe oud ben jij?" Vraagt ze. "Ik ben 11, maar goed, zou één van jullie Applepie kunnen vasthouden terwijl ik opstap?" "O-oke...." Zeggen ze en ze pakken hem allebei aan één kant vast. Applepie schrikt op en maakt een sprongetje. "Wacht!" Roep ik. "Laat hem maar los, het lukt me wel." De zusjes kijken elkaar aan en doen bang een paar stappen opzij. Ik pak de teugels en zet mijn linkervoet in de beugel. Ik ga rustig hangen en zwier dan sierlijk mijn been over zijn kont. Eventjes legt hij zijn oren in zijn nek, maar daarna ontspant hij weer. Ik kijk of er niemand aankomt en klak dan met mijn tong. Alsof ik niet anders heb gedaan stap ik als eerste over de hoefslag. Iedereen kijkt me met grote ogen aan.
आप पढ़ रहे हैं
De kracht van de reddende eenhoorn
काल्पनिकdit boek gaat over Isabella. ze moet van haar vader op ponykamp omdat ze dan vrienden kan maken, die ze niet heeft vanwege haar rode haar. ze krijgt al snel 4 vriendinnen en meer vijanden. ook wordt ze verliefd op de wildste pony van de manege. en d...
