17

693 36 6
                                    


A/N ; HELLO!! SORRY SA SUPEEEEER TAGAL NA UPDATE!! HUHU! NUNG 8TH MONTHSARRY NG A'TINs KO DAPAT ITO ILALABAS KAYA LANG HINDI KO KAAGAD NATAPOS. SORRY PO! MAHAL KO KAYO! HAHAHA! ENJOY THIS CHAPTER!

ps : baka matagalan ulit for next chapter kasi pov na ni Jah sa susunod na kabanata :)) mahihirapan ako ulit isulat iyon 😬

SOUTH's POINT OF VIEW

"Are you sure about this?" Tatang Robin asked. Beside him was Ms. Hong.

"Opo." Sagot ko. "I'll leave after our Second Debut Anniversary." Pag papatuloy ko.

I made my decision. I'll going back to US to receive treatment. Other than my family, wala pang ibang nakakaalam. Hindi ko pa rin nasasabi sa mga members. Pero napag-desisiyonan ko ng umalis pagkatapos ng 2nd Anniv namin, and that's a month from now.

"You will come back, right?" Tatang Robin asked.

I smiled. "That... I'm not sure. But if it goes well po, then yes."

I saw him smile. "It will go well."

"Ah, saka po pala, wag niyo muna po sanang ipaalam sa ibang members. I want to be the one to tell them."

"Okay, if you say so."

"Thank you, tatang. Alis na po ako. Ms. Hong..." then I waved at her.

"Sige." Sagot ni Ms. Hong, na kumakaway din.

Pag labas ko ng office ni Tatang ay dumiretso ako sa rooftop.

Pumunta ako sa may railings at sumandal saka bumuntong hininga at yumuko. I spent sometime with myself. Looking over the view and thinking if I would be able to see it again.

I silently prayed that I get that chance.

Then without knowing, a lone tear fell out of my eyes, I realized I was crying. I was crying because I was desperately praying for Him to let me live for more years.

"I don't want to die yet..."

Just like that, three weeks had passed, and a week from now would be our 2nd Debut Anniversary. And after that...

"South, okay ka lang?" Pukaw sakin ni kuya Sejun. Nandito kami ngayon sa rooftop ng dorm namin at kumakain ng balut.

"May iniisip lang." Sagot ko.

"And that is?"

"Yung pag alis ko next week."

"Yun lang pala eh akala ko naman— TEKA, ANO?"

Mahina akong natawa sa reaksiyon niya. Hindi ako nag salita at kumain nalang. Nang tingnan ko ito ay tulala parin at gulat na gulat kaya hinayaan ko muna siyang makabawi ng lakas.

"Totoo ba yan?"

Tumango tango ako habang kumakain parin.

Bigla nalang siyang nanahimik at naramdaman ko siyang tumitig sakin. Tiningnan ko siya at binigyan ng 'what are you looking at' look.

"Sino na ang nakakaalam?" Tanong niya sabay kuha ng balut na nasa supot.

"Ikaw palang." Sagot ko at itinapon ang balat sa supot.

Parehas kaming nanahimik. Siya, kumakain parin ng balut, habang ako, nag pupunas ng kamay gamit ang wet wipes saka uminom ng tubig.

"Kelan kapa nakapag desisiyon?" Sejun asked.

"Last month pa."

"Bakit ngayon mo lang sinabi?"

"Hindi... hindi ako makahanap ng magandang tyempo para makausap kayo." Napayuko ako.

SB19's New MemberWhere stories live. Discover now