Een goede uitleg

308 25 2
                                    

Als ik wakker word zie ik Tessa boven mij. We zijn in het kantoortje. Ze legt een nat washandje op mijn voorhoofd. "Gaat ie weer?" Vraagt ze. "Het gaat pas weer als ik weet wat er aan de hand is." Zeg ik een beetje boos. "We zijn je inderdaad wel een verklaring schuldig." Zegt Lizzy tegen mij. "Nou kijk, weet je nog dat spookverhaal van laatst?" Zegt Judith een beetje schuldig. "Ja." Antwoord ik. "Nou, het was een beetje afgeraffeld, maar dat spookverhaal klopt echt!" Ik kijk haar met grote ogen aan. "Dit is het volledige verhaal; Er was eens een gravin. Ze fokte zilverappels. Haar lievelingetje heette Atlanta. samen met Atlanta maakte ze vaak maanritten. Ze voelde zich verbonden met de maan. Als ze er naar keek, voelde ze of er een pony in gevaar was. Met volle maan gebeurde er altijd iets wonderlijks. Haar haar werd los en haar kleding veranderde in een zwarte jurk. Atlanta kreeg een wit hoofdstel en tot slot een hoorn! Atlanta veranderde in een eenhoorn! Die avonden reden de gravin en Atlanta over de wolken op zoek naar pony's in nood. De krachten werden en worden nog steeds overgedragen. Dit kan bij de ruiter gebeuren als het een vrouwelijke nakomeling is van de gravin. Bij het paard moet het een nakomeling van Atlanta zijn, die kan je herkennen doordat het paard een zilverappel is. Het paard zal behalve bij de nakomelingen afstandelijk zijn en de naam van het paard zal beginnen met een A. Degene die de krachten van de reddende eenhoorn heeft, zal niet lang meer veilig zijn. De paarden zullen haar dankbaar zijn, maar er komen ook vijanden bij, de zwarte ruiters." Ik knipper met mijn ogen. "D-dus ik ben een nakomeling, en Applepie ook....."

De kracht van de reddende eenhoornWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu