A Night with the Virgin (Completed)

Chapter 23: Really?!

Hindi nakatiis si Sebastian at sumunod kay Vince at kay Sir Rafael, gulat na gulat siya noong sabihin ni Sir Rafael na siya na ang magiging presidente ng kompanya nila.

"Dad, 'di ko po matatanggap yung binigay niyong posisyon sa akin. Kay Vince na lang po."

Napatungo siya pagkatapos sabihin yun, nagulat ang dalawa sa sinabi ni Sebastian. Ayaw niya sa binibigay nito dahil di naman niya ito pinaghirapan at the same time si Vince ang matagal ng nag-aasam ng pagiging presidente.

"Ganoon ba Sebastian? Edi sige."

Sumang-ayon naman agad si Sir Rafael at bigla uling nagsalita si Sebastian.

"Dad, yung mall na lang po sana ang hihingin ko."

Malakas na loob niyang sabi. Ngumiti lang ang tatay niya at hinawakan siya sa balikat.

"Sure my son, you can have it."

Ngumiti si Sebastian at niyakap ang tatay niya, hindi niya alam pero sobrang saya niya ngayon dahil na nga sa ibinigay na ng dad niya ang gusto niya at the same time pinagkatiwalaan siya nito.

Lumabas na si Sebastian sa kwarto at  naiwan si Vince at si sir Rafael.

"Dad, you are impossible!"

Sigaw ni Vince, naiinis siya dahil nakuha ni Sebastian ang mall ng wala man lang kahirap-hirap. Hindi niya naisip na dapat nga ay ang buong kompanya ang kay Sebastian pero ibinigay ito sa kanya.

"Vince, nasa'yo na ang kompanya, ano pang kailangan mo?"

"Gusto ko yung mall!"

Naupo si sir Rafael at pumikit ng bahagya, hindi siya nagkamali sa pagtingin sa kanyang kambal na anak. He sent Sebastian away for his safety. For him, Sebastian is the independent one, the smarter one and the selfless one.

Sa kabilang banda, si Vince yung dependent, selfish at makitid mag-isip. Kung titingnan, sa kabaliktaran ang makikita natin pero ang katotohanan ay iba.

"My son, I am giving you now the company, kaya ano pang problema mo? Hayaan mo na kay Sebastian ang mall. He deserves it."

"Dad, you are unfair!"

"Just accept it, whether you like it or not."

"Really? Sebastian is a bastard. He doesn't deserve anything from you!"

"I have heard enough Vince Andrew, you should accept the fact that he is now the owner of the mall."

Maya-maya ay lumabas na si Vince sa loob ng silid na iyon. Hays, iyan na lang ang masasabi ko. Napakaisip bata ni Vince, nakakabadtrip pagdating kasi kay Sebastian ayaw na ayaw niyang nalalamangan siya nito which is very wrong.

*****

Magkasama ngayon si Bree at si Joey. Nakatingin lang sa kanya si Bree at parang may kung anong gustong sabihin pero di niya ito masabi. Nakaupo sila ngayon sa isang bench sa isang park.

Dinig na dinig ang tawanan ng mga bata at pagtunog ng siso at duyan na pinaglalaruan ng mga bata.

"Tita Joey right?"

Bree is checking on her. Kaya ngumiti siya ng napakalapad, hindi siya mahilig sa mga bata. Hindi niya alam kung bakit, malamang wala kasi siyang kapatid.

"Yeah. And you are Bree?"

Bree nodded at kinurot si Joey sa pisnge na ikinagulat niya. Bree is very curious, kakaiba ang tingin niya kay Joey.

"You seem to be beautiful so that Appa likes you. Why-oh-why? I am prettier than you. Tito Vince loves you and Appa likes you soon he will love you, it is so ARGH! There are a lot of fishes in the sea, but they are loving the same woman."

"What are you talking about?"

"Oh common. Tita, you are so slow like a turtle."

Medyo nabadtrip si Joey, kaya pinagalitan niya si Bree which is wrong.

"You should have not talking about these things, you are just a kid. A 5-year-old kid!"

Medyo nasigawan ni Joey si Bree kaya ang tendency ay sigawan din siya nito pabalik. Bree is not an usual kid, matalino siya at matapang.

"But I AM RIGHT! DON'T PLAY WITH APPA'S HEART!"

"YOU! AMBATA-BATA MO PA, DI MO PA ALAM ANG SINA----"

Napatigil si Joey nang magsalita si Sebastian na ikinagulat niya kasi wala naman siya kanina doon.

"Stop it."

Lumapit sa kanya si Bree at hinawakan nito ang kamay niya, he was shocked nang makita niya kanina na nag-aaway si Joey at si Bree. Ang di lang niya maintindihan ay bakit kailangan pang patulan ni Joey ang bata.

"Baby, you want cotton candy?"

"Yes, Appaaaa! I want the color blue today."

"Sure, let's go."

Iniwan nilang dalawa si Joey na nakaupo sa bench. Nakatitig lang ito sa kanila habang naglalakad sila at siya ay napasapo sa kanyang noo. Hindi dapat ganoon ang ginawa niya, alam niyang nagkamali siya.

***

What will he do now? Hays. Salamat sa mga nagbabasa guys. Mahal ko kayooooo!

-kathycarrrot26