De kracht van de reddende eenhoorn

De wolkenrit

"Hey!" Mijn vrienden komen de kantine binnenstormen. "Waar leggen we onze spullen?" Vraagt Tessa aan mij. Ik wenk ze en breng ze naar Lizzy's "huis". In stilte maken we onze bedden op. Dan zegt Emma; "we mogen toch wel komen kijken?" "Natuurlijk mogen jullie dat!" Ik glimlach en kijk naar de opgewonden gezichten. "En meiden, bedankt dat jullie me hebben geholpen. Door jullie kan ik alle paarden een goed thuis geven! Zo ontzettend bedankt!" Met tranen van blijheid kijk ik ze aan. Even staren we naar elkaar en dan barsten we knuffelend in huilen uit. Met zijn vijven hebben we een "van-geluk-huil-momentje". Als we leeg zijn, barsten we in lachen uit. Waarom precies weet niemand. Half nalachend lopen we weer terug naar de kantine voor een blikje cassis en een zakje snoep. Ik ga voor de bar staan. "Dag meiden, wat kan ik voor jullie doen?" Zeg ik met mijn deftigste stem. Ze giegelen. "Nou ehh... doe ons maar koninginnensap en prinsessensnoep." Zegt Judith nog deftiger. Ik loop naar de voorraadkast en pak genoeg voor ons allemaal. Dan loop ik weer terug en zet het op de bar. "Mevrouw Hotemetoot, dit is teveel!" Zegt Emma op haar beurt. "Dat klopt! Ik wil ook meepraten over dure kronen!" Roep ik uit en loop om de bar heen en wurm me ertussen. Ik trek een gekke bek. Iedereen schatert het uit. Lachend proberen we het in onze mond prikkende drankje op te drinken. Inmiddels is het bij iedereen al minstens twee keer uit de neus gekomen! Als onze frisdrank op is en onze neuzen grondig zijn schoongemaakt, is het alweer etenstijd. Lizzy komt binnenlopen. "Zo meiden, wie heeft er zin in een pizza?" Roept ze uit. Iedereen roept heel hard ja en we zoeken een bestelsite op de tablet. Na een tijdje zijn de pizza's besteld. We spelen met z'n allen een spelletje op de spelcomputer van Lizzy. Als er aan wordt gebeld zeg ik tegen de meiden dat ze via de uitgang naar buiten moeten gaan staan en naar mij kijken. Als ze er zijn doe ik de deur open. Flirterig draai ik in mijn haar. "Haaaaai!" Zeg ik overdreven. "Ehh... hoi? De bestelling..." Zegt de verbaasde bezorger. "Ohh... Bedankt knapperd! Hier wat geld en een kus!" Zeg ik en tuit mijn lippen. De bezorger grist het geld uit mijn hand en rent zo hard als hij kan naar zijn motor. "Byebye liefje!" Roep ik hem nog na, maar hij is al lang weg. De meiden lopen naar me toe. Ons doodlachend lopen we naar Lizzy's eetkamer en zetten de pizza's neer. We pakken er ieder één en eten ze vlug op.

Met onze pyama's aan stappen we op onze paarden. Applepie heeft alleen een hoofdstel om. Zachtjes rijden we de heuvel op. In de verre verte horen we een kerkklok. Ik ga bovenop de heuvel staan. De maan hangt nu boven mij. Als hel licht me raakt, veranderen we. Mijn haar hangt stijl naar beneden en ik heb een mooie jurk aan in plaats van mijn pyjama. Het hoofdstel wordt wit en krijgt allemaal mooie franjes. Applepie steigert en veranderd in een eenhoorn! Voor ons ontstaat een pad van wolken. Ik kijk om. De meiden gebaren dat ik moet gaan. Ik slik en klak met mijn tong. Apple loopt de trap van wolken op. Ik kijk nog één keer achterom. Mijn vriendinnen staan daar beneden. Ik haal diep adem en gallopeer aan. Samen met Applepie ren ik over de wolken. De kracht van de reddende eenhoorn stroomt door ons heen. We gaan de paardenwereld redden!