Legend says that if you call out his name at exactly 11:11, he'll appear infront of you and will grant your wish.
Althea Morales is an independent student who works as a part-time student and lives alone in an apartment away from his biological fat...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ALTHEA
Napahikab ako habang tinatahak ang tahimik na hallway ng aming campus. Narinig ko din ang pagtunog ng clock tower indicating na its already 5 o'clock. That only means labasan na.
At sakto namang tumunog ang sariling alarm ng cellphone ko ay ang pagdagsa ng mga estudyante na nagsisilabasan mula sa kanilang mga classroom. Tumayo ako sa gilid at tahimik na pinagmasdan ang mga ito. Pawang excited na magsialis ang mga ito kasama ang kanilang mga kaibigan.
"Talaga? Puntahan natin! Kakakuha ko lang ng allowance ko ngayon kaya may pang-gastos ako!" masiglang wika ng isang babae na dumaan sa harap ko.
"Sige ba! Ang tagal ko na ding 'di nakakagala, eh!" sagot ng kanyang kaibigan.
Ah.. Mukhang pupunta silang mall ngayon, ah.
Napabuga ako ng hangin sa isiping iyon at napailing pagkaraan. Hindi ko dapat isipin ang mga tulad sa bagay na iyon. Kesa mag-gala at magwaldas ng pera, mas maiging magtrabaho nalang at mag-ipon. Wala akong oras para magliwaliw sa mga ganitong pagkakataon.
Nakaramdam ako ng mahinang tapik sa balikat ko kaya nilingon ko ito. Mukha ng kaibigan kong si Marylou ang sumalubong sa akin. Nakangiti ito pero tulad ko, kulang din ito sa tulog.
"Tara na? Baka ma-late tayo." aya niya saka nagpatiunang maglakad.
Tumango ako saglit bago siya sundan palabas ng gate ng aming skwelahan. Naglakad sa gilid ng kalsada ng tahimik at nagmamasid lamang sa paligid. Mukhang pareho din kaming wala sa tamang huwestiyo para magdaldal sa ganitong pagkakataon.
Nang matanaw ko di kalayuan ang shop na patutunguhan namin, muli akong napahikab. At kasabay naman noon ay ang biglaang pagkatalisod ko dahilan para bumagsak ako sa lupa.
"Ah.." mahinang daing ko ng maramdaman ang kirot sa paa ko.
"Ayos ka lang?" pag-aalala ni Marylou saka ako tinulungan na makatayo.
Inakay din niya ako hanggang sa makarating sa maliit na cafe na pinagtatrabahuan naming dalawa. Part-timers lang kami pero hanggang mamayang 10pm ang shift namin.
Pagdating roon ay sinalubong kaagad kami ng nakasimangot na mukha ng manager namin. May hawak siyang bilog na tray ng lumapit sa amin at inis na inginuso ang counter. Naroon naman ang isa sa mga lalaki naming staff na naka-toka sa cashier.
"Bilisan niyo na, kanina pa yun nag-aaburido." pagdadabog niya bago kami iwanan.
Dumiretso naman kami ni Marylou sa likod para makapagpalit ng damit. Kahit nananakit ng bahagya ang aking paa ay ininda ko na lamang iyon. Tutal di naman masyadong magalaw ang pwesto ko, nakakangalay nga lang tumayo sa harap para kumuha ng order ng costumers.
