"Bella!" Met tranen in zijn ogen rent mijn vader naar me toe. "Pappie." Zeg ik zachtjes. "Het spijt me." "Wat spijt je?" "Dat ik je naar dat stomme ponykamp heb gebracht." "Dat was niet stom! Ik was stom! Ik had op moeten letten." Breng ik er met moeite uit. Mijn keel doet pijn van het schreeuwen en mijn hoofd bonst. Lizzy komt ook binnenlopen ze troost mijn vader en kijkt dan naar mij. "Ehm... toen je viel, is er nog wat meer gebeurt." Brengt ze met moeite uit. "Wat is het? Heeft het met Apple te maken?!" Roep ik uit. "Nee. Meer met jou. Nou eh... hoe zal ik het zeggen? Je... je benen doen het niet meer." Doodse stilte. "Je zal waarschijnlijk nooit meer kunnen lopen en zeker nooit meer paardrijden." Ze slikt. Ik wil wat zeggen, maar er komt niks uit. Dikke tranen stromen over mijn wangen. Mijn vader pakt mijn hand en Lizzy die van mijn vader. Huilen val ik in slaap.
YOU ARE READING
De kracht van de reddende eenhoorn
Fantasydit boek gaat over Isabella. ze moet van haar vader op ponykamp omdat ze dan vrienden kan maken, die ze niet heeft vanwege haar rode haar. ze krijgt al snel 4 vriendinnen en meer vijanden. ook wordt ze verliefd op de wildste pony van de manege. en d...
