Ik blijf staan!

233 20 6
                                    

Tessa pakt mijn hand. "Kom, je kunt het." Fluistert ze me toe. Ik houd haar hand stevig vast. Voorzichtig probeer ik omhoog te komen. Ik gil en val op de grond. Tess tilt me omhoog. Met zijn tweeën houden mijn vriendinnen me rechtop. Ze houden me zo hoog dat ik wel met mijn voeten de grond raak, maar nog net niet sta. "Oké, probeer nu om je voet te verplaatsen." Zegt Tess geduldig. Ik probeer het, maar er gebeurt niks. Ik zucht en laat me weer in mijn rolstoel zetten. Ik rijd naar Apple. Hij heeft staan kijken. Ineens zakt hij door zijn benen! Niet per ongeluk, maar expres! Ik kijk naar hem. Ineens begrijp ik wat hij wil. Ik laat me zakken en ga op zijn rug zitten. Tess en Beau pakken me vast. Voorzichtig staat Apple op. Ik zit. Ik pak Apple's manen en klak met mijn tong. Langzaam komt hij in beweging. Het lukt! Ik blijf zitten! De meiden laten me los. Voor ze het doorhebben draaf ik aan. Dolgelukkig hobbel ik rond. Dan hoor ik iets kraken. Ineens springt er een hond tevoorschijn. Apple schrikt heel erg en gallopeert de tuin uit de straat op! Ik blijf zitten! Na een tijdje is Apple afgekoeld. We galloperen terug naar huis. GALLOPEREN! daar staan mijn besties. Ik glimlach en stap af. Ik val! Of toch niet? Ik houd mezelf omhoog door Apple vast te houden. Ik blijf staan! Ik gil van opwinding en mijn vriendinnen gillen net zo hard mee! Ik zet Apple weer in de tuin met het hek dicht. Daarna loop ik op Tess leunend naar binnen. Beau duwt mijn rolstoel mee. Als ik binnenkom, zie ik mijn vader en Lizzy.

De kracht van de reddende eenhoornحيث تعيش القصص. اكتشف الآن