CHAPTER TWENTY TWO:

100 5 13
                                    

Gun shot

---

"Chris" saway sakanya ng kanyang tatay dahil bigla bigla itong nagsalita.

Ewan ko pero nagtaka ako bigla sa kanyang inasta, mukhang hindi siya makapaniwala na anak ako ni mom.

"Its my pleasure to meet you ms. Velasco, lets go talk inside" sabi naman ng Dad ni Chris kay mom, habang ako ay nakatuon parin ang aking atensyon kay Chris,na pinipilit na iwasan ako.

"Stay here wait for me" rinig kong sabi ni mom at tumango lang ako bilang sagot, napasandal naman ako sa pader ng magsimula na silang maglakad papasok ng biglang pigilan si Chris ng kanyang dad.

"You stay also" rinig kong sabi ng kanyang ama sakanya, dahilan para mamuo ang unting ngiti sa aking labi.

Wala namang nagawa si Chris at napabuntong hininga at tumango sa kanyang ama.

Bigla namang nagtama ang aming mga mata ngunit dali dali din na umiwas siya ng tingin.

Umupo naman siya sa upuan malapit sa pintuan ng silid kung saan ay harapan ko lang.

Nakatingin lang ako sakanya habang siya ay napapatingin tingin sa paligid.

"Stop staring" bigla niyang sabi hindi ko nga lang alam kung ako ba ang kanyang kinakausap dahil hindi naman siya sakin nakatingin, but yeah honestly I know naman... I'm not that stupid.

"Are you talking to me?" Simpleng tanong ko sakanya kahit na alam ko naman na ako yung pinagsasabihan niya.

Dahan dahan na napunta sakin ang kanyang tingin "yeah.. please stop staring at me" diretchong sabi niya

"Pano kung ayaw ko" sumbat ko naman dito na nangangasar lang pero seryoso siyang nakatingin sakin kaya naman unti unti din na naging seryoso ang aking mukha.


Napalunok ako at umiwas din ng tingin ng hindi ako naging komportable sa mga titig niya.


Peke akong umubo at pabalik na tumingin sakanya ng mapansin kong hindi na siya nakatingin sakin.

"How are you?" Mahinhin na tanong ko sakanya at umiwas agad ng tingin ng tumingin siya sakin.

"I'm good but I'm not sure" diretcho niyang sagot at tumango tango lang naman ako bilang sagot.

Napakagat ako sa aking labi dahil sa ka awkwardan, I don't honestly know how to start a conversation now. Para bang umatras ang dila ko pagdating sakanya at mislalo na dahil sa mga nangyare.

"How's Uno?" Tanong ko ulit, dahil hindi ko na alam ang aking sasabibin.

"He's fine now.... stable pero hindi pa siya gumigising" sagot niya ulit at tumango tango ulit ako bilang sagot.

Fuck! This is really uncomfortable... iikot nalang ba sa ganito, question and answer lang ang usapan.

Para bang nawala ang kaluluwa ko at hindi ko na alam ang gagawin ko ngayon.

Barrier in Between|✔Where stories live. Discover now