Chapter 1: Arrived

4 2 1
                                    

"Ladies and gentlemen, we have arrived to our destination. Ninoy Aquino International Airport, Manila!" The head stewardess said as she spoke.
"For those of you visiting, mabuhay! We hope you will enjoy your staying here. For those of you returning to the Philippines, welcome home. "

Pilit na ngumiti ako ng maka labas na ako ng airport, This is the first time I came home to our house alone.

"Neo jeongmal geogi e meomulgo sip-eo?" ( You really want to stay there?"

Na patingin naman ako sa cellphone ko ng magsalita si kuya Lee Geon. Kasalukuyan kasi kami ngayun nag ve-vedio call.

"Nae!" (yes) sabi ko at pilit na ngumiti.

"I know na hindi kita ma pipigilan sa decision mo, but always remember if you need help we're always here for you Xi!"

"Thank you kuya Lee, by the way i need to hung up this na!" Sabi ko at nag pa alam na sa kaniya.

Kuya Lee Geon is my cousin, anak siya ng kapatid ni papa. Sa Korea ako na katira pero umuwi ako dito para mamuhay ng mag isa.

Agad na akong sumakay ng taxi, lumipas ang higit 2 oras ay nakarating nadin naman ako sa bahay namin.

When i entered in my house i looked around and realised, na medyo ma alikabok. Siguro dahil sa ilang years na hindi kami na ka uwi dito, at walang nag lilinis.

I'm now going to my room for order to fix my things.

_

After a few minutes i was finally done, i went out of my room and go downstairs and relaxed to the couch for a while.

I tooked the picture frame beside of the tv.

"I really missed you na!" Naiiyak kong sabi at niyakap ang larawan nina mom and dad.

Mom and dad passed away few years ago, when i was in middle school. Naaksidente sila habang pauwi galing business trip. Kung nag ka taon na sumama ako siguro, buto nalang din ako ngayun.

Malaki ang bahay namin dito, ito nalang yung natirang alaala ni mom and dad sa akin. Iwan ko nga kung makakapag survive pa ako dito, oiy oo mayaman kami noon. Nung nabubuhay pa ang parents ko, ngayun hindi na, ubos na yung yaman na naiwan nila sa akin. Abah matagal na kasi yun kaya kailangan ko ding mag hanap ng trabaho no.

My mom is a pilipina girl, she teach me how to work. Dapat daw kasi marunong ang babae sa gawaing bahay.

May plano din ako na mag trabaho, kahit part time lang. Kahit ano ma pa kasambahay, dishwasher, labandera at iba pa. Gusto ko habang na nag aaral ako may pinag kikitaan din naman ako.

Ilang sandali pang pag papahinga ay tumayo na ako para mag groceries na muna, para naman may stuck ako at hindi ma gutom. Madami din akong pinamili, gaya ng 4 na tray ng itlog, 20 na cup noddles at bigas nadin syempre. Bumili na din ako ng snacks, para may makain din naman ako pa minsan minsan. At mga frozen foods at mga gulay nadin.

Pag ka uwi ko ng bahay, agad ko ng inayos ang pinamili ko at kumuha na ng mga gamit para sa pag lilinis, kahit na pagod ako i need to do this. Abah ayokong multuhin ni mom dahil hindi ako nag linis ng bahay, at saka ayokong ma alikabok ang nakapaligid sa akin.

Sinimulan ko na ang pag linis, umakyat muna ako sa taas para dun mag simula. Unang nilinisan ko ang kwarto nina mom and dad, sunod yung sa akin at ang dalawang guest rooms. Sa baba naman ay yung living room, dining area at ang dirty kitchen at saka ang banyo dito sa baba. Nag walis nadin ako sa bakuran kung saan yung garden namin, nag dilig na din ng halaman.

Yung iba nga nalanta na yung iba naman, still fresh and beautiful like me.

Yabang ko din eh noh!

Fresh lang pala walang beautiful.

Halos mapahiga naman ako sa couch ng matapos ko na lahat ayusin, abah kayo kaya maglinis ng dalawang palapag na bahay at saka malaki ang bahay ko. At mag walis at mag dilig ng halaman. Kaya subrang na pagod ako today, ni hindi na nga ako na kapag lunch dahil sa sobrang busy ko sa pag lilinis.

Ginabi talaga ako sa pag lilinis, alas 6 na at nagugutom na talaga ako. So ano pa ngaba? Eh di mag luluto na naman ako.

Nag saing na ako at nag luto ng noddles at itlog, abah tumahimik kayo wala naman sinabing pang agahan lang yung itlog.

Mapa-agahan man o tanghali kahit gabi, pwedeng pwedeng ulamin yung itlog. Di lahat ng breakfast meal, dapat pang agahan lang.

Matapos kung kumakain agad ko ng hinugasan yung pinagkainan ko. At agad ng umakyat ng kwarto para maligo, nakasanay ko na maligo tuwing gabi. Minsan pinapagalitan ako ni mom, kasi daw nakakasama daw maligo kapag gabi.

May pasok na pala ako sa monday at scholar ako dun, through online ako nag enroll at naka pasa ako sa scholarship. At medyo kina kabahan na ako ngayun sa tuwing ma iisip ko yun. Sana maganda naman ang treatment ng tao sa akin sa school.

Mabait naman ako, at palaban sa salita ngalang. Hindi ko kaya makipag bugbogan guys, matapang lang ako pag dating sa bunganga ko.

Alam niyo ba never pa ako nag karoon ng kaibigan! Kasi palagi nila ako noon binubully, ang panget ko daw hindi ko daw kalahi si eva. Hayop daw ako!

Nag tanung naman ako sa kanila kung anong klaseng hayop ako, sagot naman nila ipis daw.

Ansakit pakingan diba? But it's okay, i know that's not true naman. At saka bakit ako magagalit kapag sasabihan nila ako ng panget, eh sa totoo naman eh.

May naka pag sabi din naman na maganda ako, pero hindi kasi ako na niniwala. Bakit? Kasi di ko alam.

Hindi naman ako mawawalan ng pag asa, alam ko naman na darating yung araw na mag kakaroon din ako ng mga kaibigan. Not now, not later, but soon.

Hindi ko naman ikakamatay kung walang kaibigan diba?

Yung iba nga may mga kaibigan plastic naman, sarap sunugin eh no. Nakakasama na nga sila sayo, pati narin sa ozone layer.

Pero kahit ganyan, mapapakinabangan pa din naman sila sa mundo.

Uso ang makipag plastikan guys!



<<<<★>>>>
A/N:

If you read the first chapter of this story! Please do leave a message. I really appreciated it!

Thankyou!

Falling InloveDonde viven las historias. Descúbrelo ahora