"Bella, eten!" Mijn vader zet het eten op de grote houten tafel in de woonkamer. Ik zucht en laat me in mijn rolstoel glijden. Langzaam rijd ik naar de woonkamer. Daar staan mijn vader en Lizzy te zoenen! Ik kijk niet. Ik rijd naar de tafel en zet mijn rolstoel op slot. Mijn vader gaat naast me zitten. Tegenover mij zit Lizzy. Ik lach ongemakkelijk naar haar en kijk dan naar mijn bord. Pizza. Normaal zou ik het al op hebben maar vandaag heb ik niet zo'n zin. Ik pak een punt en neem een klein hapje. En nog één. En nog één. Totdat het eerste stukje op is. "Mag ik van tafel?" Vraag ik beleefd. "Weet je het zeker?" Vraagt mijn vader verbaast. Ik knik en ga weer naar mijn kamer. Ik doe mijn kledingkast open en pak mijn nachtjapon. Ik kleed me uit en doe de roze nachtjapon aan. Ik rijd naar mijn bed en zet mijn rolstoel ernaast. Ik sterk mezelf erin en ga liggen. Ik druk op het knopje boven mijn bed. Het licht gaat uit. Ik sluit mijn ogen. Er komen allemaal gedachtes voorbij. Heb ik nog wel vrienden? Hoe zit het met mijn vader en Lizzy? Zal ik ooit nog kunnen lopen? Of paardrijden? Dan komt er een veel belangrijkere vraag naar boven; hoe zit het met mijn moeder? Die vraag blijft door mijn hoofd spoken. Onrustig val ik in slaap.
YOU ARE READING
De kracht van de reddende eenhoorn
Fantasydit boek gaat over Isabella. ze moet van haar vader op ponykamp omdat ze dan vrienden kan maken, die ze niet heeft vanwege haar rode haar. ze krijgt al snel 4 vriendinnen en meer vijanden. ook wordt ze verliefd op de wildste pony van de manege. en d...
