A Night with the Virgin (Completed)

Chapter 25: I am confessing

Warning: Mature content

Chapter 25

Vince Sebastian De Silva

Halos paliparin ko na ang sasakyan ko para lang mabilis na makapunta sa bahay nila Virginia, hindi pwedeng walang mag-aalaga sa kanya. Kailangan andun ako. Dala-dala ko ang mga gamot na binili nila Johanna.

Nababadtrip na ako kasi bakit ngayon ko lang nalaman na may sakit siya, and f*ck! Bakit ba ako nag-aalala ng ganito. I am about to knock ng madinig ko ang isang pamilyar na boses.

"Hey, baby. Gusto mo ng calamansi juice? Ipagtitimpla kita."

T*ng *n* talaga!

"No, wag na. Naaabala ka pa, pumasok ka na sa work mo. Diba first day mo ngayon being the president? Sige ka niyan, baka magrebelde mga empleyado mo sayo."

Medyo matamlay yung boses niya na halatang may sakit nga siya, gustung-gusto ko na talagang pumasok sa loob ng bahay nila eh. Kating-kati na ako pero antagal lumabas ni Vince -_-

Kung nauna lang ako sa kanya, edi nauna ako! F*ck! Idiooooot!

Naupo ako sa tapat ng bahay nilang tindahan, hanggang sa naghintay na ako ng napakatagal at sa tingin ko ay mga alas syete na ng gabi, konti pang oras at lumabas na ang kapatid ko.

Tumingin ako sa orasan ko at napamura na lang ako, limang oras na akong naghihintay dito.

Hindi na ako kumatok at tuluy-tuloy na pumasok sa loob ng bahay nila, napatigil ako nang makita ko na nakatingin sa akin ang mama niya.

"Vince, hijo bakit ka bumalik? May nakalimutan ka ba?"

"Ahh. Ehh."

Biglang lumabas si Virginia sa kwarto niya at nagulat dahil andun ako, bigla niya akong hinila papasok sa kwarto niya kaya natuwa ako.

"Ano bang ginagawa mo dito ha?"

Ni-lock niya agad yung pinto para hindi madinig ng mama niya kung anumang pag-uusapan namin.

"Are you alright? Tara, gusto mo dalhin na kita sa pinakamalapit na hospital?"

Iyun agad ang itinanong ko, medyo maputla siya at parang hindi nakakakain ng maayos. Umupo siya sa kama niya at tumingin sa akin.

May katabi siyang baso ng tubig kaya ibinigay ko ang dala kong gamot sa kanya, nag-aalala talaga ako kaya nga sumugod ako dito eh.

"Hospital? Baliw ka talaga."

Nagbukas siya ng isang tablet at ininom yun, ibinigay ko rin sa kanya yung dala kong paper bag na hindi ko alam kung ano ang laman kaya tinanggap naman niya.

"You look pale, I am worried kaya tara na!"

Sigaw ko sa kanya, tumawa siya at inilabas yung nasa loob ng paper bag.

"Look, tissue oh. Sinisipon lang ako, hindi malala ang sakit ko. Ang OA mo Sebastian."

Bigla ko siyang niyakap at napaiyak ako. Sh*t hindi ko talaga alam kung bakit pero napaiyak ako eh. Tumutulo lang yung luha mula sa mga mata ko, and I know it's disgusting.

"I thought you were sick! Nag-alala ako, akala ko kung ano na ang nangyari sa'yo."

"Chumachansing ka lang eh!"

Sigaw niya, so tinulak niya ako ng bahagya, kaya nakita niya na umiiyak ako. Napatingin siya sa akin, sa mga mata ko. I know, this is wrong. She is not mine.

"W-why are you c-crying?"

I just managed to wipe my tears and turn my back on her.

"Mahal....aga ka kasi kay Vince. Baka kapag may nangyari sa'yo hindi niya kakayanin."